Абральёс
Абральёс (парт.: Abrolhos) — архіпелаг з 6 малых астравоў на паўднёвым захадзе Атлантычнага акіяна каля ўзбярэжжа бразільскага штата Баія. Агульная плошча сушы — 1,076 км². Сталага насельніцтва няма.
| Абральёс | |
|---|---|
| парт. Abrolhos | |
 Востраў Сірыба | |
| Характарыстыкі | |
| Колькасць астравоў | 122 |
| Найбуйнейшы востраў | Санта-Барбара, Абральёс |
| Агульная плошча | 1,076 км² |
| Размяшчэнне | |
| 17°57′48″ пд. ш. 38°42′06,10″ з. д.HGЯO | |
| Акваторыя | Атлантычны акіян |
| Краіна | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Геаграфія
правіцьАрхіпелаг Абральёс месціцца за 58 км на паўднёвы ўсход ад бразільскага горада Каравелас, фармальна падпарадкаваны гарадскому муніцыпалітэту.
Астравы маюць часткова вулканічнае, часткова каралавае паходжанне. Найбольшы па плошчы востраў Санта-Барбара займае плошчу 56,9 га.
Прырода
правіцьНа астравах пераважае травяністая расліннасць. Асноўныя насельнікі сушы — марскія птушкі, сойкі, дзятлы. У 2010 г. архіпелаг быў абвешчаны Рамсарскім угоддзем. Вялікую цікавасць уяўляюць навакольныя каралавыя рыфы. Каля астравоў назіраюцца міграцыі гарбатых кітоў.
Для захавання мясцовай прыроды створаны марскі нацыянальны парк Абральёс агульнай плошчай 91 300 га.
Гісторыя
правіцьАстравы Абральёс былі адкрыты ў 1503 г. іспанскай экспедыцыяй, у склад якой уваходзіў Амерыга Веспучы. У 1822 г. увайшлі ў склад Бразіліі. У 1832 г. даследаваны Чарльзам Дарвіным.
У 1983 г. астравы Абральёс сталі часткай аднайменнага марскога нацыянальнага парка.