Алег Леанідавіч Воінаў
Алег Леанідавіч Воінаў (нар. 26 сакавіка 1967, Днепрапятроўск, УССР) — беларускі вайсковец, выкладчык гісторыі.
Алег Леанідавіч Воінаў | |
---|---|
Нараджэнне |
26 сакавіка 1967 (57 гадоў) |
Адукацыя | |
Месца працы | |
Званне | генерал-маёр |
Узнагароды |
Біяграфія
правіцьНарадзіўся 26 сакавіка 1967 года ў Днепрапятроўску[1].
У 1988 годзе скончыў Новасібірскае вышэйшае ваенна-палітычнае агульнавайсковае вучылішча, у 1999 годзе — камандна-штабны факультэт Ваеннай акадэміі Рэспублікі Беларусь, у 2009 годзе — факультэт Генеральнага штаба Узброеных Сіл Ваеннай акадэміі Рэспублікі Беларусь[1].
У ліпені 1988 года накіраваны ў Беларускую ваенную акругу (з 1991 года — Узброеныя Сілы Рэспублікі Беларусь), дзе да 2013 года служыў у інжынерных войсках на розных пасадах, у т. л. начальнікам інжынерных войск Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь, начальнікам Упраўлення інжынерных войск Генеральнага штаба Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь. З мая 2013 года па лістапад 2015 года — стац-сакратар — памочнік Міністра абароны Рэспублікі Беларусь па пытаннях ваеннай палітыкі. З лістапада 2015 года па красавік 2022 года — начальнік Дэпартамента вайсковага супрацоўніцтва Міністэрства абароны Рэспублікі Беларусь — памочнік Міністра абароны па пытаннях міжнароднага вайсковага супрацоўніцтва[1].
У красавіку 2022 года звольнены ў запас, генерал-маёр[1].
З 10 мая 2022 года па 20 студзеня 2023 года працаваў дырэктарам Нацыянальнага гістарычнага архіва Беларусі[2].
Пастановай Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь ад 18 студзеня 2023 г. № 45 быў прызначаны дырэктарам Дэпартамента па архівах і справаводстве Міністэрства юстыцыі Рэспублікі Беларусь[2].
Узнагароды
правіцьУзнагароджаны ордэнам «За службу Радзіме» ІІІ ступені (2013), медалямі «За бездакорную службу» І, ІІ і ІІІ ступеняў (2002, 2011, 2018), ганаровай граматай Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь (2018). У 2021 годзе прысвоена ганаровае званне «Заслужаны спецыяліст Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь»[1].
Міжнародныя санкцыі
правіцьПасля пачатку уварвання Расіі ва Украіну Алег Воінаў трапіў пад санкцыі Аўстраліі, Вялікабрытаніі, ЕС, Канады, Новай Зеландыі, Швейцарыі і самой Украіны[3].
Сям’я
правіцьМаці і родны брат Глеб жывуць ва Украіне.
27 лютага 2022 года, пасля пачатку поўнамаштабнага ўварвання Расіі ва Украіну, у ходзе якога Беларусь дала сваю тэрыторыю для ўварвання, да Алега Воінава публічна звярнуўся яго родны брат Глеб, жыхар Дніпра: «Цяпер у нас у краіне ідзе вайна. І я б хацеў, каб ты па меры сваіх магчымасцяў… каб ты спыніў гэтую вайну, каб не было кровапраліцця далей… Каб ты прыклаў як мага больш сваіх высілкаў, як афіцэр і як чалавек…»[4].
Зноскі
- ↑ а б в г д Кіраўнікі Нацыянальнага гістарычнага архіва Беларусі (1938—2023) . Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі.
- ↑ а б Новы дырэктар Дэпартамента па архівах і справаводству А. Л. Воінаў . Дэпартамент па архівах і справаводстве Міністэрства юстыцыі Рэспублікі Беларусь (24 студзеня 2023).
- ↑ ВОЇНОВ Олег Леонідович(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 3 верасня 2023. Праверана 3 верасня 2023.
- ↑ Да беларускага генерала звярнуўся яго брат з Украіны . Еўрапейскае радыё для Беларусі. Праверана 16 жніўня 2023.