ФК Удзінезэ

італьянскі футбольны клуб

«Удзінезэ» (італ.: Udinese Calcio) — італьянскі футбольны клуб з горада Удзінэ. Клуб быў заснаваны ў 1896 годзе, такім чынам з’яўляючыся другім найстарэйшым клубам у Італіі пасля «Джэноа».

Удзінезэ
Поўная назва Udinese Calcio SpA
Заснаваны 1896
Горад Удзінэ, Італія
Стадыён Стадыа Фрыулі
Умяшчальнасць: 25 144
Уладальнік Джампаала Поца[d]
Прэзідэнт Франка Салдаці[d]
Галоўны трэнер
Чэмпіянат Серыя A
2022/23 12 месца
Сайт Афіцыйны сайт
Форма
Асноўная
форма
Форма
Гасцявая
форма
Форма
Рэзервовая
форма

Традыцыйная хатняя форма каманды ёсць кашуля ў чорна-белую палоску, чорныя шорты і белыя шкарпэткі. Клуб гуляе на «Стадыа Фрыулі», які здольны змясціць 41 652 заўзятараў, хоць у цяперашні час гэты паказчык абмяжоўваецца да 30 900. Клуб мае сваё лічбавае тэлебачанне, якое вяшчае ў рэгіёне Фрыулі-Венецыя-Джулія. Клуб мае вялікую колькасць прыхільнікаў у Фрыулі і суседніх раёнах.

Гісторыя

правіць

Раннія гады

правіць

«Удзінезэ» быў заснаваны ў 1896 годзе годзе як частка Удзінезскага таварыства гімнастыкі і фехтавання. У сваім першым годзе, клуб перамог у розыгрышу трафея «Torneo FNGI» ў Трэвіза разбіўшы «Ферару» з лікам 2:0, аднак гэты тытул не прызнаецца ў якасці афіцыйнага.

5 ліпеня 1911 года некаторыя гімнасты Удзінезэ на чале з Луіджы Даль Дана, заснавалі клуб «Удзінезэ», які далучыўся да Італьянскай федэрацыі футбола. Новая каманда дэбютавала ў таварыскім матчы супраць «Ювентус Пальманова», і перамагла з лікам 6:0.

Толькі ў 1912—1913 гадах «Удзінезэ» ўпершыню прыняў удзел у чэмпіянаце пад эгідай італьянскай футбольнай асацыяцыі. У гэтым годзе яны былі залічаны ў турнір «Campionato Veneto di Promozione», які складаўся ўсяго з трох каманд (астатнімі былі «Петрарка» і «Падуя»). З двума перамогамі супраць «Падуі» (3:1 і 5:0), Удзінезэ скончыў турнір на другім месцы, прапусціўшы наперад «Петрарку» і прабіўшыся, такім чынам, у лігу «Prima Categoria». У «Prima Categoria», Удзінезэ не здолеў выйсці на нацыянальны ўзровень.

1920-я гады

правіць

Сезон 1920/21, які скончыўся для клуба няўдала ў «Eliminatoria Veneta», быў незабыўны, бо менавіта ў ім за клуб дэбютаваў Джына Белота, які па-ранейшаму з’яўляецца іграком, які адгуляў найбольшую колькасць сезонаў за клуб, гэта значыць 17. У 1922 годзе, «Удзінезэ», скарыстаўшыся адсутнасцю мацнейшых на той час клубаў краіны ў розыгрышу першага Кубка Італіі, дасягнуў фіналу нацыянальнага кубка, дзе саступіў клуба «Вада» з лікам 1:0. У лізе, тым годам, «Удзінезэ» заняў другое месца ў сваёй кваліфікацыйнай групе «Girone Eliminatorio Veneto», што дазволіла яну застацца ў вышэйшым дывізіёне на наступны сезон, нягледзячы на рэфармаванне чэмпіянату, якое прывяло да скарачэння колькасці каманд.

Сезон 1922/23 быў катастрафічным для клуба, бо яны занялі ў сваёй групе апошняе месца і вылецелі ў другі дывізіён. Да таго ж каманда рызыкавала ў 1923 годзе быць ліквідаванай з-за запазычанасці. 24 жніўня 1923 года клуб «Удзінезэ» быў вылучаны з «Удзінезэ Фрыулі», і клуб быў вымушаны стварыць бюджэт. На шчасце, уся пазыка была выплачана прэзідэнтам клуба Алесандра Дэль Торса пасля продажу ім некаторых сваіх карцінаў. Такім чынам клуб здолеў заявіцца ў другі дывізіён, у якім у выніку заняў чацвёртае месца на наступны год.

Станам на люты 2024 года.

Паз. Імя Нар.
1   Бр Марка Сільвестры 1991
2   Аб Фесці Эбаселе 2002
4   ПА Сандзі Лоўрыч 1998
6   ПА Оер Сарага 1999
7   Нап Айзек Саксес 1996
9   Нап Кінан Дэйвіс 1998
10   Нап Жэрар Дэўлафеу 1994
11   ПА Уолас 1995
12   Аб Хасан Камара 1994
13   Аб Жуан Ферэйра 2001
14   Аб Джэймс Абанква 2004
16   Аб Антоніа Ціквіч 2004
17   Нап Ларэнца Лука 2000
18   Аб Неўэн Перэс 2000
19   Аб Кінгслі Эхізібу 1995
Паз. Імя Нар.
22   Нап Брэнір 2000
23   Аб Энца Эбос 1999
24   ПА Лазар Самарджыч 2002
26   Нап Флар’ян Тавен 1993
27   Аб Крысціян Кабаселе 1991
29   Аб Яка Біёл 1999
30   Аб Лаўтара Джанеці 1993
31   Аб Томас Крыстэнсен 2002
32   ПА Марцін Паера 1998
33   Аб Джордан Земура 1999
37   ПА Раберта Перэйра (капітан) 1991
40   Бр Мадука Акае 1999
79   ПА Давід Пеічыч 2007
93   Бр Даніэле Падэлі 1985

Спасылкі

правіць