ФК Дынама Мінск
«Дынама» — беларускі футбольны клуб з горада Мінска, адзін з самых тытулаваных клубаў Беларусі.
Дынама Мінск | |||
---|---|---|---|
Поўная назва | ЗАТ «Футбольны клуб „Дынама-Мінск“» | ||
Мянушкі | бела-блакітныя, дынамікі | ||
Заснаваны | 1927 | ||
Горад | Мінск, Беларусь | ||
Стадыён |
«Дынама» Умяшчальнасць: 22 246 |
||
Уладальнік | БФСТ «Дынама» | ||
Генеральны дырэктар | Андрэй Толмач | ||
Галоўны трэнер | |||
Чэмпіянат | Вышэйшая ліга | ||
2023 | 1 месца | ||
Сайт | Афіцыйны сайт | ||
|
Каманда была створана ў 1927 годзе. Гуляла ў вышэйшай лізе чэмпіянату СССР. У 1982 годзе заняла ў ім першае месца. З 1992 года мінскае «Дынама» выступае ў Вышэйшай лізе чэмпіянату Беларусі.
Назвы клуба
правіць- «Дынама» (1927—1953)
- «Спартак» (1954—1959)
- «Беларусь» (1960—1962)
- «Дынама» (з 1963 года)
Гісторыя клуба
правіцьПершыя гады
правіцьДнём нараджэння мінскага «Дынама» прынята лічыць дату першага дакументальна пацверджанага матча каманды. Ён адбыўся 18 чэрвеня 1927 года ў Смаленску, дзе мінчукі сустрэліся з мясцовымі аднаклубнікамі і атрымалі першую ў сваёй гісторыі перамогу — 2:1.
У тым жа 1927 годзе «Дынама» паклала ў сваю скарбонку і першы трафей, выйграўшы чэмпіянат БССР. Цікава, што першапачаткова ўдзел у гэтым спаборніцтве прымалі каманды гарадоў. Сярод іх была і зборная Мінска, якая заваявала пуцёўку ў фінальны турнір, дзе сталічным футбалістам супрацьстаялі зборныя Гомелю і Віцебску. Аднак у фінале гуляла ўжо не зборная Мінска, а футбольная каманда «Дынама». Справа ў тым, што калектыў практычна цалкам складаўся з «дынамаўцаў», якія і настаялі на тым, каб выступаць пад такой назвай. Нежаданне выступаць пад сцягам горада выклікала буру абуранасці з боку грамадскасці. Футбалістаў вінавацілі ў паводзінах, нявартым савецкіх грамадзян, у схільнасці ўплыву буржуазных спартыўных грамадстваў. Але, як вядома, пераможцаў не судзяць. «Дынама» ў бліскучым стылі расправілася з супернікамі і заваявала званне чэмпіёна БССР.
Спачатку з рахункам 4:1 былі пераможаныя гаспадары фінальнага турніру — зборная Гомеля. Затым быў цяжкі матч з Віцебскам, перапынены пры рахунку 1:1 з-за цемры. Пераігроўка выдалася не менш зацятай: 2:2 у асноўны час, і толькі на 9-й хвіліне трэцяга (!) дадатковага тайма мінчук Ціхаміраў прынёс перамогу сваёй камандзе.
На наступны год «дынамаўцам» не атрымалася паўтарыць свой поспех, паколькі ва Усебеларускай спартакіядзе зноў выступала зборная Мінска, сфарміраваная з футбалістаў трох лепшых каманд рэспублікі — «Дынама», ОБВШ і Н-скай дывізіі. Сталічныя футбалісты завяршылі свой выступ на стадыі паўфіналу, саступіўшы камандзе Полацка.
Галоўнай падзеяй футбольнага жыцця СССР у 1928 годзе стала правядзенне Усесаюзнай спартакіяды ў Маскве, удзел у якой прыняла і зборная БССР, якая заняла пятае месца. Лепшым бамбардзірам беларускай каманды стаў «дынамавец» Ціхаміраў, які забіў 4 мяча. Яшчэ гэты год быў знамянальны тым, што спартыўнае таварыства «Дынама» прыступіла да будаўніцтва новага спартыўнага стадыёна на месцы былога іпадрома.
Напачатку 1930-х гадоў у жыцці мінскага «Дынама» адбылася знамянальная падзея — у каманды з’явіўся свой стадыён. Размяшчаўся ён там, дзе сёння знаходзіцца паркавая частка сучаснага стадыёна, быў драўляным і змяшчаў 10 тысяч гледачоў. Характэрна, што кожны з дынамаўцаў зрабіў свой унёсак у будаўніцтва спартыўнай арэны, бескарысліва адпрацаваўшы па 100 гадзін.
Да гэтага часу футбол стаў ужо самым папулярным выглядам спорту ў СССР. Не была выключэннем і Беларусь. Футбалісты мінскага «Дынама» хадзілі ў кумірах у сталічнай публікі. Шмат у чым паспрыяла гэтаму выхад на экраны ў 1936 годзе мастацкага фільма «Брамнік». Каб патрапіць на яго, у мінскіх кінатэатраў выбудоўваліся велізарныя чэргі.
Удзел у першынстве СССР да вайны
правіцьУ 1936 годзе прайшоў першы чэмпіянат СССР. Праўда, футбольнай каманды «Дынама» (Мінск) сярод яго ўдзельнікаў не было. Мінчукі, якія яшчэ не мелі статуту каманды майстроў, гулялі на першынства рэспублікі, якое ў чарговы раз выйгралі ў 1937 годзе. Толькі два гады праз сталічная каманда стала камандай майстроў. У 1940 годзе яна была ўключана ў склад пятнаццаці каманд, якім на наступны год атрымалі магчымасць выступаць у вышэйшай лізе саюзнага чэмпіянату.
Так што сезон 1941 гады мінскія заўзятары чакалі з нецярпеннем. Гонар дэбютаваць у эліце савецкага футбола выпала наступным футбалістам: брамнікі — Аляксандр Дорахаў, Аляксандр Кваснікаў, палявыя гульцы — Леанід Салаўёў, Аляксандр Маляўкін, Міхась Воўкаў, Абуш Чалакян, Міхась Карабко, Сяргей Нікульцаў, Васіль Панфілаў, Аляксандр Абрамаў, Якаўлеў, Васіль Панамароў, Эрык Рэйстэр, Яўген Піскароў, Кастусь Балясаў, Пётр Ігнатаў, Мікалай Шэвялянчык, Мікалай Зіноўеў.
27 красавіка 1941 гады «Дынама» правяло ў Мінску першы матч саюзнага першынства супраць іншага дэбютанта вышэйшай лігі ленінградскага «Спартака» і атрымала перамогу з лікам 2:1. Далей каманду чакала параза ў Тбілісі ад мясцовых аднаклубнікаў, вікторыя ў Маскве над першай прафсаюзнай камандай, і два запар паразы ад адэскага «Спартака» і ад дзейснага чэмпіёна — маскоўскага «Дынама». Таму да чарговай хатняй гульні 15 чэрвеня супраць каманды «Стаханавец» са Сталіна мінчукі рыхтаваліся асабліва старанна. Аднак і ў гэтай сустрэчы дынамаўцам не наканавана было дамагчыся дадатнага выніку. Дзякуючы бездакорнай гульні свайго галкіпера, перамогу з рахункам 2:1 атрымалі госці. Гэта быў апошні футбольны матч «Дынама» ў тым фатальным годзе. Праз тыдзень пачалася вайна…
Вялікая Айчынная вайна
правіцьВайна заспела футбалістаў сталічнага «Дынама» ў Мінску. Паколькі каманда ўваходзіла ў структуру НКУС і была паўваенным калектывам, то ўжо на другі дзень вайны дынамаўцам выдалі абмундзіраванне, зброю і загадалі адпраўляцца ў Маскву.
Як распавядаў пасля вайны адзін з ігракоў той каманды Мікалай Шавялянчык, футбалісты самастойна знайшлі ў падпаленым горадзе грузавік, на якім і накіраваліся па Магілёўскай шашы ў бок Масквы, кожную хвіліну рызыкуючы патрапіць пад бамбардзіроўку або нарвацца на варожы дэсант. Ехалі, пакуль не скончыўся бензін. Калі той закончыўся, а заправіцца не было дзе, далей пайшлі пешшу ў натоўпе ўцекачоў.
У Магілёве футбалістам дапамог першы сакратар ЦК КПБ Панцеляймон Панамарэнка, які выдзяліў дзве машыны, на якіх каманда даехала да Смаленска, а адтуль сяк-так дабралася і да Масквы.
Па прыбыцці ў сталіцу футбалісты адправіліся на стадыён «Дынама». Тут у ліпені 1941-га фарміравалася Асобная мотастралковая брыгада адмысловага прызначэння — знакаміты ОМСБОН. У яе ўваходзілі 800 лепшых спартсменаў краіны, а таксама працоўныя маскоўскіх прадпрыемстваў, выкладчыкі і курсанты школ НКУС, чэкісты-аператыўнікі, памежнікі. У склад гэтай брыгады былі залічаны і мінскія футбалісты. ОМСБОН нёс патрульную службу, удзельнічаў у стварэнні абарончых меж, мініраванні важных аб’ектаў, ажыццяўляў выведвальныя і дыверсійныя дзеянні на акупаванай ворагам тэрыторыі.
У кастрычніку 1941 года, калі Масква была абвешчана на аблогавым становішчы, часова стаў часткай гарнізона сталіцы і браў удзел у баявых дзеяннях у Падмаскоўе. 7 лістапада 1941 гады ў складзе ОМСБОН футбольная каманда мінскага «Дынама» на чале са старэйшым трэнерам Львом Карчэбокавым удзельнічала ў парадзе савецкіх войскаў на Чырвонай плошчы.
Пасля таго як вораг быў адкінуты ад Масквы, футбалісты, якія неслі патрульную службу, ахоўвалі ваенныя аб’екты. Шэраг з іх прасіліся на фронт, але адпусцілі толькі некаторых. Касцяк каманды захаваўся, і пасля пераломнай перамогі пад Сталінградам з дынамаўцаў ізноў сфарміравалі футбольную каманду, якая некаторы час выступала ў першынстве Масквы пад назвай «Ваенная частка маёра Іванова». Крыху пазней каманду перайменавалі ў «Дынама-2». У 1944 годзе дынамаўская каманда ўжо іграла ў Кубку СССР, прычым дайшла да паўфіналу.
Пасляваенны час
правіцьУ суверэннай Беларусі
правіцьДасягненні
правіцьСССР
правіць- Чэмпіён СССР (1): 1982
- Бронзавы прызёр (3): 1954, 1963, 1983
- Фіналіст (2): 1965, 1987
- Фіналіст (1): 1989
- Чэмпіён БССР (6): 1937—39, 1945, 1951, 1975
- Срэбны прызёр чэмпіянатаў БССР (5): 1934, 1935, 1946, 1952, 1977
- Бронзавы прызёр чэмпіянатаў БССР (2): 1940, 1947
- Уладальнік Кубка БССР (2): 1936, 1940
- Фіналіст (1): 1945
Беларусь
правіць- Чэмпіён (8): 1992, 1993, 1994, 1995, 1995 (восень), 1997, 2004, 2023
- Срэбраны прызёр (9): 1996, 2001, 2005, 2006, 2008, 2009, 2014, 2015, 2017
- Бронзавы прызёр (7): 2000, 2003, 2012, 2013, 2016, 2018, 2021
- Пераможца (3): 1992, 1994, 2003
- Фіналіст (3): 1996, 1998, 2013
Суперкубак Беларусі (Кубак сезона)
- Пераможца (1): 1994
Футбольныя прызы (СССР)
правіць- За справядлівую гульню: 1961
- За волю да перамогі: 1976 (в), 1982
- Кубак прагрэсу: 1979, 1982
- Агрэсіўнаму госцю: 1982
- Граза аўтарытэтаў: 1986
- Імені Рыгора Фядотава: 1982
Статыстыка
правіцьДынама ў чэмпіянаце СССР | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Год | Ліга | Г | П | Н | П | М | А | Месца | Бамбардзіры |
1950 | Клас А | 36 | 9 | 5 | 22 | 44-73 | 23 | 17(23) | Бармашаў — 11 |
1951 | Клас Б | 34 | 21 | 7 | 6 | 57-30 | 49 | 2(18) | Шавялянчык — 20 |
1952 | Клас А | 13 | 1 | 3 | 9 | 10-29 | 5 | 14(14) | Шавялянчык, Мозер, Васільеў, Юраў — 2 |
1953 | Клас Б, 1-6 месцы | 22 | 13 | 7 | 2 | 36-13 | 33 | 1(27) | Ягораў — 4 |
1954 | Клас А | 24 | 12 | 6 | 6 | 29-23 | 30 | 3(13) | Ягораў — 7 |
1955 | Клас А | 22 | 2 | 6 | 14 | 13‑32 | 10 | 12(12) | Ягораў — 3 |
1956 | Клас Б, 1 зона | 34 | 18 | 11 | 5 | 45-26 | 47 | 1(18) | Карнееў — 9 |
1957 | Клас А | 22 | 1 | 7 | 14 | 11-40 | 9 | 12(12) | Нікуленка — 3 |
1958 | Клас Б, 3 зона | 30 | 18 | 5 | 7 | 56-25 | 41 | 2(16) | Ерахавец — 10 |
1959 | Клас Б, 2 зона | 28 | 13 | 5 | 10 | 33-28 | 31 | 7(15) | Хасін — 9 |
1960 | Клас А, 7-12 месцы | 30 | 13 | 5 | 12 | 32-39 | 31 | 10(22) | Хасін — 13 |
1961 | Клас А, 11-22 месца | 32 | 7 | 10 | 15 | 29-44 | 24 | 19(22) | Мустыгін — 7 |
1962 | Клас А, 13-22 месцы | 30 | 10 | 6 | 14 | 34-41 | 26 | 19(22) | Мустыгін — 17 |
1963 | Першая група А | 38 | 18 | 12 | 8 | 47-27 | 48 | 3(20) | Малафееў — 21 |
1964 | Першая група А | 32 | 7 | 17 | 8 | 24-21 | 31 | 9(17) | Малафееў — 10 |
1965 | Першая група А | 32 | 14 | 9 | 9 | 37-27 | 37 | 4(17) | Малафееў — 17 |
1966 | Першая група А | 36 | 11 | 13 | 12 | 36-39 | 35 | 11(19) | Мустыгін — 8 |
1967 | Першая група А | 36 | 13 | 17 | 6 | 47-31 | 43 | 4(19) | Мустыгін — 19 |
1968 | Першая група А | 38 | 17 | 12 | 9 | 52-36 | 46 | 6(20 | Малафееў — 11 |
1969 | Першая група А, 1-14 месцы | 32 | 8 | 11 | 13 | 22-37 | 27 | 13(14) | Каберскі, Талейка — 4 |
1970 | Вышэйшая група А | 32 | 11 | 10 | 11 | 33-29 | 32 | 9(17) | Васільеў — 9 |
1971 | Вышэйшая | 30 | 8 | 12 | 10 | 36-43 | 28 | 11(16) | Малафееў — 16 |
1972 | Вышэйшая | 30 | 10 | 11 | 9 | 27-28 | 31 | 8(16) | Васільеў — 9 |
1973 | Вышэйшая | 30 | 7 | 3+6 | 14 | 21-36 | 17 | 15(16) | Грыгор’еў, Васільеў, Курнеў, Словак, Варонін — 3 |
1974 | Першая | 38 | 21 | 9 | 8 | 60-38 | 51 | 3(20) | Малафееў — 14 |
1975 | Першая | 38 | 21 | 8 | 9 | 52-31 | 50 | 2(20) | Грыгор’еў — 13 |
1976(вясна) | Вышэйшая | 15 | 6 | 3 | 6 | 17-18 | 15 | 9(16) | Васілеўскі — 5 |
1976(восень) | Вышэйшая | 15 | 2 | 4 | 9 | 10-21 | 8 | 16(16) | Пракапенка, Байдачны — 4 |
1977 | Вышэйшая | 38 | 19 | 9 | 10 | 48-29 | 47 | 4(20) | Пракапенка — 11 |
1978 | Першая | 38 | 21 | 11 | 6 | 57-28 | 53 | 3(20) | Пракапенка — 16 |
1979 | Вышэйшая | 34 | 15 | 6 | 13 | 48-38 | 36 | 6(18) | Пракапенка — 14 |
1980 | Вышэйшая | 34 | 11 | 12 | 11 | 41-42 | 32(-2) | 10(18) | Васілеўскі — 10 |
1981 | Вышэйшая | 34 | 11 | 13 | 10 | 44-39 | 32 | 9(18) | Васілеўскі — 14 |
1982 | Вышэйшая | 34 | 19 | 9 | 6 | 63-35 | 47 | 1(18) | Гурыновіч — 13 |
1983 | Вышэйшая | 34 | 17 | 9 | 8 | 51-34 | 43 | 3(18) | Гурыновіч — 17 |
1984 | Вышэйшая | 34 | 15 | 13 | 6 | 43-28 | 40 (-3) | 5(18) | Кандрацьеў — 12 |
1985 | Вышэйшая | 34 | 16 | 9 | 9 | 40-31 | 41 | 4(18) | Кандрацьеў — 11 |
1986 | Вышэйшая | 30 | 10 | 8 | 12 | 37-40 | 28 | 10(16) | Кандрацьеў — 13 |
1987 | Вышэйшая | 30 | 12 | 9 | 9 | 33-25 | 33 | 5(16) | Кандрацьеў — 10 |
1988 | Вышэйшая | 30 | 7 | 11 | 12 | 29-34 | 25 | 12(16) | Шырокі — 5 |
1989 | Вышэйшая | 30 | 11 | 7 | 12 | 35-33 | 29 | 9(16) | Мятліцкі, Герасімец — 5 |
1990 | Вышэйшая | 24 | 6 | 3 | 15 | 20-34 | 15 | 12(13) | Мархель — 6 |
1991 | Вышэйшая | 30 | 9 | 11 | 10 | 29-31 | 29 | 8(16) | Вялічка — 9 |
Дынама ў чэмпіянаце Беларусі | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Год | Ліга | Г | П | Н | П | М | А | Месца | Бамбардзіры |
1992 | Вышэйшая | 15 | 11 | 3 | 1 | 38–7 | 25 | 1(16) | Бялькевіч — 7 |
1992/93 | Вышэйшая | 32 | 26 | 5 | 1 | 90–25 | 57 | 1(17) | Бараноўскі — 17 |
1993/94 | Вышэйшая | 30 | 24 | 4 | 2 | 76–20 | 52 | 1(16) | Качура — 14 |
1994/95 | Вышэйшая | 30 | 20 | 8 | 2 | 83–24 | 48 | 1(16) | Кашанцаў — 18 |
1995-восень | Вышэйшая | 15 | 12 | 2 | 1 | 42–13 | 38 | 1(16) | Качура — 15 |
1996 | Вышэйшая | 30 | 23 | 6 | 1 | 83–20 | 75 | 2(16) | Макоўскі — 23 |
1997 | Вышэйшая | 30 | 21 | 7 | 2 | 74–24 | 70 | 1(16) | Макоўскі — 16 |
1998 | Вышэйшая | 28 | 11 | 6 | 11 | 39–38 | 39 | 8(15) | Вяжэвіч — 7 |
1999 | Вышэйшая | 30 | 14 | 9 | 7 | 51–30 | 51 | 6(16) | Вяжэвіч — 15 |
2000 | Вышэйшая | 30 | 19 | 5 | 6 | 49–21 | 62 | 3(16) | Вяжэвіч, Кавальчук — 9 |
2001 | Вышэйшая | 26 | 16 | 5 | 5 | 52–21 | 53 | 2(14) | Качура — 12 |
2002 | Вышэйшая | 26 | 12 | 6 | 8 | 44–28 | 42 | 7(14) | Цыгалка — 11 |
2003 | Вышэйшая | 30 | 20 | 4 | 6 | 62–24 | 64 | 3(16) | Карніленка — 18 |
2004 | Вышэйшая | 30 | 24 | 3 | 3 | 64–18 | 75 | 1(16) | Разін — 12 |
2005 | Вышэйшая | 26 | 15 | 5 | 6 | 50–26 | 50 | 2(14) | Ковель — 9 |
2006 | Вышэйшая | 26 | 15 | 7 | 4 | 44–22 | 52 | 2(14) | Эду — 10 |
2007 | Вышэйшая | 26 | 8 | 11 | 7 | 27–28 | 35 | 9(14) | Мбанангой — 7 |
2008 | Вышэйшая | 30 | 19 | 5 | 6 | 49–29 | 62 | 2(16) | Рак — 10 |
2009 | Вышэйшая | 26 | 14 | 8 | 4 | 38–18 | 50 | 2(14) | Гаўрушка — 8 |
2010 | Вышэйшая | 33 | 17 | 5 | 11 | 49–34 | 56 | 4(12) | Кісляк — 9 |
2011 | Вышэйшая | 33 | 14 | 7 | 12 | 50–43 | 49 | 4(12) | Фурлан — 11 |
2012 | Вышэйшая | 30 | 16 | 8 | 6 | 37–19 | 56 | 3(11) | Драгун — 7 |
2013 | Вышэйшая | 32 | 15 | 9 | 8 | 44–33 | 54 | 3(12) | Фігерэда — 10 |
2014 | Вышэйшая | 32 | 18 | 7 | 7 | 44–21 | 61 | 2(12) | Адамавіч, Стасевіч — 8 |
2015 | Вышэйшая | 26 | 15 | 8 | 3 | 36–13 | 53 | 2(14) | Удожы — 10 |
2016 | Вышэйшая | 30 | 15 | 10 | 5 | 46–28 | 55 | 3 (16) | Хвашчынскі — 8 |
2017 | Вышэйшая | 30 | 22 | 2 | 6 | 46–15 | 68 | 2 (16) | Сарока — 12 |
2018 | Вышэйшая | 30 | 18 | 9 | 3 | 41–17 | 63 | 3 (16) | Хвашчынскі — 6 |
2019 | Вышэйшая | 30 | 15 | 5 | 10 | 43–39 | 50 | 4 (16) | Зубовіч — 8 |
2020 | Вышэйшая | 30 | 16 | 4 | 10 | 38–25 | 52 | 6 (16) | Шыкаўка — 11 |
2021 | Вышэйшая | 30 | 19 | 5 | 6 | 55–20 | 62 | 3 (16) | Мбенг — 10 |
2022 | Вышэйшая | 30 | 16 | 11 | 3 | 50–25 | 59 | 4 (16) | Бахар — 11 |
2023 | Вышэйшая | 28 | 22 | 3 | 3 | 72–21 | 69 | 1 (15) | Марозаў — 16 |
Дынама ў еўракубках | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Сезон | Спаборніцтва | Раўнд | Клуб | Хатні матч | У гасцях | Вынік |
1983/84 | Кубак еўрапейскіх чэмпіёнаў | 1 раўнд | Грасхопер | 1:0 | 2:2 | 3:2 |
2 раўнд | Раба ЭТА | 3:1 | 6:3 | 9:4 | ||
1/4 фіналу | Дынама (Бухарэст) | 1:1 | 0:1 | 1:2 | ||
1984/85 | Кубак УЕФА | 1 раўнд | ХІК | 4:0 | 6:0 | 10:0 |
2 раўнд | Спортынг (Лісабон) | 2:0 | 0:2 | 2:2 (5:3) | ||
3 раўнд | Відзеў | 0:1 | 2:0 | 2:1 | ||
1/4 фінала | Жэлезнічар | 1:1 | 0:2 | 1:3 | ||
1986/87 | Кубак УЕФА | 1 раўнд | Дзьёр | 2:4 | 1:0 | 3:4 |
1987/88 | Кубак уладальнікаў Кубкаў | 1 раўнд | Генчлербірлігі | 2:0 | 2:1 | 4:1 |
2 раўнд | Рэал Сасьедад | 0:0 | 1:1 | 1:1(гв) | ||
1/4 фіналу | Мехелен | 1:1 | 0:1 | 1:2 | ||
1988/89 | Кубак УЕФА | 1 раўнд | Фракія | 0:0 | 2:1 | 2:1 |
2 раўнд | Вікторыя (Бухарэст) | 2:1 | 0:1 | 2:2(гв) | ||
1993/94 | Ліга чэмпіёнаў УЕФА | 1 раўнд | Вердэр | 1:1 | 2:5 | 3:6 |
1994/95 | Кубак УЕФА | Папяр. раўнд | Хіберніянс | 3:1 | 3:4 (дч) | 6:5 |
1 раўнд | Лацыа | 0:0 | 1:4 | 1:4 | ||
1995/96 | Кубак УЕФА | Папяр. раўнд | Універсітаця (Краёва) | 0:0 | 0:0 | 0:0 (3:1) |
1 раўнд | Аўстрыя (Вена) | 1:0 | 2:1 | 3:1 | ||
2 раўнд | Вердэр | 2:1 | 0:5 | 2:6 | ||
1996/97 | Кубак УЕФА | Папяр. раўнд | Багеміянс | 0:0 | 1:1 | 1:1(гв) |
Кваліф. раўнд | Бешыкташ | 2:1 | 0:2 | 2:3 | ||
1997/98 | Кубак УЕФА | 1 адб. раўнд | Калхеці-1913 | 1:0 | 1:2 | 2:2(гв) |
2 адб. раўнд | Лілестром | 0:2 | 0:1 | 0:3 | ||
1998/99 | Ліга чэмпіёнаў УЕФА | 1 адб. раўнд | Сконта | 1:2 | 0:0 | 1:2 |
2001 | Кубак Інтэртота | 1 раўнд | Хабшайд | 6:0 | 1:1 | 7:1 |
2 раўнд | Хапаэль (Хайфа) | 2:0 | 1:0 | 3:0 | ||
3 раўнд | Вольфсбург | 0:0 | 3:4 | 3:4 | ||
2002/03 | Кубак УЕФА | Папяр. раўнд | ЦСКА (Сафія) | 1:4 | 0:1 | 1:5 |
2003/04 | Кубак УЕФА | Папяр. раўнд | Брондбю | 0:2 | 0:3 | 0:5 |
2004 | Кубак Інтэртота | 1 раўнд | Одра | 2:0 | 0:1 | 2:1 |
2 раўнд | Сартыд | 1:2 | 3:1 (дч) | 4:3 | ||
3 раўнд | Ліль | 2:2 | 1:2 | 3:4 | ||
2005/06 | Ліга чэмпіёнаў УЕФА | 1 раўнд | Анартосіс | 1:1 | 0:1 | 1:2 |
2006/07 | Кубак УЕФА | 1 квал. раўнд | Заглэмбе (Любін) | 0:0 | 1:1 | 1:1(гв) |
2 квал. раўнд | Артмедыя | 2:3 | 1:2 | 3:5 | ||
2007/08 | Кубак УЕФА | 1 адб. раўнд | Сконта | 2:0 | 1:1 | 3:1 |
2 адб. раўнд | Одэнсэ | 1:1 | 0:4 | 1:5 | ||
2009/10 | Ліга Еўропы | 1 адб. раўнд | Рэнова | 2:1 | 1:1 | 3:2 |
2 адб. раўнд | Тромсё | 0:0 | 1:4 | 1:4 | ||
2010/11 | Ліга Еўропы | 2 адб. раўнд | Калеў (Сіламяэ) | 5:1 | 5:0 | 10:1 |
3 адб. раўнд | Макабі (Хайфа) | 3:1 | 0:1 | 3:2 | ||
Плэй-оф | Бругэ | 2:3 | 1:2 | 3:5 | ||
2013/14 | Ліга Еўропы | 1 адб. раўнд | Круоя | 5:0 | 3:0 | 8:0 |
2 адб. раўнд | Лакаматыва | 1:2 | 3:2 | 4:4(гв) | ||
3 адб. раўнд | Трабзанспор | 0:1 | 0:0 | 0:1 | ||
2014/15 | Ліга Еўропы | 2 адб. раўнд | МюПа-47 | 3:0 | 0:0 | 3:0 |
3 адб. раўнд | Клуж | 1:0 | 2:0 | 3:0 | ||
Плэй-оф | Насьянал | 2:0 | 3:2 | 5:2 | ||
Група К | ПАОК | 0:2 | 1:6 | |||
Група К | Фіярэнціна | 0:3 | 2:1 | |||
Група К | Генгам | 0:0 | 0:2 | |||
2015/16 | Ліга Еўропы | 2 адб. раўнд | Чэрна Мора | 1:1 | 4:0 | 5:1 |
3 адб. раўнд | Цюрых | 1:1 (дч) | 1:0 | 2:1 | ||
Плэй-оф | Зальцбург | 2:0 | 0:2 | 2:2 (3:1) | ||
Група E | Вікторыя (Пльзень) | 1:0 | 0:2 | |||
Група E | Рапід (Вена) | 0:1 | 1:2 | |||
Група E | Вільярэал | 1:2 | 0:4 | |||
2016/17 | Ліга Еўропы | 1 адб. раўнд | Спартак (Юрмала) | 2:1 | 2:0 | 4:1 |
2 адб. раўнд | Сент-Патрыкс Атлетык | 1:1 | 1:0 | 2:1 | ||
3 адб. раўнд | Вайводзіна (Нові-Сад) | 0:2 | 1:1 | 1:3 | ||
2017/18 | Ліга Еўропы | 1 адб. раўнд | Рунавік | 2:1 | 2:0 | 4:1 |
2 адб. раўнд | Работнічкі (Скоп’е) | 3:0 | 1:1 | 4:1 | ||
3 адб. раўнд | АЕК (Ларнака) | 1:1 | 0:2 | 1:3 | ||
2018/19 | Ліга Еўропы | 1 адб. раўнд | Дэры Сіці | 1:2 | 2:0 | 3:2 |
2 адб. раўнд | ДАК 1904 (Дунайска-Стрэда) | 4:1 | 3:1 | 7:2 | ||
3 адб. раўнд | Зеніт (Санкт-Пецярбург) | 4:0 | 1:8 | 5:8 | ||
2019/20 | Ліга Еўропы | 1 адб. раўнд | Ліепая | 1:2 | 1:1 | 2:3 |
2020/21 | Ліга Еўропы | 1 адб. раўнд | Пяст (Глівіцы) | 0:2 | — | 0:2 |
2022/23 | Ліга канферэнцый | 1 адб. раўнд | Дэчыч (Тузі) | 1:1 | 2:1 | 3:2 |
2 адб. раўнд | Хапаэль (Беэр-Шэва) | 0:1 | 1:2 | 1:3 | ||
2023/24 | Ліга канферэнцый | 1 адб. раўнд | Жэлезнічар (Сараева) | 1:2 | 2:2 | 3:4 |
Дынама ў неафіцыйных турнірах | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Сезон | Спаборніцтва | Раўнд | Клуб | Вынік | ||
1994 | Кубак чэмпіёнаў Садружнасці | Група D | Расія U-21 | 0:1 | ||
Група D | Нефтчы (Фергана) | 1:5 | ||||
Група D | Алга (Бішкек) | 10:0 | ||||
1995 | Кубак чэмпіёнаў Садружнасці | Група В | Сконта (Рыга) | 0:6 | ||
Група В | Кант-Ойл | 9:0 | ||||
Група В | Капетдаг | 1:1 | ||||
1996 | Кубак чэмпіёнаў Садружнасці | Група С | Капетдаг | 5:3 | ||
Група С | Флора (Талін) | 2:0 | ||||
Група С | Дынама (Кіеў) | 3:2 | ||||
1/4 фінала | Дынама (Тбілісі) | 2:1 | ||||
Паўфінал | Дынама (Кіеў) | 0:4 | ||||
1998 | Кубак чэмпіёнаў Садружнасці | Група А | Спартак (Масква | 1:8 | ||
Група А | Ерэван | 2:0 | ||||
Група А | Вахш | 4:1 | ||||
1/4 фінала | Капетдаг | 1:7 | ||||
2005 | Кубак чэмпіёнаў Садружнасці | Група А | Кайрат (Алматы) | 2:1 | ||
Група А | Левадыя (Талін) | 2:0 | ||||
Група А | Расія U-19 | 1:1 |
Стадыён
правіцьДа 2009 года хатнія матчы «Дынама» праводзіла на аднайменным мінскім стадыёне, які знаходзіцца ў самым цэнтры горада і ўмяшчае 35 тысяч гледачоў.
У 2009—2012 гадах «Дынама» гуляла на стадыёне «Дынама-Юні». Ён знаходзіцца ў Кунцаўшчыне, на захадзе горада. Умяшчальнасць — 4500 чалавек. Стадыён быў пабудаваны ў 2000 годзе, меў назву «Дарыда» і належаў аднайменнай камандзе з Мінскага раёна. У 2008 годзе быў выкуплены клубам «Дынама» і перайменаваны.
У канцы 2012 года «Дынама-Юні» быў зачынены на рэканструкцыю. Пачынаючы з сезона 2013 каманда выступала на стадыёне «Трактар».
З лета 2018 года, калі пасля рэканструкцыі быў адкрыты стадыён «Дынама», каманда пачала праводзіць свае матчы на ім.
Цяперашні склад
правіцьСтанам на верасень 2024 года, згодна з афіцыйным сайтам клуба[1].
|
|
Ігракі ў арэндзе
правіць
|
|
Трэнерскі штаб
правіць- Вадзім Скрыпчанка (нар. 1975) — галоўны трэнер
- Дзяніс Зубкоўскі (нар. 1992) — трэнер
- Дыяна Тропнікава (нар. 1986) — трэнер па навукова-метадычнай працы
- Уладзімір Свірыдаў (нар. 1989) — трэнер па агульнай фізічнай падрыхтоўцы
- Аляксандр Быліна (нар. 1981) — трэнер-аналітык
- Андрэй Дрозд (нар. 1975) — трэнер брамнікаў
«Дынама-2»
правіцьУ сезоне 2024 рэзервовая каманда пад назвай «Дынама-2» выступае ў Першай лізе[2].
|
|
Трэнерскі штаб «Дынама-2»
правіць- Дзмітрый Лянцэвіч (нар. 1983) — галоўны трэнер
- Віктар Бабіч (нар. 1991) — трэнер па АФП
- Генадзь Лясун (нар. 1966) — трэнер
- Аляксандр Марцёшкін (нар. 1970) — трэнер брамнікаў
Сімволіка
правіцьГалоўныя трэнеры
правіць- Міхаіл Базенянкоў(1953—1955)
- Дзмітрый Мацвееў (1956—1957)
- Міхаіл Базенянкоў (1958—1959)
- Эдуард Малафееў (1978—1983)
- Веніямін Арзамасцаў (1983—1986)
- Іван Савосцікаў (1986—1988)
- Эдуард Малафееў (1988—1991)
- Міхаіл Вяргеенка (1991—1992)
- Іван Шчокін (1992—1997)
- Анатоль Байдачны (1997)
- Уладзімір Курнеў (1998)
- Веніямін Арзамасцаў (1998)
- Юрый Курненін (1999)
- Павел Раднёнак (1999—2000)
- Аляксандр Піскароў (2000—2001)
- Георгій Кандрацьеў (2001)
- Эдуард Малафееў (2001—2002)
- Андрэй Зыгмантовіч (2002)
- Георгій Гюраў (2002—2003)
- Анатоль Байдачны (2003)
- Пётр Шубін (2004)
- Юрый Шуканаў (2004—2005)
- Аляксандр Башмакоў (2005)
- Аляксандр Рабаконь (2005—2006)
- Аляксей Пятрушын (2006)
- Пётр Качура (2006—2007)
- Аляксандр Хацкевіч (2007)
- Ігар Крывушэнка (2007—2008)
- Славалюб Муслін (2008—2009)
- Сяргей Гурэнка (2009—2010)
- Сяргей Саладоўнікаў (в. а., 2010)
- Уладзімір Гольмак (2010)
- Алег Васіленка (2010—2011)
- Сяргей Аўчыннікаў (2011)
- Аляксандр Сяднёў (2011—2012)
- Алег Пратасаў (2012—2013)
- Роберт Маскант (чэрвень — снежань 2013)
- Уладзімір Журавель (снежань 2013 — снежань 2014)
- Душан Угрын (снежань 2014 — красавік 2015)
- Вук Рашавіч (май 2015 — ліпень 2016)
- Сяргей Бароўскі (ліпень 2016 — май 2017)
- Сяргей Гурэнка (май 2017 — снежань 2018)
- Раман Піліпчук (люты — май 2019)
- Радзіслаў Арлоўскі (в. а., май — чэрвень 2019)
- Сяргей Гурэнка (чэрвень 2019 — красавік 2020)
- Леанід Кучук (красавік 2020 — чэрвень 2021)
- Арцём Чалядзінскі (в. а. у чэрвені — снежні 2021; снежань 2021 — лістапад 2022)
- Вадзім Скрыпчанка (з лістапада 2022)
Фінансы, санкцыі ЕС
правіцьТытульным спонсарам доўгі час (з 1999 па 2019 год) была беларуская група кампаній «Трайпл», заснаваная ў 1992 годзе, генеральны дырэктар Юрый Чыж.
Па звестках газеты «Прессбол», бюджэт «Дынама» на сезон 2013 склаў каля 6 млн долараў[3].
23 сакавіка 2012 года Савет Еўрапейскага саюза дадаў Юрый Чыжа да спісу беларускіх чыноўнікаў, якім забаронены ўезд на тэрыторыю ЕС, таксама пад еўрапейскія санкцыі трапілі і яго кампаніі, у тым ліку «Дынама» Мінск[4][5]. 6 лістапада 2015 года санкцыі супраць Чыжа і яго актываў былі знятыя[6][7].
Крыніцы
правіць- ↑ Асноўны склад . Афіцыйны сайт «Дынама». Праверана 4 чэрвеня 2024.
- ↑ От "Энергетика-БГУ" и "Белшины" до дублей. Заявки команд первой лиги (сезон-2024) (руск.). football.by (5 красавіка 2024). Праверана 9 красавіка 2024.
- ↑ Футбол. Годовой бюджет минского "Динамо" составляет порядка 6 миллионов долларов (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (27 сакавіка 2013). Архівавана з першакрыніцы 30 сакавіка 2013.
- ↑ Council Decision 2012/642/CFSP of 15 October 2012 concerning restrictive measures against Belarus (англ.). eur-lex.europa.eu (17 кастрычніка 2012). Праверана 8 снежня 2023.
- ↑ ЕС обнародовал черный список из 12 человек и 29 компаний (руск.)(недаступная спасылка). TUT.BY (25 сакавіка 2012). Архівавана з першакрыніцы 25 сакавіка 2012. Праверана 25 сакавіка 2012.
- ↑ Санкцыі ЕС у дачыненні да Юрыя Чыжа і яго актываў знятыя . Наша Ніва (6 кастрычніка 2015). Архівавана з першакрыніцы 6 кастрычніка 2015. Праверана 6 кастрычніка 2015.
- ↑ ІК. Крутое піке Юрыя Чыжа: ад самага пасьпяховага бізнэсоўца Беларусі да арыштанта (бел. (тар.)). «Радыё Свабода» (12 сакавіка 2016). Праверана 8 снежня 2023.