Ілля Дзмітрыевіч Кузьмін

Ілля Дзмітрыевіч Кузьмін (19071944) — старшыня Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1943).

Ілля Дзмітрыевіч Кузьмін
Дата нараджэння 1907(1907)
Месца нараджэння Валгаград
Дата смерці 26 чэрвеня 1944(1944-06-26)
Месца смерці Гомельская вобласць
Месца пахавання
Прыналежнасць  СССР
Род войскаў пяхота
Гады службы 19421944
Званне
Старшыня, воінскае званне
Бітвы/войны Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні
Медаль «Залатая Зорка»
Ордэн Леніна

Біяграфія правіць

Ілля Кузьмін нарадзіўся ў 1907 годзе ў Царыцыне (цяпер — Валгаград). Пасля заканчэння пачатковай школы працаваў матросам, качагарам на рачным баркасе, пазней працаваў на сталінградскім заводзе «Чырвоны Кастрычнік». У лютым 1942 года Кузьмін быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію і накіраваны на фронт Вялікай Айчыннай вайны. Скончыў курсы камсаставу. У баях два разы быў паранены. Да жніўня 1943 года старшыня Ілля Кузьмін быў старшынёй роты 705-га стралковага палка 121-й стралковай дывізіі 60-й арміі Цэнтральнага фронту. Вызначыўся падчас вызвалення Сумскай вобласці Украінскай ССР[1].

27 жніўня 1943 года ў жорсткім баі Кузьмін, нягледзячы на масіраваны варожы абстрэл, бесперабойна дастаўляў боепрыпасы на пазіцыі роты, часам праз водныя перашкоды. Калі часці яго батальёна трапілі ў паўакружэнне, Кузьмін на чале групы з дваццаці байцоў пераправіўся праз раку Сейм і прымусіў праціўніка адступіць. 5 верасня 1943 года падчас баёў за сяло Пяскі Бурыньскага раёна Кузьмін паспяхова правёў разведку. У баі ля дарогі на Бурынь ён атрымаў цяжкае раненне, але працягваў змагацца, пакуль яго не падабралі байцы яго батальёна[1].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 17 кастрычніка 1943 года за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм» старшына Ілля Кузьмін быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза. Ордэн Леніна і Медаль «Залатая Зорка» ён атрымаць не паспеў, так як 26 чэрвеня 1944 года загінуў у баі на тэрыторыі Гомельскай вобласці Беларускай ССР. Пахаваны ў вёсцы Шчыбрын Рагачоўскага раёна[1].

Зноскі

Літаратура правіць

  • Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
  • Гриченко І. Т., Головин Н. М. Подвиг. — Харьков: Прапор, 1983.