Ульрыка Паш
Ульрыка Фрэдрыка Паш (шведск.: Ulrika Fredrika Pasch; 10 ліпеня 1735, Стакгольм — 2 красавіка 1796) — шведская мастачка, партрэтыстка і мініяцюрыстка жанра ракако, член Шведскай Каралеўскай акадэміі свабодных мастацтваў.
| Ульрыка Паш | |
|---|---|
| шведск.: Ulrika Pasch | |
 | |
| Імя пры нараджэнні | Ulrika Fredrica Pasch |
| Дата нараджэння | 10 ліпеня 1734[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 2 красавіка 1796[2][3] (61 год) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Лорэнц Паш Старэйшы[d][2] |
| Род дзейнасці | мастачка |
| Жанр | партрэт |
| Мастацкі кірунак | ракако |
| Член у | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
БіяграфіяПравіць
Нарадзілася ў сям’і шведскага мастака-партрэтыста Лорэнца Паша Старэйшага (1702—1766) і Ганны Хелены Бэкман. Дзед, мастак Данкварт Паш пераехаў у Стакгольм з Любека і валодаў мастацкай студыяй. Пасля яго смерці ў 1927 годзе студыяй распараджалася бабуля з бацькавага боку Джудзіт Ларсдотэр, пакуль маёмасць не перайшла да дзядзькі Ульрыкі, Ёхана Паша[5]. Старэйшыя браты Ёхан Паш Малодшы, Лорэнс Паш Малодшы і стрыечная сястра Маргарэт Стахфель таксама былі мастакамі.
З дзяцінства Ульрыка валодала талентам да малявання і жывапісу. Як і брат Ларэнса, вучылася ў свайго бацькі. У 1750-х гадах, калі Ларэнс навучаўся за мяжой на стыпендыю, кар’ера бацькі-жывапісца рэзка пагоршылася, таму што ён не мог адаптавацца да папулярнага тады стылю ракако. Пасля смерці маці ў 1756 Ульрыка стала ахмістрыняй у доме ювеліра Густава Стафеля, мужа яе цёткі. Ён звярнуў увагу на талент 15-гадовай дзяўчыны і даў ёй магчымасць практыкавацца ў жывапісе. У выніку яна праз шэсць гадоў стала прафесійнай партрэтысткай і магла матэрыяльна дапамагаць бацьку і малодшай сястры Хедвіг Луізе. Пасля смерці бацькі ў 1766 Ульрыка, забраўшы да сябе сястру, адкрыла ўласную студыю[6].
Да часу вяртання брата ў Стакгольм у 1766 годзе яна ўжо больш за 10 гадоў была прафесійным мастаком і яе прэстыж як партрэтысткі быў высокі; да яе паступалі заказы як ад прадстаўнікоў заможнага сярэдняга класа, так і з арыстакратыі.
Ульрыка часта працавала з братам. Іх адносіны апісваюцца як супрацоўніцтва, заснаванае на ўзаемнай павазе і гармоніі. Яны дзялілі сваю студыю і дапамагалі адзін аднаму ў працы, а іх сястра Хедвіг Луіза вяла гаспадарку.
Пасля стварэння ў 1773 Каралеўскай Акадэміі свабодных мастацтваў яна стала першай жанчынай сярод акадэмікаў[7]. У Акадэмію яна была прынятая ў адзін дзень з братам. У Акадэміі лічылі, што яе членства больш, чым заслужана. Аднак, у адрозненне ад сваіх калегаў-мужчын, яна так і не атрымала пенсію ад каралеўскай сям’і, нягледзячы на неаднаразовыя звароты.
ГалерэяПравіць
Прынцэса Сафія Альберціна
Партрэт Карла Готфрыда Кюселя
Партрэт Катарыны Крысціны Кюсель
Партрэт Даратэі Элізабет Шульц
Партрэт Эрыка Магнуса Сталя фон Хольстэйна
Партрэт герцага Фердынанда Фредерыка Аўгустаса
Партрэт Фрэдрыкі Сван
Партрэт Крысціны Сафіі Сільверскёльд
Зноскі
- ↑ Ulrika Fredrika Pasch
- ↑ а б в г Ulrica F Pasch — 1917.
- ↑ а б Riddarholmens kyrkoarkiv, Död- och begravningsböcker, SE/SSA/0013/F I/1 (1738-1807), bildid: C0055345_00122 Праверана 26 жніўня 2020.
- ↑ artist list of the National Museum of Sweden — 2016.
- ↑ En mamsell i akademien. Ulrica Fredrica Pasch och 1700-talets konstvärld. av Anna Lena Lindberg, Stockholm: Signum, 2010. ISBN 978-91-86221-05-8
- ↑ Delia Gaze (January 1997). Dictionary of Women Artists: Artists, J-Z. Taylor & Francis. p. 49. ISBN 978-1-884964-21-3.
- ↑ Svenskt konstnärslexikon [Swedish Art dictionary] (in Swedish). Malmö: Allhems Förlag. 1952.