Санта-Марыя-дэі-Міраколі (Венецыя)
Царква Санта-Марыя дэі Міраколі (італ.: Santa Maria dei Miracoli) — царква эпохі ранняга Адраджэння ў Венецыі ў раёне Канарэджа.
| Каталіцкі храм | |
| Санта-Марыя дэі Міраколі | |
|---|---|
| Santa Maria dei Miracoli | |
.jpg) | |
| 45°26′21,82″ пн. ш. 12°20′21,49″ у. д.HGЯO | |
| Краіна |
 Італія |
| Горад | Венецыя |
| Канфесія | каталіцызм |
| Епархія | Патрыярхат Венецыі[d] |
| Тып будынка | царква |
| Архітэктурны стыль | рэнесансная архітэктура |
| Будаўнік | П’етра Ламбарда і Туліа Ламбарда |
| Архітэктар | П’етра Ламбарда |
| Дата заснавання | 1481 |
| Будаўніцтва | 31.12.1489 |
| Матэрыял | цэгла |
| Стан | рэстаўравана Амерыканскім фондам па выратаванні Венецыі |
| Сайт | savevenice.org/pr… (англ.) |
 |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Была пабудавана паміж 1481 і 1489 гадамі для абраза Дзевы Марыі Нікола ды П’етра, які валодае цудатворнай сілай. Асвечана 31 снежня 1489 года.
Архітэктарамі царквы былі П’етра Ламбарда і яго сын Туліа Ламбарда. Купал царквы пабудаваны ў 1528 годзе і увенчаны 50 партрэтамі прарокаў і святых П’ера Марыя Пенакі. Балюстрада і перагародка перад галоўным алтаром дэкараваная скульптурамі і медальёнамі Туліа Ламбарда.
Фасад і інтэр’ер упрыгожаны разьбой і мазаікай з рознакаляровага мармуру, паводле падання, пакінутага ад будаўніцтва Сабора Святога Марка.
Царква Санта-Марыя дэі Міраколі часта параўноўваюць з скрыначкай, аздобленай разьбой. Гэтаму спрыяе купальны люнет на фасадзе царквы. Папулярнае месца шлюбаў.
Галерэя правіць
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Літаратура правіць
- A. Moschetti. Un quadrienno di Pietro Lombardo a Padova (1464—1467), Padova Tip. Coop. Tipograf., 1914, 61ss.
- G. Lorenzetti, Venezia e il suo estuario. Guida storico-artistica, Venezia 1926.
- A. Venturi, Storia dell’Arte Italiana, vv. I—XI, parte III, Hoepli, Milano 1901—1940.
- U. Donati, Breve storia di artisti ticinesi, A. Salvioni & Co., Bellinzona 1936, 64-69, 77, 78; Id, Artisti ticinesi a Venezia dal XV al XVIII secolo, Lugano 1961, 20.
- G. Mariacher. Pietro Lombardo a Venezia, in Arte Veneta, I (1955), 36ss.*AA.VV., Le chiese di Venezia. Guide Artistiche Electa, Milano 1993.
- AA.VV. Arte e artisti dei laghi lombardi, Noseda, Como 1959, 344—349.
- P. A. M. Caccin O.P., Basilica dei Santi Giovanni e Paolo, Storia e Arte, Giorgio Deganello Editore, Padova (s.d.)
- S. Della Torre, T. Mannoni, V. Pracchi (a c.), Magistri d’Europa: eventi, relazioni, strutture della migrazione di artisti e costruttori dei laghi lombardi. Atti del convegno, Como 23-26.10.1996, Nodo, Como 1997, 206, 209.
- M. Ambrosetti, Pietro Lombardo, in LaCittà, Lugano marzo 2008, 45; Id., Tullio e Antonio Lombardo, in LaCittà, Lugano settembre 2008, 50.