Васіл Апрылаў
Васіл Еўстаціеў Апрылаў (балг.: Васил Евстатиев Априлов; 21 ліпеня 1789, Габрава — 2 кастрычніка 1847) — балгарскі грамадска-палітычны дзеяч, асветнік, педагог, пісьменнік.
Васіл Апрылаў | |
---|---|
балг.: Васил Евстатиев Априлов | |
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | 21 ліпеня 1789[1] |
Месца нараджэння |
|
Дата смерці | 2 кастрычніка 1847[1] (58 гадоў) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Альма-матар | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | пісьменнік, мецэнат |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Адукацыю атрымаў у Венскім універсітэце. У 1835 годзе заснаваў у Габраве першую свецкую кухню. Аўтар прац «Балгарскія кніжкі, ці Якому славянскаму племю належыць кірылаўская азбука» (1841), «Думкі пра цяперашняе балгарскае навучанне» (1847). Творчасць Апрылава спрыяла адраджэнню нацыянальнай свядрмасці балгараў, іх самабытнай культуры і традыцый.
Зноскі
- ↑ а б Педагоги и психологи мира — 2012.
Літаратура
правіць- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).