Францішак Бялінскі (1742—1809)

Франці́шак Бялі́нскі (1742 — 24 кастрычніка 1809, Варшава) — генерал-маёр войска кароннага, пісар вялікі каронны, асветнік, педагог, прыхільнік усеагульнай адукацыі. З шляхецкага роду Бялінскіх герба Юноша, сын Міхала Бялінскага.

Францішак Бялінскі
польск.: Franciszek Bieliński
Юноша
пісар вялікі каронны[d] з 2 жніўня 1784
Папярэднік	Міхал Граноўскі[d]
староста чэрскі[d] з 1762
староста гарволінскі[d] з 1757
староста штумскі[d] з 1765
Нараджэнне	21 лістапада 1742(1742-11-21) ці 1742 Крэмэнэць, Крамянецкі павет[d], Валынскае ваяводства, Малапольская правінцыя, Карона Каралеўства Польскага, Рэч Паспалітая
Смерць	24 кастрычніка 1809(1809-10-24) Варшава, Герцагства Варшаўскае
Род	Бялінскія[d]
Бацька	Міхал Бялінскі[d]
Маці	Тэкля з Пяплоўскіх[d]
Жонка	Крысціна Юстына з Сангушкаў[d]
Дзеці	Тэкля Тэрэза з Бялінскіх[d]
Член у	Q11741621?
Званне	генерал
Узнагароды

Староста асецкі ад 1757, чэрскі ад 1760, падкаморы надворны Аўгуста III ад 1761, у 1765—1795 староста штумскі, у 1780 кандыдат у мазавецкія ваяводы, у 1784—1793 пісар вялікі каронны. Ад 1776 сябар Адукацыйнай камісіі. Прыхільнік асветы для ўсіх станаў і таксама для жанчын. Спрыяў увядзенню новых праграм адукацыі на польскай мове. Першым у Рэчы Паспалітай прапанаваў стварэнне адукацыйнае сеткі для кожнага стану (парафіяльныя школы — для сялян і мяшчан, ваяводскія — для шляхты; семінарыі для святароў). У 1780—1782 — сябар Пастаяннай Рады. У 1760 атрымаў Ордэн святога Станіслава, у 1785 — Ордэн Белага арла.

Падчас паўстання 1794 года генеральны камісар правіянту і фуражу з рангам генерал-маёра. Арганізоўваў забеспячэнне і ўзбраенне войска, фактычна быў галоўным кватармайстрам войска. Пазней узначаліў Генеральны Камісарыят, створаны 6 верасня 1794 Касцюшкам для кантролю забеспячэння ўсіх дывізій, раскватараваных пад Варшавай.

Быў жанаты з Крысцінай з князёў Сангушкаў, маршалкаўнай вялікай літоўскай. З ёй меў трое дачок і два сыны.

Літаратура

• H. P. Kosk, Generalicja polska t. 1, wyd. Oficyna Wydawnicza «Ajaks», Pruszków