Юрый Анатолевіч Курненін
Юрый Анатолевіч Курненін (14 чэрвеня 1954, Арэхава-Зуева, РСФСР — 30 ліпеня 2009, Мінск, Беларусь[1]) — беларускі футбаліст і трэнер. Выступаў на некалькіх амплуа — крайні нападнік, левы паўабаронца і абаронца. Майстар спорту.
 | ||
| ||
| Агульная інфармацыя | ||
| Поўнае імя | Юрый Анатолевіч Курненін | |
| Нарадзіўся | 14 чэрвеня 1954 Арэхава-Зуева, Маскоўская вобласць, РСФСР | |
| Памёр | 30 ліпеня 2009 (55 гадоў) Мінск | |
| Пахаванне | ||
| Грамадзянства |  Беларусь
| |
| Рост | 171 см | |
| Пазіцыя | абаронца | |
| Кар’ера | ||
| Клубная кар’ера* | ||
| 1971 — 1975 |  Дынама (Масква)
|
17 (2) |
| 1976 — 1987 | Дынама (Мінск)
|
315 (26) |
| Трэнерская кар’ера | ||
| 1989 — 1990 | КІМ (Віцебск)
|
трэнер |
| 1991 — 1992 | /.svg){kind=small} Дынама (Брэст)
| |
| 1994 |  Саматлор-XXI (Ніжневартаўск)
| |
| 1996 |  Сірыя
| |
| 1997 |  Аль-Ахлі (Маскат)
| |
| 1999 — 2000 | Дынама (Мінск)
| |
| 2001 | Чарнаморац (Новарасійск)
|
трэнер |
| 2002 — 2003 | Шахцёр (Салігорск)
|
трэнер |
| 2003 | Дынама (Мінск)
|
трэнер |
| 2003 — 2005 | Беларусь
|
трэнер |
| 2006 — 2009 | Беларусь (да 21)
| |
* Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца | ||
Кар’ера ігракаПравіць
Выхаванец футбольнай школы «Сцяг працы», з 1972 выступаў за маскоўскае «Дынама». У 1976 перайшоў у мінскае «Дынама», дзе выступаў да завяршэння кар’еры ў 1987. Быў капітанам мінскай каманды ў 1983—1984. У 1982 у складзе «Дынама» стаў чэмпіёнам СССР, а пазней, у 1983, стаў аўтарам першага гола беларускіх клубаў у еўракубках (у вароты швейцарскага «Грасхопера»).
Тройчы (1982, 1983, 1984) трапляў у спіс 33 лепшых футбалістаў СССР.
Кар’ера трэнераПравіць
У 1983 скончыў БДІФК. З 1989 перайшоў на трэнерскую працу. Узначальваў віцебскі КІМ, брэсцкае «Дынама». Апошняе прывёў да бронзавых медалёў чэмпіянату Беларусі 1992. Пазней працаваў у расійскім «Саматлоры», у 1996 узначальваў нацыянальную зборную Сірыі.
У 1999 вярнуўся ў Беларусь, трэніраваў мінскае «Дынама» і салігорскі «Шахцёр». У 2003 увайшоў у трэнерскі штаб зборнай Беларусі, дзе дапамагаў свайму былому таварышу па «Дынама» Анатолю Байдачнаму.
У лютым 2006 узначаліў моладзевую зборную Беларусі. Вывеў яе ў фінальны этап моладзевага чэмпіянату Еўропы 2009.
Памёр 30 ліпеня 2009 у сне.
ДасягненніПравіць
ІгравыяПравіць
Бронзавы прызёр чэмпіянату СССР (2): 1975, 1983-
Чэмпіён СССР: 1982
ТрэнерскіяПравіць
Бронзавы прызёр чэмпіянату Беларусі: 1992