Ісмаіл I

Ісмаіл I
Ісмаіл I
	азерб.: Şah İsmayıl Xətai, شاه اسماعیل, ; перс.: شاه اسماعیل
	; Партрэт шаха Ісмаіла I. Невядомы мастак кола Беліні. Уфіцы, Фларэнцыя, XVI ст.
	1501 — 23 мая 1524
Пераемнік	Тахмасп I
Нараджэнне	17 ліпеня 1487[…]; Ардэбіль, Цэнтральны бахш[d], Ardabil County[d], Ардэбіль, Іран;
Смерць	23 мая 1524 (36 гадоў); Ардэбіль, Цэнтральны бахш[d], Ardabil County[d], Ардэбіль, Іран;
Месца пахавання	Ардэбіль; Маўзалей шэйха Сефі ад-Дзіна;
Род	Сефевіды
Бацька	шэйх Гейдар[d]
Маці	Халіма[d]
Жонка	Ісма хатун
Дзеці	сыны: Рустам Мірза, Тахмасп I, Сам Мірза, Алгас Мірза і Бахман Мірза ; дочкі: Ханым-ханум, Пярыхан-ханум, Махінбану, Фірангіз-ханум і Шахзейнаб-ханум
Веравызнанне	іслам і шыіты
Дзейнасць	суверэн, паэт, пісьменнік, манарх, палкаводзец
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ісмаіл I, поўнае імя Абу л-Музафар бін Хайдар ас-Сафаві, таксама Ісмаіл Сефеві або Ісмаіл Хатаі (17 ліпеня 1487, Ардэбіль, Азербайджан^[5]^{[заўв. 1]} — 23 мая 1524, Ардэбіль (або каля Тэбрыза)^[6]., Сефевідскі Іран^[5]; азерб.: Şah İsmayıl Səfəvi, شاه اسماعیل, перс.: شاه اسماعیل) — шахіншах Персіі, палкаводзец і паэт, заснавальнік дынастыі Сефевідаў. У 1501 годзе захапіў Тэбрыз і прыняў тытул шаха іранскай правінцыі Азербайджан, у 1502 годзе — тытул шаха ўсяго Ірана. Пры Ісмаіле I тэрыторыя дзяржавы Сефевідаў дасягнула найбольшых памераў. Вядомыя яго газэлі, эпічная паэма «Дзесяць пісьмаў» (1506), «Кніга настаўленняў», пісаў пад псеўданімам «Хатаі». Ён аказаў уплыў на развіццё ўсёй цюркамоўнай паэзіі. Класік азербайджанскай літаратуры.