Жорж Ведэль

Жорж Ведэль (фр.: Georges Vedel, 5 ліпеня 1910, Ош, дэпартамент Жэр — 21 лютага 2002) — французскі вучоны-правазнавец і грамадскі дзеяч, спецыяліст па канстытуцыйным і адміністрацыйным праве.

Жорж Ведэль
фр.: Georges Vedel
Дата нараджэння	5 ліпеня 1910(1910-07-05)
Месца нараджэння	Ош, canton of Auch-Nord-Est[d], arrondissement of Auch[d], дэпартамент Жэр, рэгіён Поўдзень — Пірэнеі, Францыя
Дата смерці	21 лютага 2002(2002-02-21) (91 год)
Месца смерці	Парыж, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя
Месца пахавання	могілкі Манпарнас
Грамадзянства	Францыя
Род дзейнасці	юрыст, выкладчык універсітэта, пісьменнік
Месца працы	Парыжскі інстытут палітычных даследаванняў[d] Faculté de Droit de Toulouse[d] юрыдычны факультэт Парыжскага ўніверсітэта[d] Цэнтральная школа Парыжа[d] Цэнтральная школа Ліля[d] Школа вышэйшых камерцыйных даследаванняў Універсітэт Парыж 1 Пантэон-Сарбона Універсітэт Пантэон-Асас Q65922200?
Навуковая ступень	Aggregations of law in France[d]
Альма-матар	lycée Pierre-de-Fermat[d] Тулузскі ўніверсітэт[d]
Член у	Французская акадэмія (21 лютага 2002) Афінская акадэмія Сербская акадэмія навук і мастацтваў Council of Higher Education[d] International Academy of Comparative Law[d] Academy of the Kingdom of Morocco for Royaume[d]
Узнагароды	ганаровы доктар Афінскага ўніверсітэта[d] ганаровы доктар Брусельскага свабоднага ўніверсітэта (франкамоўнага)[d] ганаровы доктар Лазанскага ўніверсітэта[d]
Подпіс

Біяграфія

Скончыў факультэты права і філалогіі ў Тулузскім універсітэце, выпрабаваў уплыў дзяржаватворчай школы М. Орыу, які працаваў у Тулузе. Выкладаў у Пуацье (1937), Тулузе (1939), Парыжы (1949—1979), Інстытуце палітычных даследаванняў у Парыжы, у Горнай школе. Дэкан юрыдычнага факультэта ў Парыжы (1962—1967), юрыдычны дарадца французскай дэлегацыі на перамовах аб Агульным рынку і Еўраатама (1956—1957), член Эканамічнага і сацыяльнага савета (1969—1979), прэзідэнт Цэнтра даследаванняў даходаў і выдаткаў (CERC, 1976 г. — 1980), член Канстытуцыйнага савета Францыі (1980—1989).

Член Французскай акадэміі (1998).

Распрацоўваў агульную лагічную тэорыю права, адным з першых у Францыі разглядаў канстытуцыйнае права ў юрыдычным, а не палітычным аспекце. Перакананы прыхільнік дэмакратыі, вылучаў два яе тыпы — класічную і марксісцкую, нягледзячы на ​​відавочныя сімпатыі да першай, не адмаўляў другую. Прапанаваў у 1993 годзе па даручэнні Франсуа Мітэрана шэраг канстытуцыйных рэформаў, частка з якіх пасля была ажыццёўлена або да гэтага часу абмяркоўваецца. Карыстаўся вялікім аўтарытэтам у грамадстве, незалежна ад палітычных партый.