Маргарыта Пармская

Маргарыта Пармская (італ.: Margherita d'Austri; 5 ліпеня 1522, Аўдэнардэ — 18 студзеня 1586, Артона) — герцагіня Пармская і штатгальтар Іспанскіх Нідэрландаў з 1559 па 1567 год, пазашлюбная дачка Карла V.

Маргарыта Пармская
італ.: Margherita d'Austri
Партрэт Маргарыты працы Антоніса Мора, 1562, Берлінская карцінная галерэя
Партрэт Маргарыты працы Антоніса Мора, 1562, Берлінская карцінная галерэя
герцагіня Пармская
1538 — 1586
штатгальтар Нідэрландаў
1559 — 1567
Папярэднік Эмануіл Філіберт
Пераемнік герцаг Альба
Нараджэнне 5 ліпеня 1522[1] ці 28 снежня 1522[2]
Смерць 18 студзеня 1586(1586-01-18)[4][5][…] (63 гады)
Месца пахавання
Род Габсбургі
Бацька Карл V
Маці Іагана ван дэр Гейнст
Муж Атавіа Фарнезэ
Дзеці Алесандра
Дзейнасць палітык, арыстакратка
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Дачка палюбоўніцы Карла, Іаганы ван дэр Гейнст, фламандкі паводле паходжання. Выхоўвалася ў Бруселі спачатку пры двары сваёй стрыечнай бабкі Маргарыты Аўстрыйскай, а пазней пры двары сваёй цёткі Марыі, удавы караля Венгрыі, якія былі штатгальтарамі Іспанскіх Нідэрландаў з 1507 па 1530 і з 1530 па 1555 гады адпаведна. У 1533 годзе з дазволу бацькі ёй было дазволена насіць імя Маргарыты Аўстрыйскай.

У 1527 годзе ва ўзросце сямі гадоў яна была заручана з пляменнікам Папы Клімента VII, Алесандра Медычы, герцагам Фларэнцыі, якога шматлікія даследчыкі лічаць сынам Папы. 29 лютага 1536 года яны ажаніліся, а ў 1537 годзе Алесандра быў забіты. 4 лістапада 1538 года яна стала жонкай Атавіа Фарнезэ, герцага Пармы, унука Папы Паўла III. Жаніху было ў той час трынаццаць гадоў, а нявесце шаснаццаць. Іх саюз быў нешчаслівы. Маргарыта нарадзіла двух хлопчыкаў блізнят, адзін з якіх памёр у маленстве.

Паколькі яна добра ведала нідэрландскія звычаі і была ў курсе ўсяго, што адбывалася ўБруселі, Філіп II прызначыў яе ў 1559 годзе штатгальтарам Нідэрландаў, дзе ёй спачатку дапамагаў Гранвела. Там Маргарыта сутыкнулася з супраціўленнем інквізіцыі і іспанскаму дэспатызму. У жніўні 1567 года з Іспаніі прыехаў герцаг Альба, якому Філіп II надаў вялікія паўнамоцтвы, што ператварылі яе пасаду ў пустую фармальнасць.

Маргарыта пакінула сваю пасаду і вярнулася да свайго мужа ў Італію, дзе і памерла ў 1586 годзе ў Артоне. У гонар яе названа спраектаваная Рафаэлем віла Мадама. Яна яшчэ застала той час, калі яе сын Алесандра стаў у 1578 годзе штатгальтарам Нідэрландаў.

Дзеці правіць

  1. Dizionario Biografico degli Italiani — 1960.
  2. BeWeB Праверана 13 лютага 2021.
  3. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 13 снежня 2014.
  4. Margaretha van Parma — 2009.
  5. Pas L. v. Margarete of Austria // Genealogics — 2003.