Феадосій (Растоцкі)

Феадосій Растоцкі, Тадэвуш Тэадор Феадосій Болбас-Растоцкі (*1725 — 25 студзеня 1805) — архіепіскап, уніяцкі мітрапаліт Кіеўскі, Галіцкі і ўсяе Русі (1788—1805), епіскап Холмскі (1785—1790), тэолаг.

Феадосій
Юньчык[d]
дыяцэзіяльны біскуп[d] 2 ліпеня 1784 — 4 красавіка 1790
Дыяцэзія	Холмская ўніяцкая епархія
Папярэднік	Максіміліян (Рыла)[d]
Пераемнік	Парфірый Важынскі[d]
мітрапаліт Кіеўскі, Галіцкі і ўсяе Русі 1 лістапада 1788 — 25 студзеня 1805
Дыяцэзія	Руская ўніяцкая царква
Папярэднік	Ясон Смагаржэўскі
Пераемнік	Іраклій Лісоўскі
Адукацыя	Калегіум Святога Афанасія
Дзейнасць	каталіцкі святар, каталіцкі біскуп
Нараджэнне	1725 Слонімскі павет, Новагародскае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая
Смерць	25 студзеня 1805(1805-01-25) Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя
Дынастыя	Растоцкія[d]
Узнагароды

Нарадзіўся ў Беларусі, каля Слоніма, у сям'і слонімскага гарадскога суддзі Казіміра Болбас-Растоцкага ад жонкі з другога шлюбу Ганны з роду Есьман.

У 1739 у вельмі маладым узросце (14 гадоў) стаў манахам-базыльянінам. Пасля навіцыята і заканчэння сярэдніх філасофскіх студыяў у лістападзе 1750 быў пасланы на вышэйшыя багаслоўскія студыі ў Рым. Багаслоўскую адукацыю атрымліваў у Грэчаскім калегіуме Св. Афанасія ў Рыме. Высвячаны там на святара ў 1754. У тым жа годзе вярнуўся на Бацькаўшчыну, стаў прафесарам філасофіі, тэалогіі ў базыльянскіх манастырах. Быў таксама дырэктарам школы ва Уладзіміры-Валынскім.

Пасля некалькіх гадоў прафесарскай працы яго абралі спачатку сакратаром Літоўскай правінцыі базыльянскага чыну, затым генеральным сакратаром базыльянскага ордэна ў 1759. На капітуле ў Берасці ў 1772 ён быў абраны протаігуменам Літоўскай правінцыі базыльянаў. Як здольнага адміністратара ў 1780 на капітуле ў Таракані яго пераабралі яшчэ на чатыры гады протаігуменам.

2 ліпеня 1784 наменаваны біскупам Холмскім. Мітрапаліт Ясон Смагажэўскі абраў яго сабе памочнікам і сваім пераемнікам. Яго хіратонія на каад'ютара Кіеўскай мітраполіі адбылася 11 красавіка 1785, а 19 чэрвеня 1785 ён заняў біскупскі пасад у Холме. 1 лістапада 1788, пасля смерці мітрапаліта Смагажэўскага, Феадосій Растоцкі стаў мітрапалітам Кіеўскім, Галіцкім і ўсяе Русі. 4 красавіка 1790 пакінуў пасад біскупа Холмскага.

Уніяцкі мітрапаліт Растоцкі — першы з уніяцкіх уладыкаў, які атрымаў годнасць сенатара і месца (з 1790) у сенаце Рэчы Паспалітай, чаго уніяцкая царква беспаспяхова дабівалася для сваіх ярархаў на працягу двух стагоддзяў.

Пасля трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795), дзеля абмежвання і кантралявання дзейнасці ўніяцкай Царквы, Кацярына II затрымала мітрапаліта Растоцкага ў Пецярбургу, адкуль ён, аддзелены ад сваёй мітраполіі, быў звязаны з пастваю толькі дыпламатычным шляхам.

Памёр у Пецярбургу ў 1805.

Мітрапаліт Феадосій Растоцкі фактычна стаў апошнім паўнапраўным і поўнатытульным каталіцкім Кіеўскім мітрапалітам, бо пастаўленых расійскім царскім урадам на такую годнасць наступных мітрапалітаў Апостальская Сталіца ўважала толькі адміністратарамі старажытнай Кіеўскай кананічнай мітраполіі.

Быў прыхільнікам Канстытуцыі 3 мая. У 1790 адзначаны Ордэнам Св. Станіслава, а ў 1791 атрымаў Ордэн Белага Арла.

Літаратура

• А. Г. Великий, ЧСВВ. З літопису християнської України, т. VII, XVIII—XIX ст. — Видавництво ОО. Василіян, Рим, 1975.
• Archbishop Tadeusz Teodozy Rostocki, O.S.B.M.
• Tadeusz Teodor Teodozy Bołbas-Rostocki h. Juńczyk