Хасан Рухані

Хасан Рухані
Хасан Рухані
	перс.: حسن روحانی
7-ы прэзідэнт Ірана
	3 жніўня 2013 — 3 жніўня 2021
Папярэднік	Махмуд Ахмадзінежад
Пераемнік	Ібрагім Раісі
дэпутат Ісламскага кансультацыйнага савета[d]
	28 мая 1980 — 27 мая 1984
29-ы генеральны сакратар Руху недалучэння[d]
	3 жніўня 2013 — 17 верасня 2016
Папярэднік	Махмуд Ахмадзінежад
Пераемнік	Нікалас Мадура
дэпутат Ісламскага кансультацыйнага савета[d]
	28 мая 1984 — 27 мая 2000
Secretary of the Supreme National Security Council[d]
	12 кастрычніка 1989 — 15 жніўня 2005
Нараджэнне	12 лістапада 1948 (74 гады); Сархэ[d], Central District[d], Sorkheh County[d], Semnan Province[d], Іран;
Бацька	Haj Asdollah Fereydoon Rohani[d]
Жонка	Сахебе Рухані[d]
Дзеці	Majid Rouhani[d] і Mohammad Rouhani[d]
Веравызнанне	шыіты
Партыя	Moderation and Development Party[d];
Адукацыя	Каледонскі ўніверсітэт (1995); Каледонскі ўніверсітэт (1999); Qom Seminary[d] (1978); Тэгеранскі ўніверсітэт (1972);
Навуковая ступень	доктарская ступень[d]
Дзейнасць	палітык, дыпламат, пісьменнік, клірык, адвакат, удзельнік міжнароднага форуму
Месца працы	Тэгеранскі ўніверсітэт;
Аўтограф
Сайт	rouhani.ir (перс.) ; motahednews.com (англ.) (ар.) (фр.)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Хасан Рухані (12 лістапада 1948, Сархех) — іранскі дзяржаўны дзеяч, палітык і шыіцкі багаслоў, сёмы абраны прэзідэнт Ірана. Адзін з найстарэйшых палітыкаў Ірана, удзельнік ісламскай рэвалюцыі ў Іране 1979 года. Мучтахід. Акадэмік і дыпламат. З 1999 года з’яўляецца чальцом Рады старцаў^[6]. З 1989 года з’яўляецца чальцом Найвышэйшай рады нацыянальнай бяспекі^[7]. З 1991 года з’яўляецца чальцом Рады ўгоды. З 1992 года ўзначальвае Установу важных даследванняў. Рухані займаў пасады старшыні Схода ісламскай рады чацвёртага і пятага склікання і сакратара Найвышэйшай рады нацыянальнай бяспекі з 1989 па 2005 год^[8]. Удзельнічаў у перамовах з краінамі захаду па пытаннях ядзернай зброі і ядзернай энергетыкі.

7 мая 2013 года Рухані пачаў выбарчую барацьбу за пасаду прэзідэнта Ірана. Ён казаў, што, калі будзе абраны на пасаду, то палепшыць адносіны з Захадам. На выбарах 15 чэрвеня 2013 года Рухані перамог на выбарах. 19 мая 2017 года перамог на новых прэзідэнцкіх выбарах: іранская аддала перавагу яго прагматычнаму, праеўрапейскаму курсу над праграмамі кандыдатаў-кансерватараў.

Рухані ведае (акрамя роднай, пярсідскай мовы) англійскую, нямецкую, французскую, рускую і арабскую мовы.

БіяграфіяПравіць

Хасан Ферыдан Рухані нарадзіўся 12 лістапада 1948 года ў горадзе Саркех, каля Семнану. У 1960 годзе пачаў навучанне ў Семнанскім духоўным вучылішчы. У 1961 годзе з’ехаў у Кум, дзе навучаўся ў вучылішчы для святароў. Яго вучылі вядомыя аятолы. З 1969 года пачаў вучобу ў Тэгеранскім універсітэце, дзе вучыў заходняе права. Затым працягнуў сваю вучобу ў Каледонскім ВНУ ў Брытаніі, дзе атрымаў навуковыя ўзнагароды.

СвятарстваПравіць

Стаўшы святаром, Рухані пачаў чытаць прамовы, скіраваныя супраць тагачаснай улады — шаха Рэзы Пахлаві. У 1965 годзе раз’язджаў па Іране са сваімі прамовамі. Шмат разоў арыштоўваўся. У лістападзе 1977 года выступіў на вечы ў Тэгеране, прысвечаным смерці Мастафы Хамейні — сына Хамейні.

З гэтага часу Рухані пераследваўся спецслужбамі шаха. Махамат Бехешці і аятала Матахары параілі Рухані з’ехаць з Ірана. У Парыжы, куды ён накіраваўся, выступаў перад вучнямі ВНУ, дзе навучаліся іранцы.

Жыццё пасля 1979 годаПравіць

Удзельнічаў у рэвалюцыі 1979 года. Займаў шмат пасад у гэтым годзе. З 1980 года з’яўляўся паслом у меджлісе. За 20 гадоў пасольства быў старшынём меджліса (4 і 5 склікання). З 1980 па 1983 гады быў старшынём Назіральнай рады Краёвага ісламскага радыё.

Ірана-іракская вайнаПравіць

Пад час Ірана-іракскай вайны Рухані займаў тылавыя пасады. З 1982 па 1988 гады быў дарадцам Вышэйшай рады абароны. З 1986 па 1988 гады займаў пасаду дарадцы Вышэйшай рады падтрымкі вайны. З 1985 па 1988 узначальваў вайсковую раду Хатаманбія. З 1986 па 1991 узначальваў іранскае лётнае войска. З 1988 па 1989 гады быў намеснікам галоўнакамандуючага. Быў узнагароджаны медалямі Фатх (перамога) і Наср.

Пасля вайныПравіць

Рухані быў прызначаны на пасаду міністра бяспекі і разведкі ў 1989 годзе. З 1989 да 2005 года быў пісарам Вышэйшай народнай рады бяспекі. Быў упаўнаважаным па пытаннях бяспекі ў прэзідэнтаў Алі Хашэмі і Махамеда Хатамі з 1989 па 1997 і з 2000 па 2005 адпаведна.

З 1991 года ўваходзіў у склад Савета мэтазгоднасці. Гэтую пасаду займаў да таго, як стаў прэзідэнтам. У 1999 годзе асудзіў хваляванні падчас выбараў прэзідэнта краіны. Быў абраны 18 лютага 2000 года ў склад Савета экспертаў ад астана Семнан. З 2006 года быў абраны ў Савет экспертаў ад астана Тэгеран.

Рухані займаецца навуковай дзейнасцю. Удзельнічае ў друку навуковых часопісаў на пярсідскай і англійскай мовах — Рахборт, Іранскі аглядальнік замежных адносін і Замежныя адносіны.

15 чэрвеня 2013 года быў абраны Прэзідэнтам Ірана^[9], набраўшы 18 мільёнаў 613 тысяч 329 галасоў ^[10]. У жніўні 2013 года прызначыў першым віцэ-прэзідэнтам Эсхака Джахангіры.

ГалерэяПравіць

Прыхільнікі Рухані святкуюць перамогу на выбарах 2013 года ў Тэгеране
Хасан Ферыдан Рухані — падлетак
Перамовы Ірана з замежнымі палітыкамі па пытанні ядзернай зброі, 21 кастрычніка 2003 года
Рухані наведаў палявы шпіталь пасля землятрусу 2003 года

Зноскі

↑ Hassan Rouhani // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>
↑ Hassan Rohani // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q107343683"></a>
↑ geni.com — 2006. — 175000000 экз.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2621214"></a>
↑ Deutsche Nationalbibliothek, Staatsbibliothek zu Berlin, Bayerische Staatsbibliothek et al. Record #1035777037 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 сакавіка 2015.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q304037"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q256507"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q170109"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578"></a>
↑ https://motahednews.com
↑ Members of Assembly of Experts (нявызн.) (недаступная спасылка). Assembly of Experts. Архівавана з першакрыніцы 26 мая 2013. Праверана 22 красавіка 2013.
↑ Hassan Rouhani appointed as the Supreme Leader's representative to the SNSC (нявызн.) . The Office of the Supreme Leader (13 лістапада 1989).
↑ Hassan Rouhani's Resume (нявызн.) . CSR (11 красавіка 2013). Архівавана з першакрыніцы 26 мая 2013. Праверана 16 чэрвеня 2013.
↑ http://lenta.ru/news/2013/06/15/rohani/
↑ Хасан Рухані быў абраны сёмым прэзідэнтам Ірана Архівавана 24 снежня 2013.

СпасылкіПравіць

	Хасан Рухані ў Вікіцытатніку
	Хасан Рухані на Вікісховішчы

[_608f906dcb949a3c-1] Hassan Rouhani // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>

[_3ad37c00f86fb71d-2] Hassan Rohani // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q107343683"></a>

[_04bd4e755520423e-3] .com — 2006. — 175000000 экз.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2621214"></a>

[_6c319c411738becc-4] Deutsche Nationalbibliothek, Staatsbibliothek zu Berlin, Bayerische Staatsbibliothek et al. Record #1035777037 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 сакавіка 2015.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q304037"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q256507"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q170109"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578"></a>

[_bb38f83928789cb4-5] ttps://motahednews.com

[A-Experts-6] Members of Assembly of Experts (нявызн.) (недаступная спасылка). Assembly of Experts. Архівавана з першакрыніцы 26 мая 2013. Праверана 22 красавіка 2013.

[SNSC-7] Hassan Rouhani appointed as the Supreme Leader's representative to the SNSC (нявызн.) . The Office of the Supreme Leader (13 лістапада 1989).

[CSR-8] Hassan Rouhani's Resume (нявызн.) . CSR (11 красавіка 2013). Архівавана з першакрыніцы 26 мая 2013. Праверана 16 чэрвеня 2013.

[9] ttp://lenta.ru/news/2013/06/15/rohani/

[10] Хасан Рухані быў абраны сёмым прэзідэнтам Ірана Архівавана 24 снежня 2013.

[6]

[7]

[8]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[9]

[10]