Фіна-пермскія мовы
Фі́на-пе́рмскія мовы — група роднасных моў у складзе фіна-ўгорскай галіны ўральскай моўнай сям'і. Уключае ў свой склад балта-фінскія, саамскія, мардвінскія, пермскія мовы, а таксама марыйскую мову і, верагодна, шэраг вымерлых моў.
| Фіна-пермская | |
|---|---|
| Таксон | падгаліна |
| Арэал | Расія, Фінляндыя, Эстонія, Швецыя, Нарвегія |
| Класіфікацыя | |
| Катэгорыя | Мовы Еўразіі |
| Склад | |
| пермская група, фіна-волжская група | |
| Коды моўнай групы | |
| ISO 639-2 | — |
| ISO 639-5 | — |
Варта адзначыць, што нярэдка ўнутры групы фіна-пермскіх моў вылучаюць асобную галіну — фіна-волжскую, праз якую ў фіна-пермскія мовы ўваходзяць марыйская мова, мардвінскія, прыбалтыйска-фінскія і саамскія мовы.
Паводле традыцыйнай таксанаміі ўральскіх моў прынята лічыць, што фіна-пермскія мовы вылучыліся са складу фіна-ўгорскіх каля 3000-2500 гадоў да н.э., а каля 2000 гадоў да н.э. фіна-пермскія мовы ўжо падзяліліся на галіны пермскіх і фіна-волжскіх моў[1].
За сённяшнім часам рэальнасць існавання групы ставіцца пад пытанне[2].
Часта для пазначэння фіна-пермскіх моў выкарыстоўваецца тэрмін «фінскія мовы»[3][4]. Гэтая кропка зору засноўваецца на перакананні, што раней пермскія мовы былі значна больш цесна звязаны з прыбалтыйска-фінскімі мовамі, ніж з венгерскімі[1] (між тым, у фінскіх навуковых школах пад тэрмінам «фінскія мовы» часцей за ўсё лічаць адно прыбалтыйска-фінскія мовы[5]).
Інтэрпрэтацыя групы фінскіх/фіна-пермскіх моў можа адрознівацца ў залежнасці ад вучоных, хоць усе варыянты трактавання прызнаюць пермскія мовы ў якасці галіны першаснага падзелу. Ніжэйшыя прапановы па класіфікацыі пералічаны паводле Мерыта Рулэна[3] і Ангелы Маркантоніа (2002)[6]:
| Коліндэр, 1965 | Аўстэрліц, 1968 | Саважо, Менж, 1973 | Гармз, 1974 | Вогелін, 1977 |
|---|---|---|---|---|
|
Гл. таксама
правіцьЗноскі
- ↑ а б Taagepera, Rein. The Finno-Ugric republics and the Russian state. — 1999. — С. 32–33. — ISBN 0-415-91977-0.
- ↑ Salminen, Tapani. Problems in the taxonomy of the Uralic languages in the light of modern comparative studies (14 жніўня 2013).
- ↑ а б Ruhlen, Merritt. A Guide to the World's Languages: Volume I, Classification. — Stanford University Press, 1987. — С. 69. — ISBN 0-8047-1250-6.
- ↑ Finno-Ugric languages. Encyclopædia Britannica Online (14 жніўня 2013).
- ↑ See "The Finnic languages" by Johanna Laakso in The Circum-Baltic languages: typology and contact, p. 180.
- ↑ Marcantonio, Angela. The Uralic Language Family: Facts, Myths and Statistics. — 2002. — С. 57. — ISBN 0-631-23170-6.
Літаратура
правіць- Abondolo, Daniel, ed. The Uralic Languages. — London and New York, 1998. — ISBN 0-415-08198-X.