Сухапутны, роючы від, які насяляе вільготную мясцовасць[1].
Heosemys depressa маюць згладжаны шчыток светла-карычневага колеру, часам з чорнай мяжой або чорнымі плямістымі палосамі. Шчыток мае бачны кіль і дасягае ў даўжыню да 26 см. Краі адносна плоскага карапакса зубчастыя. Колер карапакса вар’іруецца ад светла-карычневага да арэхава-карычневага з цёмным малюнкам (поласы, трыкутнікі, лініі). Жоўты, з цёмна-карычневымі або чорнымі плямамі на кожным шчыце, пластрон з’яўляецца зубчастым ззаду. Прысутнічаюць і падпахавыя, і пахвінныя шчыты. Перамычка звычайна доўгая, цёмна-карычневага або чорнага колеру[1][2].
Аклюзійная паверхня сківіцы вузкая, рагавое пакрыццё сківіцы (дзюбы) зубчастае[3].
Галава шэра-карычневага ці шэрага колеру, умеранага памеру, выцягнутая. Раёк карычневы. Шыя, канечнасці і хвост — жоўта-карычневыя. Пярэднія канечнасці маюць вялікія, квадратныя шчыткі, часткова перапончатыя ногі і цяжкія кіпцюры. Перапонкі паміж пальцамі не развітыя[1][2][3].
Самца можна адрозніць ад самкі па ўвагнутым пластроне і вялікім тоўстым хвасце[1].
Арэал і экалогіяПравіць
З’яўляецца эндэмікам Араканскіх гор. Насяляе вечназялёныя і бамбукавыя лясы, часам засяляюць ліставыя лясы і сельскагаспадарчыя ўгоддзі ў дадзеным раёне[2].
Утрыманне ў няволіПравіць
У няволі ўсяедныя, елі бананы, клубніцы, салату латук, земляных чарвякоў, нованароджаных мышэй[2].
Ахова і развядзенне ў няволіПравіць
Гэта адзін з самых знікаючых відаў чарапах ацэнцы МСОП 2003 года[4].
Ахоўваецца законам М’янмы, вываз чарапах з месцаў іх пасялення лічыцца браканьерствам і кантрабандай.
Араканские чарапахі лічыліся вымерлымі (апошні раз бачылі ў 1908 годзе), але ў 1994 годзе былі зноў адкрыты, калі некалькі асобін апынуліся на азіяцкіх харчовых рынках. Як і большасць азіяцкіх чарапах, яна збіраецца штогод у якасці крыніцы ежы або для «медыцынскага лячэння».
«Дадзеных чарапах цяжка разводзіць у няволі», — сказаў Пітэр Пол ван Дайк, дырэктар праграмы чарапах для Conservation International. У дадзены момант абмежаваная колькасць асобін віду змяшчаецца ў асацыяцыі заапаркаў і акварыўмаў(англ.) бел..
У маі 2007 года Заапарк Атланты(англ.) бел., адно з нешматлікіх месцаў у свеце, дзе Heosemys depressa размнажаюцца ў няволі, абвясціў аб паспяховым вылупленні іх чацвёртага дзіцяня, які нарадзіўся там за апошнія шэсць гадоў. Heosemys depressa спарваюцца толькі раз у год, а яйку патрабуецца 100 дзён да вылуплення. Другім заапаркам, дзе гэты від разводзяць ў няволі, з’яўляецца Мюнстэрскі заапарк(ням.) бел.[5].
У 2009 годзе навукоўцы ўпершыню выявілі дзікіх Heosemys depressa у слановым гадавальніку ў М'янме.
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Араканская шиповая черепаха (руск.)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Heosemys depressa (Араканская шиповая) (руск.)
- ↑ 3,0 3,1 安川雄一郎「オオヤマガメ属、マルガメ属とその近縁属の分類と自然史(前編)」『クリーパー』第49号、クリーパー社、2009年、7、42-44頁 (яп.)
- ↑ Heosemys depressa (ANDERSON, 1875) (англ.)
- ↑ Апісанне Heosemys depressa з заалагічнай ілюстрацыяй (руск.)
The Reptile Database: Heosemys depressa (англ.)