Іван Пятровіч Чухраеў
Іван Пятровіч Чухраеў (нар. 25 красавіка 1937, хутар Алдабульскі, Дубоўскі раён, Растоўская вобласць) — беларускі дызайнер.
Іван Пятровіч Чухраеў | |
---|---|
Дата нараджэння | 25 красавіка 1937 (87 гадоў) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | мастак |
Месца працы | |
Вучоба | |
Партыя | |
Член у |
Біяграфія
правіцьІван Пятровіч нарадзіўся ў сям’і селяніна. Бацька — Пётр Міхайлавіч Чухраеў, маці — Алена Ягораўна Сідарава.
З 1946 года жыў і навучаўся ў шахцёрскім горадзе Гукава Растоўскай вобласці. Пасля сканчэння сямігадовай школы працаваў вучнем маляра ў будаўнічым трэсце «Гукававугаль ».
У 1953 годзе пераехаў з сям’ёй у Карэла-Фінскую АССР. Там ён працаваў памочнікам шкіпера на Саснавецкім тэхнічным участку Балтыйскага канала, а затым мастаком па рэкламе ў Доме культуры.
У 1955 годзе Іван Пятровіч пераехаў у Томск. Тут ён таксама працаваў мастаком-афармляльнікам.
У 1956 годзе быў прызваны на службу ў Ваенна-марскі флот. У 1957 годзе, пасля сканчэння ваенна-марской школы, яго накіравалі ва Уладзівасток на ваенна-марскі акіянаграфічны карабель.
У 1959 годзе скончыў вячэрнюю партыйную школу пры палітаддзеле ЦАФа і ў 1960 годзе быў прыняты ў члены КПСС. У тым жа годзе скончыў марскую службу камандзірам аддзялення стырнавых і быў занесены ў кнігу пашаны ЦАФа.
Пасля дэмабілізацыі працаваў мастаком-афармляльнікам у мастацка-вытворчым камбінаце ў Магадане. З красавіка 1961 года па верасень 1963 года працаваў у Абакане мастаком па комплексным афармленні інтэр’ераў, вітрын і рэкламы ў Гаргандлі. З кастрычніка 1963 года працаваў загадчыкам Абаканскімі мастацка-вытворчымі майстэрнямі Краснаярскага аддзялення мастацкага фонду РСФСР.
У 1964 годзе скончыў 10 класаў школы працоўнай моладзі.
У 1966 годзе паступіў у Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут на дзённае аддзяленне па спецыяльнасці «інтэр’ер і абсталяванне». Пасля сканчэння інстытута ў 1971 годзе Івана Пятровіча накіравалі на працу ў Мінскае мастацкае вучылішча імя Глебава выкладчыкам спецыяльных дысцыплін. Быў кіраўніком дыпломных прац на выпускных курсах.
У 1975 годзе скончыў Мінскі гарадскі ўніверсітэт марксізму-ленінізму, аддзяленне сацыялогіі і псіхалогіі. У тым жа годзе склаў праграму па падвышэнні кваліфікацыі мастакоў-афармляльнікаў. З 1976 года па 1990 год вёў заняткі ў гарадскім народным універсітэце навочнай агітацыі і з’яўляўся рэктарам на грамадскіх пачатках.
У 1979 годзе быў прызначаны дырэктарам Мінскага гарадскога міжшкольнага вучэбна-мастацкага камбіната. Распрацаваў канцэпцыю па эстэтычным выхаванні навучэнцаў у міжшкольны вучэбна-мастацкі камбінат, навучанні школьнікаў старшых класаў асновам спецыяльнасцей дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва: дызайн, прамысловая графіка, скульптура, разьба па дрэве.
Усе гэтыя гады браў актыўны ўдзел у рэспубліканскіх канферэнцыях па эстэтычным выхаванні і дызайне.
Член Беларускага саюза дызайнераў з 1990 года[1].
Зноскі
- ↑ Саюз дызайнераў Беларусі // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).