Алаіз Мок
Алаіс Мок (ням.: Alois Mock; 10 чэрвеня 1934, Ойратсфельд — 1 чэрвеня 2017) — аўстрыйскі дзяржаўны і палітычны дзеяч.
| Алаіс Мок | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ням.: Alois Mock | |||||||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||
| Кіраўнік урада | Іозеф Клаус | ||||||||||||||||||||
| Папярэднік | Тэадор Піфль-Перцэвіц | ||||||||||||||||||||
| Пераемнік | Леапольд Грац | ||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||
| Кіраўнік урада | Франц Враніцкі | ||||||||||||||||||||
| Папярэднік | Норберт Штэгер | ||||||||||||||||||||
| Пераемнік | Іозеф Рыглер | ||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||
| Кіраўнік урада | Франц Враніцкі | ||||||||||||||||||||
| Папярэднік | Роберт Ліхал | ||||||||||||||||||||
| Пераемнік | Вернер Фаслабенд | ||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||
| Кіраўнік урада | Франц Враніцкі | ||||||||||||||||||||
| Папярэднік | Петэр Янкавіч | ||||||||||||||||||||
| Пераемнік | Вольфганг Шусель | ||||||||||||||||||||
| Нараджэнне |
10 чэрвеня 1934[1][2][…] |
||||||||||||||||||||
| Смерць |
1 чэрвеня 2017[4][2][…] (82 гады) |
||||||||||||||||||||
| Месца пахавання | |||||||||||||||||||||
| Веравызнанне | каталіцтва | ||||||||||||||||||||
| Партыя | |||||||||||||||||||||
| Член у | |||||||||||||||||||||
| Адукацыя | |||||||||||||||||||||
| Навуковая ступень | доктар права[d][5] | ||||||||||||||||||||
| Прафесія | юрыст | ||||||||||||||||||||
| Дзейнасць | дыпламат, юрыст, палітык | ||||||||||||||||||||
| Месца працы | |||||||||||||||||||||
| Узнагароды |
|
||||||||||||||||||||
 Алаіз Мок на Вікісховішчы | |||||||||||||||||||||
Адукацыя і ранняя кар'ераПравіць
Скончыў Венскі ўніверсітэт, дзе вывучаў права; пазней працягнуў адукацыю ў Балонні і Бруселі. Спецыялізаваўся па міжнародным праве. Быў членам каталіцкай студэнцкай супольнасці ў Вене. Уступіў у Аўстрыйскую народную партыю, з якой звязана ўся яго палітычная кар'ера.
Палітычная кар'ераПравіць
З 1961 — на дзяржаўнай службе. Быў памочнікам федэральнага канцлера Аўстрыі Іозефа Клауса па пытаннях, звязаных з удзелам краіны ў еўрапейскай інтэграцыі. З 1966 — сакратар канцылярыі федэральнага канцлера. У 1969 годзе стаў самым маладым за ўсю гісторыю краіны федэральным міністрам адукацыі, навукі, даследаванняў, мастацтваў і спорту.
Пасля паражэння кансерватараў на ўсеагульных выбарах 1971 года засяродзіўся на парламенцкай працы, стаўшы адным з дзейных членаў апазіцыі. Адначасова быў выбраны бургамістрам роднага горада. У 1979—1987 — старшыня АНП. У 1979 быў выбраны старшынёй ліберальна-кансерватыўнага Еўрапейскага дэмакратычнага саюза.
Міністр замежных спраўПравіць
Найбольшую вядомасць атрымаў падчас свайго знаходжання на пасадзе міністра замежных спраў Аўстрыі ў 1987—1995 ва ўрадах «вялікай кааліцыі» з сацыялістамі. Падчас яго кіраўніцтва знешняй палітыкай Аўстрыі краіна ўвайшла ў Еўрапейскі саюз. Спрыяў крушэнню «жалезнай заслоны», адкрыўшы мяжу паміж Аўстрыяй і Венгрыяй у чэрвені 1989 года, дзякуючы чаму сотні бежанцаў з ГДР атрымалі магчымасць праз Венгрыю міграваць у Заходнюю Еўропу. У 1987—1989 гадах адначасова займаў ва ўрадзе пасаду віцэ-канцлера.
Зноскі
- ↑ Alois Mock // Discogs — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ 2,0 2,1 Alois Mock // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ 3,0 3,1 Brozović D., Ladan T. Alois Mock // Hrvatska enciklopedija — LZMK, 1999. — 9272 с. — ISBN 978-953-6036-31-8
- ↑ Alois Mock // https://www.geschichtewiki.wien.gv.at/Alois_Mock Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek, Staatsbibliothek zu Berlin, Bayerische Staatsbibliothek et al. Record #118734318 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 2 сакавіка 2015.