1803 год у гісторыі астраноміі
1803 год быў адзначаны шэрагам падзей у астраноміі.
1803 год у гісторыі астраноміі | |
---|---|
| |
Зацьменні | |
Месяцавае | 06.02 (паўценевае) |
Сонечнае | 21.02 (поўнае) |
Месяцавае | 08.03 (паўценевае) |
Месяцавае | 03.08 (паўценевае) |
Сонечнае | 17.08 (кольцападобнае) |
Месяцавае | 01.09 (паўценевае) |
Храналогія | |
1800 · 1801 · 1802 · 1803 · 1804 · 1805 · 1806 |
Падзеі
правіць- 26 красавіка: У раёне французскай вёскі Л’Эгль (Нармандыя) выпаў метэарытны дождж — каля 3 тысяч каменных аскепкаў[1]. Для даследавання з’явы ў Л’Эгль быў накіраваны фізік, астраном і геадэзіст, 29-гадовы акадэмік Жан-Батыст Біо .
- 17 ліпеня: Жан-Батыст Біо прадставіў даклад[2] у Французскай акадэміі навук, дзе пацвярджаўся факт падзення камянёў з неба, пасля чаго касмічнае паходжанне метэарытаў было прызнана сусветнай навуковай супольнасцю.
- Апублікавана першае выданне Палермскага зорнага каталога, якое змяшчала 6784 зорак з указаннем іх каардынат, вызначаных з беспрэцэдэнтнай на той час дакладнасцю[3].
Астранамічныя з’явы
правіцьАдкрытыя астранамічныя аб’екты
правіцьНарадзіліся
правіцьПамерлі
правіцьЗноскі
правіць- ↑ The History of Meteoritics and Key Meteorite Collections 2006, с. 49-50.
- ↑ Biot 1803.
- ↑ Giuseppe Piazzi
- ↑ а б в г Catalog of Lunar Eclipses: 1801 to 1900 (англ.). НАСА. Праверана 27 кастрычніка 2018.
- ↑ а б Catalog of Solar Eclipses: 1801 to 1900 (англ.). НАСА. Праверана 27 кастрычніка 2018.
Літаратура
правіць- J. B. Biot. Relation d'un voyage fait dans le département de l'Orne, pour constater la réalité d'un météore observé à l'Aigle le 26 floréal an 11. — Paris: Baudoin, 1803. — 43 p.
- G. J. H. McCall, A. J. Bowden, R. J. Howarth. The History of Meteoritics and Key Meteorite Collections: Fireballs, Falls and Finds. — London: Geological Society of London, 2006. — 513 p. — (Geological Society. Special Publication 256). — ISBN 1-86239-194-7.