Урынбой Рахмонаў
Артыкул вымагае праверкі арфаграфіі Удзельнік, які паставіў шаблон, не пакінуў тлумачэнняў. |
Урынбой Рахмонбердыевіч Рахмонаў (руск.: Уринбой Рахмонбердиевич Рахмонов) (4 (17) сакавіка 1910, Ош, Кыргызстан — 5 кастрычніка 1980) — савецкі кіргізскі акцёр і тэатральны дзеяч, заснавальнік тэатра імя Бабура ў горадзе Ош, паэт, празаік, драматург.
Урынбой Рахмонбердыевіч Рахмонаў | |
---|---|
узб.: Раҳмонов Ўринбой Шерғозиевич (Раҳмонбердиевич) | |
Імя пры нараджэнні | узб.: Раҳмонов Ўринбой Раҳмонбердиевич |
Дата нараджэння | 17 сакавіка 1910 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 5 кастрычніка 1980 (70 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | СССР → |
Дзеці | Дарвішбек Урынбоевіч Рахмонаў[d] |
Месца працы | |
Прафесія | паэт, акцёр |
Кар’ера | 1927-1958 |
Кірунак | Драматычны, трагічны, камедыйны акцёр, паэт, пісьменнік |
Біяграфія правіць
Урынбой Рахмонаў нарадзіўся 4 сакавіка 1910 года ў горадзе Ош, у сям'і служачых. Яго бацька Рахмонберды Мадазімаў быў заснавальнікам тэатральнага руху ў Кыргызстане, першым заснавальнікам і арганізатарам узбекскага драматычнага тэатра горада Ош, рэвалюцыянерам, актыўным удзельнікам барацьбы з басмацтвам. Калі Урынбою Рахмонаву споўнілася 17 гадоў, ён ў 1927 годзе пачаў сваю творчую дзейнасць у Ошскім тэатры. Працаваў там артыстам, акрамя таго, у цяжкія гады станаўлення і арганізацыі тэатра дадаткова выконваў дзесяць пасад: быў памочнікам рэжысёра, драматургам, спеваком, музыкантам, суфлёрам, мастаком, грымёрам, паэтам, пісаў невялікія п'есы і вершы для песень, пад якія ў тую пару танцавала народная артыстка Кіргізскай ССР першая танцорка Разія Мумінава.
Урынбой Рахмонаў з 1949 па 1952 гады працаваў адказным сакратаром Кызыл-Кыштакскага сельсавета, з 1952 па 1965 гады працаваў начальнікам пошты ў сяле Кызыл-Кыштак, Кара-Суйскага раёна. З 1965 года працаваў у сістэме гандлю. Але, нягледзячы на тое, што ён у 1949 году сышоў з тэатра ён яшчэ доўга аж да 1958 года, пазаштатна пасля працы іграў там галоўныя і эпізадычныя ролі. Апублікаваны яго вершы. Выхаваў 12 дзяцей. Старэйшы сын Дылдарбек таксама працаваў у Ошскім тэатры імя Бабура артыстам і сыграў эпізадычныя ролі ў двух кінафільмах. Другі сын Дарвішбек Рахмонаў таксама прысвяціў сваё жыццё служэнню мастацтву і працуе мастацкім кіраўніком цыркавой трупы «Калдыргоч».
Памяць артыста правіць
Рашэннем мясцовых уладаў была ўвекавечана памяць заснавальніка тэатра шляхам прысваення яго імя вуліцы Ошскай вобласці.
У гонар Урынбоя Рахмонава была названая вуліца ў вёсцы Кызыл-Кыштак Кара-Суйскага раёна Ошскай вобласці.
Асабістае жыццё правіць
Бацька: Рахмонберды Мадазімаў (1875—1933)- заснавальнік і арганізатар тэатральнага руху ў Кыргызстане, пісьменнік. Маці — Бібіхон (1884—1922) ураджэнка горада Уратэпа. Першая жонка: Турсунхон Туйчыбоева (1918—1954). Дзеці: Дылдарбек (1941), Дыларамхон (1943), Даўлатбек (1949—2006), Дарвишбек (1952), Бахрыдылхон (1954), Данішбек (1957), Дылфузахон (1960), Сталін (1962), Махфузахон (1964), Дылрабо (1971).
Ролі ў Ошскім тэатры правіць
- 1927 год — К.Яшын «Сябры».
- 1928 год — К.Яшын «Унутры».
- 1929 год — Гулам Зафарі «Халіма», К.Яшин «Ажи-ажи».
- 1930 год — Умаржон Ісмаілаў «Гісторыі на баваўняным поле».
- 1931 год — М. В. Гогаль «Жаніцьба».
- 1932 год — Манон Уйгур «Перакладчык».
- 1933 год — Гаджыбекаў «Аршын мал алан».
- 1934 год — М. В. Гогаль «Рэвізор».
- 1935 год — Назир Сафараў, Зиё Саід «Гісторыя кажа», К.Яшын «Сожжём».
- 1936 год — Ж.Турусбекаў «Замест смерці», К.Трэнёв «Каханне Яравая», Тожизода «Камсамольскі ўзвод».
- 1937 год — Шылера «Падман і каханне», Ш.Хуршид «Фархад і Шырын».
- 1938 год — К.Гальдоні «Слуга двух гаспадароў», Сабір Абдула «Шабля Узбекістана».
- 1939 год — Біль-Белацаркоўскі «Памежнікі», Хамза «Бай і парабак», Сабір Абдула «Тахір і Зухра».
- 1940 год — Хамза «Холисхон», К.Яшын «Буран».
- 1941 год — К.Яшын і М.Мухамедов «Гулсара», Хуршид «Лэйла і Маджнун», Сабір Абдула «Курбан Умараў».
- 1942 год — К.Яшын «Смерць захопнікам!», Хамза «Выхадкі Майсары», Карняйчук «Фронт».
- 1943 год — Сабір Абдула «Даврон ата», Умаржон Исмоилов «Зафар».
- 1944 год — К.Яшын «Нурхон», М. Ордубади «Нявеста за 5 сом».
- 1945 год — Уйгун «Песня жыцця».
- 1946 год — Мухтараў «Гонар жанчыны».
- 1947 год — Уйгун «Вясна», Хуршид «Фархад і Шырын».
- 1948 год — К.Трэнёў «Чырвоны гальштук», Уйгун «Песня жыцця», Уйгун «Алтынкуль».
- 1949 год — Фатхулін «Пялёсткі», Хамід Алимджан «Семург».
- 1950 год — Ісмаіл Акрам «Справядлівасць», Сабір Абдула «Алпамыш».
- 1951 год — Баканбаеў «Тактагул», Хуршыд «Лейла і Меджнун».
- 1952 год — Шукур Саъдула «Ёрилтош», Махмуд Рахмон «Радасць», Абдула Каххар «Шаўковых Сюзане».
- 1953 год — Ізат Султан «Алішэр Наваі», М. Лысенка «Наталка Полтавка», К.Яшын «Нурхон».
- 1954 год — Шукур Саъдула «Свята на полі», Бахрам Рахмонаў «Сардэчныя сакрэты».
- 1955 год — К.Яшын «Афтабхон», Рабіндранат Тагор «Дзяўчына ракі Ганг».
- 1956 год — К.Яшын «Раўшан і Зулхумор», Фатхуллин «Любоў да Радзімы», И.Ахмедов «Сундук сакрэтаў».
- 1957 год — Сабір Абдула «Алпамыш», Самад Вургун «Юлдуз».
- 1958 год — Хамід Алімджан «Айгул і Бахціёр», М.Шатроў «Імем рэвалюцыі».
Удзельнічаў у шматлікіх канцэртных праграмах.
Напісаная кніга правіць
- «История Рахмоновых из рода тысячников, правивших городами Ош и Уратепа», 420 с, город Ош, 2016 год[1].
Зноскі
- ↑ Библиографический каталог(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 8 сакавіка 2018. Праверана 16 студзеня 2017.
Літаратура правіць
- А. Абдугафуров «Ошский узбекский музыкальный театр», Фрунзе, 1980 год. 58 с.; 21 см. Кирг 23/463
- А. Абдугафуров «Ошский академический театр», 2010 год, город Ош, стр.1, 3, 42.
Спасылкі правіць
- Акцёрская дынастыя
- Яны стаялі ля вытокаў
- Центразия Персоны Архівавана 10 жніўня 2017.
- Біяграфіі знакамітасцяў
- Гісторыя тэатра Архівавана 14 лістапада 2015.
- Вершы Уринбоя Рахмонава на узбекскай мове Архівавана 11 лютага 2016.
- Вершы Уринбоя Рахмонава на узбекскай мове