Упель
У́пель — ручай у Астравецкім раёне Гродзенскай вобласці Беларусі, левы прыток ракі Лоша (басейн Віліі).
| Упель | |
|---|---|
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 3,8 км |
| Вадацёк | |
| Выток | |
| • Каардынаты | 54°42′19,90″ пн. ш. 26°09′17,30″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Лоша |
| • Каардынаты | 54°40′38,40″ пн. ш. 26°12′02,70″ у. д.HGЯO |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Лоша → Ашмянка → Вілія → Нёман → Балтыйскае мора |
| Краіна | |
| Рэгіён | Гродзенская вобласць |
| Раён | Астравецкі раён |
  выток  вусце |
|
 выток вусце |
|
Даўжыня 3,8 км. Пачынаецца за 1,5 км на паўночны ўсход ад вёскі Міцюны, упадае ў Лошу за 1,2 км на паўднёвы ўсход ад вёскі Гудзянікі. Рэчышча каналізаванае.
Назва правіць
Назва літоўскага паходжання, звязаная з літоўскім upelis «рэчка; ручаіна», upė «рака».
Такога ж паходжання літоўскія рачныя назвы Upė, Upis, Upius (назвы без пашыральнікаў), Upelis, Upalė, Upalis, Upėsė, Upyna, Upėžis, Upita (назвы з разнастайнымі пашыральнікамі)[1], буйная рака на Павоччы Упа (прыток Акі).
Пашыральнік -el- у літоўскай мове цяпер найперш выкарыстоўваецца для ўтварэння памяншальна-ласкальных формаў, але ў ранейшы час яго функцыі былі шырэйшыя. З ім утвораныя водныя назвы Metelys (возера), Tyrelis (рака)[2].
Заўвагі правіць
Літаратура правіць
- Блакітная кніга Беларусі : Энцыклапедыя / рэдкал.: Н. А. Дзісько і інш. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-85700-133-1.