Хасінта Бенавентэ-і-Марцінес
Хасінта Бенавентэ-і-Марцінес[6] (ісп.: Jacinto Benavente Martínez; 12 жніўня 1866 — 14 ліпеня 1954) — іспанскі драматург «пакалення 98 г.», лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры (1922) «За бліскучае майстэрства, з якім ён працягнуў слаўныя традыцыі іспанскай драмы».
| Хасінта Бенавентэ-і-Марцінес | |
|---|---|
| ісп.: Jacinto Benavente | |
 | |
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 12 жніўня 1866[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 14 ліпеня 1954[1][4][…] (87 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Mariano Benavente[d] |
| Альма-матар | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | драматург, журналіст, пісьменнік, палітык, паэт, кінарэжысёр, адвакат |
| Жанр | драматургія і тэатр |
| Грамадская дзейнасць | |
| Член у | |
| Прэміі |
 |
| Узнагароды | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
Асноўныя творы правіць
- Rosas de otoño (1905).
- Los Intereses creados (1907).
- Señora ama (1908).
- El Nietecito (1910).
- La malquerida (1913).
- La ciudad alegre y confiada (1916).
- Campo de armiño (1916).
- Lecciones de buen amor (1924).
- La mariposa que voló sobre el mar (1926).
- Pepa Doncel (1928).
- Vidas cruzadas (1929).
- Aves y pájaros (1940).
- La honradez de la cerradura (1942).
- La infanzona (1945).
- Titania (1946).
- La infanzona (1947).
- Abdicación (1948).
- Ha llegado Don Juan (1952).
- El alfiler en la boca (1954).
Зноскі
- ↑ а б Jacinto Benavente y Martinez // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Jacinto Benavente // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 11 снежня 2014.
- ↑ Jacinto Benavente // Internet Broadway Database — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Іспанія — 1715.
- ↑ Напісанне імя і прозвішча Хасінта Бенавентэ-і-Марцінес у адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.2., Мн., 1996, С.95.