Шумск (Літва)

мястэчка ў Літве
(Пасля перасылкі з Шумскас)

Шумск[1], часам Шу́мскас[2] (літ.: Šumskas) — мястэчка ў Віленскім раёне Віленскага павета Літвы. Уваходзіць у склад Кавальчукоўскай сянюніі. Месціцца на ўсход ад Вільні, каля беларуска-літоўскай граніцы.

Мястэчка
Шумск
літ.: Šumskas
У цэнтры мястэчка
У цэнтры мястэчка
Краіна
Павет
Раён
Сянюнія
Каардынаты
Вышыня цэнтра
187 м
Насельніцтва
  • 919 чал. (2011)
Часавы пояс
Шумск на карце Літвы
Шумск (Літва) (Літва)
Шумск (Літва)

Гісторыя

правіць

Вялікае Княства Літоўскае

правіць

Упершыню Шумск упамінаецца ў XVII стагоддзі пад назвай Паляны, калі ён уваходзіў у склад Віленскага павета Віленскага ваяводства. Пазней мястэчка атрымала назву Шумск у гонар яго ўладальнікаў Шумскіх.

У 1696 годзе Міхал Шумскі і яго жонка Гальшка з Стахоўскіх збудавалі ў Шумску касцёл, перадалі яго дамініканцам, збудавалі кляштар у 1705 годзе. У канцы XVIII стагоддзя ўласнасць дамініканцаў, цэнтр маёнтка[3].

Пад уладай Расійскай імперыі

правіць
 
Касцёл, каля 1900 г.
 
Сядзіба, да 1939 г.

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай 1795 года Шумск апынуўся ў складзе Расійскай імперыі, у Віленскім павеце Віленскай губерні.

Каля 1892 года ў Шумску было 10 будынкаў.

За часамі Першай сусветнай вайны ў 1915 годзе Шумск заняты войскамі Германскай імперыі.

Найноўшы час

правіць

25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай тэрыторыя абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі[4]. У снежні 1918 года занята Чырвонай Арміяй, з 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яна ўвайшла ў склад Савецкай Беларусі, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. З другой паловы сакавіка 1919 года пад кантролем Польшчы[5]. На тэрыторыю таксама прэтэндавала Літва.

У 1920 годзе Шумск апынуўся ў складзе Сярэдняй Літвы, у 1922 годзе — у складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі, цэнтр гміны ў Віленскім ваяводстве. У беларускай гістарыяграфіі землі вядомыя як Заходняя Беларусь.

У другой палове верасня 1939 года Шумск заняты Чырвонай Арміяй, 10 кастрычніка 1939 года паводле дагавора з СССР тэрыторыя Віленскай вобласці перададзена Літве. З 1940 года ў Літоўскай ССР.

У Другую сусветную вайну з чэрвеня 1941 года да ліпеня 1944 года пад акупацыяй Германіі.

З 1990 года ў складзе адноўленай незалежнай Літвы.

Насельніцтва

правіць
  • XIX стагоддзе: ~1892 год — 106 чал.[6]
  • XXI стагоддзе: 2011 год — 919 чал.

Славутасці

правіць
  • Капліца прыдарожная (XVIII ст.)
  • Касцёл Святога Міхаіла Арханёла (1767—1789) у стылі барока
  • Могілкі хрысціянскія, капліца (XIX ст.)
  • Сядзіба Шумскіх (XIX ст.)

Страчаная спадчына

правіць
  • Кляштар дамініканцаў (XVIII ст.), зруйнаваны расійскімі ўладамі. У гэтым кляштары ў канцы свайго жыцця быў прыёрам драматург Каятан Марашэўскі.

Галерэя

правіць

Вядомыя асобы

правіць

Крыніцы

правіць
  1. Вялікі гістарычны атлас Беларусі : у 4 т. / Дзяржаўны камітэт па маёмасці Рэспублікі Беларусь, Рэспубліканскае унітарнае прадпрыемства «Белкартаграфія»; рэдкалегія: В. Л. Насевіч (галоўны рэдактар) [і інш.]. — Мінск: Белкартаграфія. — Т. 2 / [складзены і падрыхтаваны да друку ў 2012 г. ; спецыяльны змест распрацавалі: Я. К. Анішчанка і інш.]. — 1 атлас (347, [4] с.) : каляр., карты, тэкст, іл., паказальнік с. — ISBN 978-985-508-245-4. С. 80.
  2. Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 187-2009 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Літоўскай Рэспублікі на беларускую мову»
  3. Вялікі гістарычны атлас Беларусі : у 4 т. / Дзяржаўны камітэт па маёмасці Рэспублікі Беларусь, Рэспубліканскае унітарнае прадпрыемства «Белкартаграфія»; рэдкалегія: В. Л. Насевіч (галоўны рэдактар) [і інш.]. — Мінск: Белкартаграфія. — Т. 2 / [складзены і падрыхтаваны да друку ў 2012 г. ; спецыяльны змест распрацавалі: Я. К. Анішчанка і інш.]. — 1 атлас (347, [4] с.) : каляр., карты, тэкст, іл., паказальнік с. — ISBN 978-985-508-245-4. С. 341.
  4. Вялікі гістарычны атлас Беларусі : у 4 т. / Дзяржаўны камітэт па маёмасці Рэспублікі Беларусь, Рэспубліканскае унітарнае прадпрыемства «Белкартаграфія»; рэдкалегія: В. Л. Насевіч (галоўны рэдактар) [і інш.]. — Мінск: Белкартаграфія. — Т. 4 / [рэд. В.Л. Насевіч]. — 270 с., іл. с. — ISBN 978-985-508-476-2. С. 19.
  5. Вялікі гістарычны атлас Беларусі : у 4 т. / Дзяржаўны камітэт па маёмасці Рэспублікі Беларусь, Рэспубліканскае унітарнае прадпрыемства «Белкартаграфія»; рэдкалегія: В. Л. Насевіч (галоўны рэдактар) [і інш.]. — Мінск: Белкартаграфія. — Т. 4 / [рэд. В.Л. Насевіч]. — 270 с., іл. с. — ISBN 978-985-508-476-2. С. 21.
  6. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XII: Szlurpkiszki — Warłynka (польск.). — Warszawa, 1892. S. 76.

Літаратура

правіць

Спасылкі

правіць