Уэсекс
Уэсекс (англ.: Wessex; стар.-англ.: Westseaxna rīce) — англасаксонскае каралеўства, якое сфарміравала Англію. Было заснавана саксамі у пачатку VI стагоддзя пры заваяванні Брытаніі. У 740 годзе трапіла пад уладу Мерсіі. У 825 годзе Эгберт, кароль Уэсекса, нанёс паражэнне Мерсіі і аб’яднаў пад сваёй уладай большую частку краіны, якая з таго часу пачала лічыцца Англіяй. Аднак ужо у канцы IX стагоддзя каралю Альфрэду Вялікаму пасля цяжкай барацьбы супраць нарманаў прыйшлося падпісаць дагавор аб перадзеле краіны (Уэсекс застаўся ў яго руках). З перыядам Альфрэда ў гістарычнай літаратуры звычайна звязваецца заканчэнне гісторыі Уэсекса і пачатак гісторыі Англіі.
| каралеўства | |||
| Заходняе Саксонскае Каралеўства | |||
|---|---|---|---|
| стар.-англ.: Westseaxna Rīce | |||
|
|||
 Брытанія каля 800 года |
|||
|
519 — 927
|
|||
| Сталіца |
Вінчэстэр Лондан |
||
| Мова(ы) | брыцкія мовы[d] | ||
| Афіцыйная мова | West Saxon[d] | ||
| Рэлігія | хрысціянства | ||
| Грашовая адзінка | скіт[d] | ||
| Форма кіравання | абсалютная манархія | ||
 Уэсекс на Вікісховішчы | |||
У эпоху бронзавага веку на тэрыторыі Уэсекса існавала значная Уэсекская культура, якая пакінула вялікую колькасць помнікаў.
СпасылкіПравіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Уэсекс
