Апалонія Ілірыйская

Апалонія (стар.-грэч.: Ἀπολλωνία, дар.: Ἀπολλωνίη) — найбуйнейшы старажытнагрэчаскі порт у Ілірыі, заснаваны выхадцамі з Карынфа і Керкіры ў 588 г. да н.э. у краіне ілірыйскага племя таланціяў, на правым беразе ракі Аоя (цяпер В'ёса), прыблізна ў 10 км ад упадзення яе ў Адрыятычнае мора.

Старажытны горад
Апалонія
стар.-грэч.: Ἀπολλωνία, дар.: Ἀπολλωνίη
Руіны антычнага тэатра ў Апалоніі
Руіны антычнага тэатра ў Апалоніі
40°43′ пн. ш. 19°28′ у. д.HGЯO
Краіна Старажытная Грэцыя
Склад насельніцтва грэкі
Сучасная лакацыя Албанія, на захад ад горада Фіеры
Апалонія Ілірыйская (Зямля)
Апалонія Ілірыйская
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Размешчаны на заходнім канцы Эгнатыевай дарогі (лац.: Via Egnatia), горад гэты ў адзін і той жа час быў і гандлёвым цэнтрам, і крэпасцю. Арыстоцель прыводзіў яго як прыклад алігархічнага рэжыму: нашчадкі грэчаскіх пасяленцаў трымалі ў сваіх руках кіраванне калоніяй, населенай пераважна ілірыйцамі. Апалонія чаканіла ўласную манету і прадавала за мяжу ілірыйскіх рабоў. На зыходзе антычнасці Апалонія спусцела з-за забалочвання мясцовасці; мясцовыя жыхары перасяліліся ў суседні горад Влёра.

У першыя стагоддзі хрысціянства горад быў цэнтрам аднайменнай епархіі. У канцы III або пачатку IV стагоддзя ў горадзе пацярпеў за веру Ісаўр, прылічаны пазней да ліку святых.

Падчас Першай сусветнай вайны, калі Албанія была акупавана аўстрыйцамі, пачаліся першыя археалагічныя даследаванні; пасля заканчэнні вайны іх працягнула французская экспедыцыя Л. Рэя. На месцы Апалоніі выяўлены рэшткі храма VI ст. да н.э. і тэатра, брукаваныя вуліцы і мазаічныя падлогі; большая частка знаходак экспануецца ў Тыране.

У гонар Апалоніі названы астэроід 358 Apollonia, адкрыты ў 1893 годзе.

Гл. таксама

правіць

Літаратура

правіць
  • Блаватский В. Д. и Ислями С., Раскопки Аполлонии и Орика в 1958 г., «Советская археология», № 4, 1959.

Спасылкі

правіць