Аляксандр Валіцкі

Аляксандр Валіцкі (8 лютага (27 студзеня) 1826, Вільня — 13 чэрвеня 1893, Варшава; Псеўданімы і крыптанімы: Місьцюк; Міншчук; Miściuk; Nowogrodzianin; Nowogrodzianin W.M.; Pauza Symforjan; W.; Z.; Żeleźniak; Alexander Żeleźniak) — літаратар, музычны крытык, выдавец.

Аляксандр Валіцкі
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	8 (20) лютага 1826
Месца нараджэння	Вільня, Віленскі павет, Літоўска-Віленская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	13 чэрвеня 1893(1893-06-13) (67 гадоў)
Месца смерці	Варшава, Царства Польскае, Расійская імперыя
Пахаванне	Старыя Павонзкі
Грамадзянства	Расійская імперыя
Альма-матар	Слуцкая гімназія Харкаўскі нацыянальны ўніверсітэт імя В. Н. Каразіна
Месца працы	Харкаўскі нацыянальны ўніверсітэт імя В. Н. Каразіна
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	літаратуразнавец

Біяграфія

Скончыў Слуцкую гімназію, філалагічны факультэт Харкаўскага ўніверсітэта. Вучыўся музыцы ў Слуцку і Вільні (скрыпка і фартэпіяна). У 1858—1862 гадах дасылаў музычныя агляды і рэцэнзіі ў варшаўскі часопіс «Ruch muzyczny». У 1863 годзе заснаваў у Мінску кнігарню, вакол якой утварыўся літаратурны клуб. У 1863 годзе за ўдзел у антыўрадавых дэманстрацыях сасланы ў Тамбоў. Кнігарню Валіцкага пераняла яго сястра Соф'я Савіцкая. З 1868 года жыў у Варшаве, быў журналістам і выдаўцом. У 1890—1893 годзе быў захавальнікам бібліятэкі і архіва Радзівілаў у Нясвіжы.

Сябраваў са Станіславам Манюшкам, Вінцэнтам Дуніным-Марцінкевічам, Адамам Кіркорам, Янкам Лучынам, якому дапамагаў выдаваць творы. Пісаў на польскай, а паводле ўспамінаў Рамуальда Зямкевіча, і на беларускай мове.

Пахаваны на Паванзкоўскіх могілках.

Літаратура

• Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). Т. 1. Абрамовіч—Кушаль. / Укладальнік Л. У. Маракоў. — Смаленск, 2003. — 480 с. — ISBN 985-6374-04-9.
  • Słownik muzyków polskich. T. 2. Kraków, 1967;
  • Słownik pracowników książki polskiej. Warszawa-Łódź, 1972;
  • ЭГБ, т. 2;
  • АЗБ.