Ігнацы Гелгуд
Ігнацы Гелгуд (польск.: Ignacy Giełgud; ? — 13 чэрвеня 1807, Гнеў) — стражнік вялікі літоўскі ў 1789—1793 гадах, Генерал дывізіі Арміі Герцагства Варшаўскага[1], заслужаны палітычны дзеяч і ваенны з Літвы[2]. Адзін з кіраўнікоў паўстання 1794 года[2].
Ігнацы Гелгуд | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Юзаф Юдзіцкі | ||||||
Пераемнік | Людвік Гелгуд[d] | ||||||
Нараджэнне | XVIII стагоддзе | ||||||
Смерць |
13 чэрвеня 1807 |
||||||
Род | Гелгуды[d] | ||||||
Бацька | Антоні Ануфрый Гелгуд | ||||||
Маці | Караліна Тэадора з Аскеркаў[d] | ||||||
Званне | генерал-лейтэнант | ||||||
Бітвы | |||||||
Узнагароды |
Біяграфія
правіцьІгнацы Гелгуд быў паслом Жамойцкага староства на Чатырохгадовы сойм у 1788 годзе[2][3] і членам Згуртавання прыхільнікаў урадавай канстытуцыі[2]. Палкі прыхільнік рэформы. Ён быў удзельнікам змовы, падрыхтоўкі пачатку паўстання Касцюшкі ў Літве[4]. 24 красавіка 1794 года абраны ў Найвышэйшую Літоўскую Раду[2]. У званні генерал-лейтэнанта ваяваў у паўстанні Касцюшкі 1794 года, нягледзячы на членства ў Радзе.
Пасля трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай выкліканы на дуэль былым фаварытам расійскай імператрыцы Кацярыны II Платонам Зубавым , які знаходзіўся ў Варшаве.
Падчас кампаніі 1806 года маршал Іаахім Мюрат даручыў яму арганізацыю войскаў у Варшаўскім дэпартаменце. 13 сакавіка 1807 прыняў камандаванне дывізіяй пасля ранення Яна Генрыка Дамброўскага і праводзіў аблогу Гданьска . Памёр ад нягод вайны і ран.
Азначаны ў 1807 годзе Крыжам ордэна Ганаровага легіёна і ў 1792 годзе атрымаў Ордэн Белага Арла і Ордэн Святога Станіслава.
Крыніцы
правіць- ↑ Henryk P. Kosk, generalicja polska, t. I, Pruszków 1998, s. 151.
- ↑ а б в г д Гелгуд Игнатий // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 143. — 737 с.
- ↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok … 1792. …, Warszawa 1791, s. 320.
- ↑ Bartłomiej Szyndler , Powstanie kościuszkowskie 1794, Warszawa 1994, s. 116.
Літаратура
правіць- H. P Kosk, Generalicja polska, t. 1 wyd.: Oficyna Wydawnicza «Ajaks», Pruszków 1998