Аляксандр Заслаўскі (сын Януша)
Аляксандр Заслаўскі (па 1577—1629) — дзяржаўны дзеяч Рэчы Паспалітай. Кашталян валынскі (1605—1615), ваявода брацлаўскі (1615—1628) і кіеўскі (з 1628).
| Аляксандр Заслаўскі | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Aleksander Zasławski | |||||||
 Герб «Баклай» | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Якуб Патоцкі | ||||||
| Пераемнік | Стэфан Патоцкі | ||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Тамаш Замойскі | ||||||
| Пераемнік | Стэфан Хмялецкі | ||||||
| Нараджэнне | пазней 1577 | ||||||
| Смерць |
не раней за 27 верасня 1629 і не пазней за 6 снежня 1629 |
||||||
| Род | Заслаўскія[1] | ||||||
| Бацька | Януш Заслаўскі[d][2] | ||||||
| Маці | Аляксандра з Сангушкаў[2] | ||||||
| Жонка | Ефрасіння з Астрожскіх[d][3] | ||||||
| Дзеці | Уладзіслаў Дамінік Заслаўскі[1], Францішак Заслаўскі[d][1], Караль Заслаўскі[d][1], Канстанцін Аляксандр Заслаўскі[d][1], Януш Ізыдар Заслаўскі[d][1], Канстанцыя з Заслаўскіх[d][1] і Сюзана з Заслаўскіх[d][1] | ||||||
| Адукацыя |
|
||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Па смерці бацькі атрымаў маёнткі роду Астрожскіх (60 горадў і мястэчак). Трымаў Жытомірскае староства, II ардынат астрожскі.
Біяграфія
правіцьЗ княжацкага роду Заслаўскіх герба «Баклай», сын Януша і Аляксандры з Сангушкаў.
Атрымаў грунтоўную адукацыю ў заходнееўрапейскіх універсітэтах. Займаў шэраг высокіх дзяржаўных пасадаў.
Ажаніўся з Ефрасінняй Астрожскай (шлюб у 1605), з якой меў сыноў Францішка, Караля, Януша Базыля, Кастантына Аляксандра, Уладзіслава Дамініка і Януша Ісідора, а таксама дачок Сузанну і Канстанцыю. На хросных бацькоў для сваіх дзяцей запрашаў убогіх і жабракоў[4].
У варшаўскай бібліятэцы аа. Капуцынаў захоўваюцца кнігі з прыватнай бібліятэкі А. Заслаўскага, у тым ліку: лац.: Joan Herdani. De quatuor summis inferiis libri tres. Argentorati 1556; Opus chronologicum… auctore Jacobo Gordono Lesmoreo. Scoto. Societatis Jesu doctore theologo. Coloniae 1614; Petri Matthaei. Historiarum Franciae continuatarum… interprete Johanne Friderico Salveldt. Darmstadino. Francofurti 1613. Імаверна, кнігі патрапілі туды праз бібліятэку кляштара аа. Капуцынаў у Астрозе[5].
Зноскі
- ↑ а б в г д е ё ж з Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 603.
- ↑ а б Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 602.
- ↑ Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 358, 603.
- ↑ Eustachy Heleniusz (Eustachy Antoni Iwanowski). Wspomnienia polskich czasów dawnych i późniejszych przez Eu……go Heleniusza. T. I. — Lwów, 1894. S. 102.
- ↑ Rewski Z. Dawna biblioteka ks. Zasławskich w Ostrogu // Ziemia Wołyńska. 1939. Cz. 1. S. 13. Архівавана 29 мая 2014.
Літаратура
правіць- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.