Барыс Саркісавіч Кеворкаў
Барыс Саркісавіч Кеворкаў (арм.: Բորիս Կևորկով; 1932, Шэмаха, Закаўказская СФСР — 1998, Масква) — савецкі дзяржаўны і партыйны дзеяч, першы сакратар Нагорна-Карабахскага абкама партыі (1973—1988). Дэпутат Савета Нацыянальнасцей Вярхоўнага Савета СССР 9—11 скліканняў (1974—1989) ад Нагорна-Карабахскай АВ.
| Барыс Саркісавіч Кеворкаў | |
|---|---|
| арм.: Բորիս Սարգսի Կևորկով | |
| Нараджэнне |
1932 |
| Смерць |
1998 |
| Партыя | |
| Адукацыя | |
| Дзейнасць | палітык |
| Узнагароды |
   |
Нягледзячы на армянскае паходжанне, выказваў падтрымку кіраўніцтву Азербайджанскай ССР, чым выклікаў абурэнне армянскай супольнасці[1]. Армянскі пісьменнік Леанід Гурунц абвінавачваў Кеворкава ў панцюркізме, папушчальніцтве забойствам на нацыянальнай глебе.[2]
У 1988 годзе адпраўлены ў адстаўку, яго месца заняў Генрых Пагасян — палітык, больш папулярны сярод армянскага насельніцтва.[3] Восенню 1993 года пераехаў у Маскву.
Памёр у 1998 годзе ў Маскве.
Зноскі
- ↑ Kaufman, Stuart J. (2001), Modern Hatreds: The Symbolic Politics of Ethnic War, Cornell University Press, p. 59, ISBN 0801487366
- ↑ Леонид Гурунц. «Наедине с собой или как докричаться до вас, потомки!». Дневниковые записи 1975—1982. Составитель и редактор Лариса Исаакян. Издательство «Зангак-97», Ереван, 2002 г.
- ↑ De Waal, Thomas (2004), Black Garden: Armenia and Azerbaijan Through Peace and War, NYU Press, p. 59, ISBN 0814719457