Ізраільскае царства
Ізраільскае царства (іўр.: ממלכת ישראל) — раннерабаўладальніцкая дзяржава ў Паўночнай Палесціне. Існавала з 935 па 722 да н.э. Сталіцы: Сіхем, Тырца, Самарыя.
| Царства | |
| Ізраільскае царства | |
|---|---|
| іўр.: ממלכת ישראל | |
 Розныя інтэрпрэтацыі таго, што Біблія гаворыць пра памеры Ізраільскага царства часоў Давіда (1000—930 г. да н.э.) |
|
|
|
|
| Сталіца |
* Іерусалім * Шхем * Фірца * Самарыя |
| Мова(ы) | Старажытнаяўрэйская мова |
| Афіцыйная мова | іўрыт |
| Рэлігія | Іўдаізм |
| Форма кіравання | манархія |
| • | Шаул |
| • | Давід |
| • | Саламон |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Гл. таксама: Іўдзейскае царства.
Дзяржава ўзнікла ў выніку распаду Ізраільска-Іўдзейскай дзяржавы. Асноўныя заняткі насельніцтва: земляробства, таксама рамяство. Меліся гандлёвыя і культурныя сувязі з Егіптам і Фінікіяй. Гл. таксама: Ісая, Амос, біблейскія прарокі.
З цягам часу дзяржава паслабела ў выніку збяднення і закабалення свабоднага сялянства, частых войнаў і пад. Была заваявана Асірыяй (722 да н.э.), большасць насельніцтва пераселена ў Асірыю.
Літаратура правіць
- Беларуская Савецкая Энцыклапедыя. У 12 т. Т. 5. Зуйкі — Кішы / Рэдкал.: П. У. Броўка (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1972. — 616 с.: іл., карты. С.58,59.