Ізмаіл Іванавіч Сразнеўскі

Ізмаіл Іванавіч Сразнеўскі[5] (1 (13) чэрвеня 1812, Яраслаўль, Расійская імперыя — 1880, Санкт-Пецярбург) — расійскі філолаг-славіст, этнограф, акадэмік Пецярбургскай АН (1851).

Ізмаіл Іванавіч Сразнеўскі
руск.: Измаил Срезневский
Дата нараджэння 1 (13) чэрвеня 1812[1] ці 1812[2][3]
Месца нараджэння
Дата смерці 9 (21) лютага 1880[1] ці 1880[2][3]
Месца смерці
Грамадзянства
Бацька Ivan Sreznevsky[d][4][1]
Дзеці Olga Sreznevskaya[d], Boris Sreznevsky[d], Vladimir Sreznevsky[d], Vyacheslav Sreznevsky[d] і Vsevolod Sreznevsky[d]
Род дзейнасці лексікограф, мовазнавец
Навуковая сфера філалогія і славістыка
Месца працы
Альма-матар
Вядомыя вучні Іван Аляксандравіч Бадуэн дэ Куртэнэ, Vladimir Ivanovich Lamansky[d], Пыпін Аляксандр Мікалаевіч, Антон Сямёнавіч Будзіловіч, Мікалай Гаўрылавіч Чарнышэўскі, Дзмітрый Іванавіч Пісараў і Міхаіл Іванавіч Сухамлінаў
Член у
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Навуковая дзейнасць Правіць

Працы па рускай мове, археалогіі, бібліяграфіі, методыцы выкладання мовы, этнаграфіі славянскіх народаў, гісторыі старажытнарускай літаратуры; даследаваў помнікі славянскай пісьменнасці. Асноўная праца «Материалы для словаря древнерусского языка по письменным памятникам» (т. 1-3, 1893—1912).

Зноскі

Літаратура Правіць