Хасан Рухані
Хасан Рухані (12 лістапада 1948, Сархех) — іранскі дзяржаўны дзеяч, палітык і шыіцкі багаслоў, сёмы абраны прэзідэнт Ірана. Адзін з найстарэйшых палітыкаў Ірана, удзельнік ісламскай рэвалюцыі ў Іране 1979 года. Мучтахід. Акадэмік і дыпламат. З 1999 года з’яўляецца чальцом Рады старцаў[5]. З 1989 года з’яўляецца чальцом Найвышэйшай рады нацыянальнай бяспекі[6]. З 1991 года з’яўляецца чальцом Рады ўгоды. З 1992 года ўзначальвае Установу важных даследаванняў. Рухані займаў пасады старшыні Схода ісламскай рады чацвёртага і пятага склікання і сакратара Найвышэйшай рады нацыянальнай бяспекі з 1989 па 2005 год[7]. Удзельнічаў у перамовах з краінамі захаду па пытаннях ядзернай зброі і ядзернай энергетыкі.
Хасан Рухані | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
перс.: حسن روحانی | |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Махмуд Ахмадзінежад | ||||||
Пераемнік | Нікалас Мадура | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Махмуд Ахмадзінежад | ||||||
Пераемнік | Ібрагім Раісі | ||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
12 лістапада 1948[1][2] (75 гадоў) |
||||||
Бацька | Asdollah Fereydoon[d][3] | ||||||
Маці | Sakineh Peivandi[d] | ||||||
Жонка | Сахебе Рухані[d] | ||||||
Дзеці | Mohammad Rouhani[d] і Maryam Rouhani[d] | ||||||
Веравызнанне | шыіты | ||||||
Партыя | |||||||
Адукацыя |
|
||||||
Навуковая ступень | доктарская ступень[d][4] | ||||||
Месца працы | |||||||
Аўтограф | |||||||
Узнагароды | |||||||
Сайт | president.ir | ||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
7 мая 2013 года Рухані пачаў выбарчую барацьбу за пасаду прэзідэнта Ірана. Ён казаў, што, калі будзе абраны на пасаду, то палепшыць адносіны з Захадам. На выбарах 15 чэрвеня 2013 года Рухані перамог на выбарах. 19 мая 2017 года перамог на новых прэзідэнцкіх выбарах: іранская грамадскасць аддала перавагу яго прагматычнаму, праеўрапейскаму курсу над праграмамі кандыдатаў-кансерватараў.
Рухані ведае (акрамя роднай персідскай мовы) англійскую, нямецкую, французскую, рускую і арабскую мовы.
Біяграфія
правіцьХасан Ферыдан Рухані нарадзіўся 12 лістапада 1948 года ў горадзе Саркех, каля Семнана. У 1960 годзе пачаў навучанне ў Семнанскім духоўным вучылішчы. У 1961 годзе з’ехаў у Кум, дзе навучаўся ў вучылішчы для святароў. Яго вучылі вядомыя аятолы. З 1969 года пачаў вучобу ў Тэгеранскім універсітэце, дзе вучыў заходняе права. Затым працягнуў сваю вучобу ў Каледонскім ВНУ ў Брытаніі, дзе атрымаў навуковыя ўзнагароды.
Святарства
правіцьСтаўшы святаром, Рухані пачаў чытаць прамовы, скіраваныя супраць тагачаснай улады — шаха Рэзы Пехлеві. У 1965 годзе раз’язджаў па Іране са сваімі прамовамі. Шмат разоў арыштоўваўся. У лістападзе 1977 года выступіў на вечы ў Тэгеране, прысвечаным смерці Мастафы Хамейні — сына Хамейні.
З гэтага часу Рухані пераследаваўся спецслужбамі шаха. Махамат Бехешці і аятала Матахары параілі Рухані з’ехаць з Ірана. У Парыжы, куды ён накіраваўся, выступаў перад студэнтамі ВНУ, дзе навучаліся іранцы.
Жыццё пасля 1979 года
правіцьУдзельнічаў у рэвалюцыі 1979 года. Займаў шмат пасад у гэтым годзе. З 1980 года з’яўляўся дэпутатам у меджлісе. За 20 гадоў дэпутацтва быў старшынёй меджліса (4 і 5 склікання). З 1980 па 1983 гады быў старшынёй Назіральнай рады Краёвага ісламскага радыё.
Ірана-іракская вайна
правіцьПад час Ірана-іракскай вайны Рухані займаў тылавыя пасады. З 1982 па 1988 гады быў дарадцам Вышэйшай рады абароны. З 1986 па 1988 гады займаў пасаду дарадцы Вышэйшай рады падтрымкі вайны. З 1985 па 1988 узначальваў вайсковую раду Хатаманбія. З 1986 па 1991 узначальваў іранскае лётнае войска. З 1988 па 1989 гады быў намеснікам галоўнакамандуючага. Быў узнагароджаны медалямі Фатх (перамога) і Наср.
Пасля вайны
правіцьРухані быў прызначаны на пасаду міністра бяспекі і разведкі ў 1989 годзе. З 1989 да 2005 года быў сакратаром Вышэйшай народнай рады бяспекі. Быў упаўнаважаным па пытаннях бяспекі ў прэзідэнтаў Алі Хашэмі і Махамеда Хатамі з 1989 па 1997 і з 2000 па 2005 адпаведна.
З 1991 года ўваходзіў у склад Савета мэтазгоднасці. Гэтую пасаду займаў да таго, як стаў прэзідэнтам. У 1999 годзе асудзіў хваляванні падчас выбараў прэзідэнта краіны. Быў абраны 18 лютага 2000 года ў склад Савета экспертаў ад астана Семнан. З 2006 года быў абраны ў Савет экспертаў ад астана Тэгеран.
Рухані займаецца навуковай дзейнасцю. Удзельнічае ў друку навуковых часопісаў на персідскай і англійскай мовах — Рахборт, Іранскі аглядальнік замежных адносін і Замежныя адносіны.
15 чэрвеня 2013 года быў абраны Прэзідэнтам Ірана[8], набраўшы 18 мільёнаў 613 тысяч 329 галасоў[9]. У жніўні 2013 года прызначыў першым віцэ-прэзідэнтам Эсхака Джахангіры.
Галерэя
правіць-
Прыхільнікі Рухані святкуюць перамогу на выбарах 2013 года ў Тэгеране
-
Хасан Ферыдан Рухані — падлетак
-
Перамовы Ірана з замежнымі палітыкамі па пытанні ядзернай зброі, 21 кастрычніка 2003 года
-
Рухані наведаў палявы шпіталь пасля землятрусу 2003 года
Зноскі
- ↑ Hassan Rouhani // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Hassan Rohani // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ geni.com — 2006.
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #1035777037 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 сакавіка 2015.
- ↑ Members of Assembly of Experts(недаступная спасылка). Assembly of Experts. Архівавана з першакрыніцы 26 мая 2013. Праверана 22 красавіка 2013.
- ↑ Hassan Rouhani appointed as the Supreme Leader's representative to the SNSC . The Office of the Supreme Leader (13 лістапада 1989).
- ↑ Hassan Rouhani's Resume . CSR (11 красавіка 2013). Архівавана з першакрыніцы 26 мая 2013. Праверана 16 чэрвеня 2013.
- ↑ http://lenta.ru/news/2013/06/15/rohani/
- ↑ Хасан Рухані быў абраны сёмым прэзідэнтам Ірана (руск.) Архівавана 24 снежня 2013.
Спасылкі
правіцьХасан Рухані ў Вікіцытатніку | |
Хасан Рухані на Вікісховішчы |