Мерынгія бакакветкавая

	Мерынгія бакакветкавая
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Расліны
Аддзел:	Кветкавыя
Клас:	Двухдольныя
Парадак:	Гваздзікакветныя
Сямейства:	Гваздзіковыя
Падсямейства:	Макрыцавыя
Трыба:	Alsineae
Род:	Мерынгія
Від:	Мерынгія бакакветкавая
Міжнародная навуковая назва
	Moehringia lateriflora
ITIS	20017
NCBI	410645
EOL	589209
IPNI	155730-1
TPL	kew-2369278

Мерынгія бакакветкавая^[3]^[4] (Moehringia lateriflora) — від раслін сямейства Гваздзіковыя (Caryophyllaceae), распаўсюджаны ў Еўразіі і Паўночнай Амерыцы.

Батанічнае апісанне правіць

Шматгадовая травяністая расліна 5-20 см вышынёй. Расліна рассеяна апушана кароткімі валасінкамі. Лісце ланцэтныя, 10-20 мм даўжынёй. Суквецці пазухавыя, малакветкавыя. Чашалісцікі 2-3 мм даўжынёй. Пялёсткі ў 1.5-2 разы даўжэй чашалісцікаў. Каробачкі яйкападобныя, амаль удвая даўжэй чашачкі^[4]. Карэнішчы ўтвараюць шырокую сетку. Лісце з месцамі або малачарашковыя; хвосцік 0.1-1 мм. Кветкі: чашалісцікаў 5, пялёсткаў 5. Насенне пупышкападобнае, 1 мм, гладкае. 2n = 48^[5].

Распаўсюджанне правіць

Від распаўсюджаны ва ўсходняй частцы Еўропы — ад Нарвегіі да Украіны і на ўсход да Урала, сярэдняй Азіі, Паўночнай Амерыцы — Сен-П’ер і Мікелон, Канада, ЗША^[6]^[7]^[5].

Ва Украіне від расце ў лясах, сярод хмызнякоў — у Левабярэжным Палессі, вельмі рэдка (Чарнігаўская вобласць)^[4].

Пагрозы і ахова правіць

Асноўнымі пагрозамі з’яўляюцца урбанізацыя, мадыфікацыя гідраграфічнага функцыянавання, адмова ад пастухоўскіх сістэм і расчысткі лясоў^[8].

Moehringia lateriflora паказана ў Дадатку II Дырэктывы аб месцы пражывання. Расліна ўключана ў такіх нацыянальных чырвоных спісаў: Эстонія — EN, Фінляндыя — NT, Нарвегія — VU, Швецыя — VU. Расліна там абаронена законам, і некаторыя папуляцыі знаходзяцца ў нацыянальных парках^[8].

Галерэя правіць

Лісток
Кветка

Зноскі

↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 85. — 160 с. — 2 350 экз.
↑ ^а ^б ^в Доброчаева Д. Н., Котов М. И., Прокудин Ю. Н., и др. Определитель высших растений Украины. — К., 1987. — С. 71. (руск.) (укр.)
↑ ^а ^б efloras.org (нявызн.). (англ.)
↑ Plants of the World Online — Kew Science (нявызн.). (англ.)
↑ Euro+Med Plantbase (нявызн.). (англ.)
↑ ^а ^б Moehringia lateriflora (нявызн.). Праверана 2011.

[1] Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.

[2] Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».

[Киселевский-3] Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 85. — 160 с. — 2 350 экз.

[Опред-4] а ^б ^в Доброчаева Д. Н., Котов М. И., Прокудин Ю. Н., и др. Определитель высших растений Украины. — К., 1987. — С. 71. (руск.) (укр.)

[efloras-5] а ^б efloras.org (нявызн.). (англ.)

[6] Plants of the World Online — Kew Science (нявызн.). (англ.)

[7] Euro+Med Plantbase (нявызн.). (англ.)

[iucn-8] а ^б Moehringia lateriflora (нявызн.). Праверана 2011.

[3]

[4]

[1]

[2]

[5]

[6]

[7]

[8]