Усеагульная канфедэрацыя працы (Італія)
Усеагульная канфедэрацыя працы (УКП) (італ.: Confederazione Generale del Lavoro) — італьянскі прафсаюз, які дзейнічаў у 1906—1945 гадах (з 1922 года — у падполлі).
| Усеагульная канфедэрацыя працы | |
|---|---|
| Краіна | |
| Адміністрацыйны цэнтр | Мілан |
| Тып арганізацыі | прафесійны саюз |
| Ludovico D'Aragona[d] і Bruno Buozzi[d] | |
| Заснаванне | |
| Дата заснавання | 1 кастрычніка 1906 |
| Ліквідацыя | |
| Дата скасавання | 9 чэрвеня 1944 |
| Член у | 2,200,100 (1920) |
_crowned.svg){kind=small}
Гісторыя правіць
Афіцыйна канфедэрацыя была заснавана 1 кастрычніка 1906 года, але свой пачатак бярэ ад «Camera del Lavoro» (Палаты працы), заснаванай ў Мілане ў 1891 годзе. Першым сакратаром УКП быў сацыяліст-рэфарматар Рынальда Рыгола (1906—1913). Канфедэрацыя уваходзіла у склад Міжнароднага сакратарыята нацыянальных цэнтраў прафсаюзаў.
У часы супрацьстаяння сацыялістычных партый (ІСП, ІКП і інш.) з фашысцкімі арганізацыямі, і прыход да ўлады апошніх, УКП засталося «ўбаку ад дзвюх груповак, якія змагаюцца». УКП лічыла, што «умяшанне на карысць адной з бакоў паставіла б пад пагрозу незалежнасць рабочага руху і ў той жа час перашкодзіла працэсу нармалізацыі становішча, якая станавілася ўсё больш невыноснай»[1].