Шмуэль Нігер

(Пасля перасылкі з Шмуэль Вольфавіч Чарны)

Шмуэль Нігер (15 чэрвеня 1883, в. Дукора, Пухавіцкі раён, Мінская вобласць — 24 снежня 1955) — літаратурны крытык, празаік і публіцыст.

Шмуэль Нігер
Шмуэль Вольфавіч Чарны
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 15 чэрвеня 1883(1883-06-15)[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці 24 снежня 1955(1955-12-24)[1][2] (72 гады)
Месца смерці
Грамадзянства
Месца працы
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці літаратурны крытык, пісьменнік
Грамадская дзейнасць
Партыя
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Нарадзіўся ў сям’і ўладальніка крамы Вольфа Чарнага і Брохі Гурвіч. У 1896 г. пераехаў у Мінск, дзе неўзабаве далучыўся да партыі сіяністаў-сацыялістаў. Удзельнічаў у нелегальнай агітацыйнай дзейнасці, пісаў рэвалюцыйныя пракламацыі і артыкулы (ананімна ці пад рознымі псеўданімамі). Неаднаразова арыштоўваўся (у Варшаве, Дзвінску, Адэсе) і падвяргаўся катаванням.

Першыя працы пісаў на іўрыце і рускай мове, пасля рэвалюцыі 1905 г. перайшоў на ідыш. У 1908—1909 гг. — Рэдактар ​​віленскага часопіса «Літэрарышэ манатшрыфтн» («Literarische Monatschriften»), заснаванага ім сумесна з А. Вайтэрам і Шмар’е Гарэлікам.

У 1909 пераехаў у Берлін, затым у Берн, дзе вывучаў ва ўніверсітэце філасофію і сусветную літаратуру. У 1912 г., вярнуўшыся ў Вільню, рэдагаваў штомесячнік «Дзі ідышы велт», у 1913 — зборнік «Дэр пінкес» («Летапіс», пры садзейнічанні Б. Борахава).

У 1918 г. у Маскве рэдагаваў штотыднёвік «Култур ун білдунг», у 1919 г. у Вільні — штомесячнік «Дзі нае велт». У 1919 г. пасля пагрому ў Вільні, у якім быў забіты А. Вайтэр, эміграваў у ЗША. Да канца жыцця працаваў у газеце «Тог», дзе публікаваў штотыднёвыя крытычныя нарысы. У 1941—1947 гг. быў таксама сурэдактар ​​літаратурнага штомесячніка «Дзі цукунфт». У 1954 г. удзельнічаў у рэдагаванні «Лексікон фун дэр найер идишер літаратур» («Лексікон новай яўрэйскай літаратуры»).

Зноскі

  1. а б Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
  2. а б Shmuel Niger // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.

Спасылкі правіць