Афіяпагон
Афіяпагон[3] (Ophiopogon) — род вечназялёных шматгадовых раслін сямейства спаржавыя (Asparagaceae). Нягледзячы на травяністы выгляд, яны не з’яўляюцца сапраўднымі травамі, паколькі не належаць да сямейства Метлюжковыя (Poaceae).
| Афіяпагон | |||||||||||||||||
.jpg) Афіяпагон японскі (Ophiopogon japonicus) | |||||||||||||||||
| Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||
| Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||
|
Ophiopogon | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Назва правіць
Назва роду паходзіць ад грэчаскіх слоў Όφις — «змей» і πόγὦν — «барада», хутчэй за ўсё з адсылкай на яго знешні выгляд[4][5][6].
Батанічнае апісанне правіць
Мае кароткія карэнішчы і нясе пучкі лісця, між якога з’яўляюцца кветкі у гронкападобных суквеццях, размешчаныя на кароткіх сцеблах.
Арэал правіць
Праўстаўнікі роду насяляюць ад цёплых умераных абласцей да трапічнай Усходняй, Паўднёва-Усходняй і Паўднёвай Азіі[7][8].
Класіфікацыя правіць
У сістэме класіфікацыі APG III ён размешчаны ў сямействе спаржавыя (Asparagaceae), у падсямействе Nolinoideae (раней уключаўся ў сямейства Ruscaceae). Як і шматлікія лілеяпадобныя аднадольныя, раней яго часам класіфікавалі як лілейную расліну.
Віды правіць
Віды[7]:
- Ophiopogon acerobracteatus
- Ophiopogon albimarginatus
- Ophiopogon amblyphyllus
- Ophiopogon angustifoliatus
- Ophiopogon bockianus
- Ophiopogon bodinieri
- Ophiopogon brevipes
- Ophiopogon caulescens
- Ophiopogon chingii
- Ophiopogon clarkei
- Ophiopogon clavatus
- Ophiopogon confertifolius
- Ophiopogon cordylinoides
- Ophiopogon corifolius
- Ophiopogon dracaenoides
- Ophiopogon filipes
- Ophiopogon fooningensis
- Ophiopogon grandis
- Ophiopogon heterandrus
- Ophiopogon hongjiangensis
- Ophiopogon humilis
- Ophiopogon intermedius
- Ophiopogon jaburan — Афіяпагон ябуран
- Ophiopogon japonicus — Афіяпагон японскі
- Ophiopogon jiangchengensis
- Ophiopogon kradungensis
- Ophiopogon latifolius
- Ophiopogon leptophyllus
- Ophiopogon longifolius
- Ophiopogon lushuiensis
- Ophiopogon mairei
- Ophiopogon malcolmsonii
- Ophiopogon marmoratus
- Ophiopogon megalanthus
- Ophiopogon menglianensis
- Ophiopogon micranthus
- Ophiopogon motouensis
- Ophiopogon multiflorus
- Ophiopogon ogisui
- Ophiopogon paniculatus
- Ophiopogon peliosanthoides
- Ophiopogon pierrei
- Ophiopogon pingbienensis
- Ophiopogon planiscapus
- Ophiopogon platyphyllus
- Ophiopogon pseudotonkinensis
- Ophiopogon regnieri
- Ophiopogon reptans
- Ophiopogon reversus
- Ophiopogon revolutus
- Ophiopogon sar-garhwalensis
- Ophiopogon sarmentosus
- Ophiopogon siamensis
- Ophiopogon sinensis
- Ophiopogon sparsiflorus
- Ophiopogon stenophyllus
- Ophiopogon subverticillatus
- Ophiopogon sylvicola
- Ophiopogon szechuanensis
- Ophiopogon tienensis
- Ophiopogon tonkinensis
- Ophiopogon tsaii
- Ophiopogon umbraticola
- Ophiopogon vietnamensis
- Ophiopogon xylorrhizus
- Ophiopogon yunnanensis
- Ophiopogon zingiberaceus
Вырошчванне і выкарыстанне правіць
Некаторыя віды, такія як Ophiopogon japonicus і Ophiopogon planiscapus, выкарыстоўваюцца ў якасці глебапакроўных раслін.
У кітайскай медыцыне выкарыстоўваецца клубень Ophiopogon japonicus, вядомы як mai men dong[9].
Некаторыя віды, у тым ліку афіяпагон ябуран (Ophiopogon jaburan) і афіяпагон японскі (Ophiopogon japonicus) культывуюць у аранжарэях і пакоях.
Зноскі
- ↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
- ↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісванай у гэтым артыкуле групы раслін да класа аднадольных гл. раздзел «Сістэмы APG» артыкула «Аднадольныя».
- ↑ Афіяпагон // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 575 с., іл. — 10 000 экз.. — С. 177
- ↑ Flora of China: Ophiopogon
- ↑ Huxley, A., ed. (1992). New RHS Dictionary of Gardening. Macmillan ISBN 0-333-47494-5.
- ↑ When Perennials Bloom: An Almanac for Planning and Planting By Tomasz Aniśko pg 342
- ↑ а б Kew World Checklist of Selected Plant Families
- ↑ Flora of China Vol. 24 Page 252 沿阶草属 yan jie cao shu Ophiopogon Ker Gawler, Bot. Mag. 27: t. 1063. 1807.
- ↑ Bensky, D., Clavey, S., Stoger, E., & Gamble, A. (2004). Chinese Herbal Medicine Materia Medica, third edition. Eastland Press.