Ульрыка Паш
Ульрыка Фрэдрыка Паш (шведск.: Ulrika Fredrika Pasch; 10 ліпеня 1735, Стакгольм — 2 красавіка 1796) — шведская мастачка, партрэтыстка і мініяцюрыстка жанра ракако, член Шведскай Каралеўскай акадэміі свабодных мастацтваў.
| Ульрыка Паш | |
|---|---|
| шведск.: Ulrika Pasch | |
 | |
| Імя пры нараджэнні | Ulrika Fredrica Pasch |
| Дата нараджэння | 10 ліпеня 1734[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 2 красавіка 1796[2][3] (61 год) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Лорэнц Паш Старэйшы[d][2] |
| Род дзейнасці | мастачка |
| Жанр | партрэт |
| Мастацкі кірунак | ракако |
| Член у | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія правіць
Нарадзілася ў сям’і шведскага мастака-партрэтыста Лорэнца Паша Старэйшага (1702—1766) і Ганны Хелены Бэкман. Дзед, мастак Данкварт Паш пераехаў у Стакгольм з Любека і валодаў мастацкай студыяй. Пасля яго смерці ў 1927 годзе студыяй распараджалася бабуля з бацькавага боку Джудзіт Ларсдотэр, пакуль маёмасць не перайшла да дзядзькі Ульрыкі, Ёхана Паша[5]. Старэйшыя браты Ёхан Паш Малодшы, Лорэнс Паш Малодшы і стрыечная сястра Маргарэт Стахфель таксама былі мастакамі.
З дзяцінства Ульрыка валодала талентам да малявання і жывапісу. Як і брат Ларэнса, вучылася ў свайго бацькі. У 1750-х гадах, калі Ларэнс навучаўся за мяжой на стыпендыю, кар’ера бацькі-жывапісца рэзка пагоршылася, таму што ён не мог адаптавацца да папулярнага тады стылю ракако. Пасля смерці маці ў 1756 Ульрыка стала ахмістрыняй у доме ювеліра Густава Стафеля, мужа яе цёткі. Ён звярнуў увагу на талент 15-гадовай дзяўчыны і даў ёй магчымасць практыкавацца ў жывапісе. У выніку яна праз шэсць гадоў стала прафесійнай партрэтысткай і магла матэрыяльна дапамагаць бацьку і малодшай сястры Хедвіг Луізе. Пасля смерці бацькі ў 1766 Ульрыка, забраўшы да сябе сястру, адкрыла ўласную студыю[6].
Да часу вяртання брата ў Стакгольм у 1766 годзе яна ўжо больш за 10 гадоў была прафесійным мастаком і яе прэстыж як партрэтысткі быў высокі; да яе паступалі заказы як ад прадстаўнікоў заможнага сярэдняга класа, так і з арыстакратыі.
Ульрыка часта працавала з братам. Іх адносіны апісваюцца як супрацоўніцтва, заснаванае на ўзаемнай павазе і гармоніі. Яны дзялілі сваю студыю і дапамагалі адзін аднаму ў працы, а іх сястра Хедвіг Луіза вяла гаспадарку.
Пасля стварэння ў 1773 Каралеўскай Акадэміі свабодных мастацтваў яна стала першай жанчынай сярод акадэмікаў[7]. У Акадэмію яна была прынятая ў адзін дзень з братам. У Акадэміі лічылі, што яе членства больш, чым заслужана. Аднак, у адрозненне ад сваіх калегаў-мужчын, яна так і не атрымала пенсію ад каралеўскай сям’і, нягледзячы на неаднаразовыя звароты.
Галерэя правіць
-
Прынцэса Сафія Альберціна -
Партрэт Карла Готфрыда Кюселя -
Партрэт Катарыны Крысціны Кюсель -
Партрэт Даратэі Элізабет Шульц -
Партрэт Эрыка Магнуса Сталя фон Хольстэйна -
Партрэт герцага Фердынанда Фредерыка Аўгустаса -
Партрэт Фрэдрыкі Сван -
Партрэт Крысціны Сафіі Сільверскёльд
Зноскі
- ↑ Ulrika Fredrika Pasch
- ↑ а б в г Ulrica F Pasch — 1917.
- ↑ а б Riddarholmens kyrkoarkiv, Död- och begravningsböcker, SE/SSA/0013/F I/1 (1738-1807), bildid: C0055345_00122 Праверана 26 жніўня 2020.
- ↑ artist list of the National Museum of Sweden — 2016.
- ↑ En mamsell i akademien. Ulrica Fredrica Pasch och 1700-talets konstvärld. av Anna Lena Lindberg, Stockholm: Signum, 2010. ISBN 978-91-86221-05-8
- ↑ Delia Gaze (January 1997). Dictionary of Women Artists: Artists, J-Z. Taylor & Francis. p. 49. ISBN 978-1-884964-21-3.
- ↑ Svenskt konstnärslexikon [Swedish Art dictionary] (in Swedish). Malmö: Allhems Förlag. 1952.