Іван Лекаў

Іван Ле́каў (балг.: Иван Леков; 4 сакавіка 1904, Сафія, Княства Балгарыя — 4 жніўня 1978) — балгарскі мовазнавец. Член-карэспандэнт Балгарскай АН (1945), прафесар (1945). Вучыўся ў Сафійскім і Ягелонскім універсітэтах.

Іван Лекаў
Дата нараджэння	4 сакавіка 1904(1904-03-04)
Месца нараджэння	Сафія, Княства Балгарыя
Дата смерці	4 жніўня 1978(1978-08-04) (74 гады)
Месца смерці	Сафія, Народная Рэспубліка Балгарыя
Грамадзянства	Балгарыя
Род дзейнасці	мовазнавец
Месца працы	Сафійскі ўніверсітэт
Альма-матар	Сафійскі ўніверсітэт Ягелонскі ўніверсітэт
Член у	Балгарская акадэмія навук

Навуковая дзейнасць

У працах, прысвечаных параўнальна-гістарычнаму і тыпалагічнаму вывучэнню славянскіх моў, выкарыстоўваў матэрыял беларускай мовы: «Характарыстыка агульных рыс у балгарскай і ўсходне-славянскіх мовах» (1942), «Старая супольнасць і новыя канвергенцыі ў развіцці беларускай і балгарскай моў» (1972), «Супастаўляльны аналіз беларускай і балгарскай моў у рамках роднасных адносін паміж дзвюма мовамі» (1976). Складальнік і рэдактар зборнікаў літаратурных тэкстаў на славянскіх мовах, у якіх упершыню змешчаны ўзоры беларускай мастацкай прозы і паэзіі ў арыгінале для балгарскага чытача, у т.л. вершы Я. Купалы, Я. Коласа, П. Броўкі, А. Куляшова.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 9. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0155-9 (т. 9).

Спасылкі

• На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх