Геадэ́зія — навука аб вызначэнні памераў, формы і гравітацыйнага поля Зямлі, вымярэнні аб’ектаў мясцовасці з мэтай стварэння картаў і планаў, правядзення праектна-вышуковых даследаванняў.

Геадэзія ўзнікла за некалькі тысячагоддзяў да н.э. Прасцейшыя геадэзічныя вымярэнні праводзіліся ў Вавілоне, Асірыі, Егіпце, Грэцыі і інш. З XVIII ст. праводзяцца градусныя вымярэнні формы і памеру Зямлі[1]. У XIX стагоддзя на Беларусі геадэзічныя работы праводзілі М. Глушневіч, І. Ходзька. Начальнік трыангуляцыі заходніх тэрыторый Расіі І. І. Жылінскі кіраваў вымярэннем дугі паралелі 52 ° паўночнай шыраты.

Раздзелы геадэзіі

правіць

Гл. таксама

правіць

Зноскі

Літаратура

правіць