Юрый Анатолевіч Курненін

савецкі і беларускі футбаліст і трэнер
(Пасля перасылкі з Юрый Курненін)

Юрый Анатолевіч Курненін (14 чэрвеня 1954, Арэхава-Зуева, РСФСР — 30 ліпеня 2009, Мінск, Беларусь[2]) — беларускі футбаліст і трэнер. Выступаў на некалькіх амплуа — крайні нападнік, левы паўабаронца і абаронца. Майстар спорту.

Футбол
Юрый Курненін
Агульная інфармацыя
Поўнае імя Юрый Анатолевіч Курненін
Нарадзіўся 14 чэрвеня 1954(1954-06-14)
Памёр 30 ліпеня 2009(2009-07-30)[1] (55 гадоў)
Пахаванне
Грамадзянства Сцяг Беларусі Беларусь
Рост 171 см
Пазіцыя абаронца
Клубная кар’ера[* 1]
1971—1975 Сцяг СССР Дынама (Масква) 17 (2)
1976—1987 Сцяг СССР Дынама (Мінск) 315 (26)
Трэнерская кар’ера
1989—1990 Сцяг СССР КІМ (Віцебск) трэнер
1991—1992 Сцяг СССР/Сцяг Беларусі (1991-1995) Дынама (Брэст)
1994 Сцяг Расіі Саматлор-XXI (Ніжневартаўск)
1996 Сцяг Сірыі Сірыя
1997 Сцяг Амана Аль-Ахлі (Маскат)
1999—2000 Сцяг Беларусі Дынама (Мінск)
2001 Сцяг Расіі Чарнаморац (Новарасійск) трэнер
2002—2003 Сцяг Беларусі Шахцёр (Салігорск) трэнер
2003 Сцяг Беларусі Дынама (Мінск) трэнер
2003—2005 Сцяг Беларусі Беларусь трэнер
2006—2009 Сцяг Беларусі Беларусь (да 21)
  1. Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў.

Кар’ера іграка правіць

Выхаванец футбольнай школы «Сцяг працы», з 1972 выступаў за маскоўскае «Дынама». У 1976 перайшоў у мінскае «Дынама», дзе выступаў да завяршэння кар’еры ў 1987. Быў капітанам мінскай каманды ў 1983—1984. У 1982 у складзе «Дынама» стаў чэмпіёнам СССР, а пазней, у 1983, стаў аўтарам першага гола беларускіх клубаў у еўракубках (у вароты швейцарскага «Грасхопера»).

Тройчы (1982, 1983, 1984) трапляў у спіс 33 лепшых футбалістаў СССР.

Кар’ера трэнера правіць

У 1983 скончыў БДІФК. З 1989 перайшоў на трэнерскую працу. Узначальваў віцебскі КІМ, брэсцкае «Дынама». Апошняе прывёў да бронзавых медалёў чэмпіянату Беларусі 1992. Пазней працаваў у расійскім «Саматлоры», у 1996 узначальваў нацыянальную зборную Сірыі.

У 1999 вярнуўся ў Беларусь, трэніраваў мінскае «Дынама» і салігорскі «Шахцёр». У 2003 увайшоў у трэнерскі штаб зборнай Беларусі, дзе дапамагаў свайму былому таварышу па «Дынама» Анатолю Байдачнаму.

У лютым 2006 узначаліў моладзевую зборную Беларусі. Вывеў яе ў фінальны этап моладзевага чэмпіянату Еўропы 2009.

Памёр 30 ліпеня 2009 у сне.

Дасягненні правіць

Ігравыя правіць

  •   03  Бронзавы прызёр чэмпіянату СССР (2): 1975, 1983
  •   01  Чэмпіён СССР: 1982

Трэнерскія правіць

  •   03  Бронзавы прызёр чэмпіянату Беларусі: 1992

Зноскі