Вольга Вітальеўна Алейнікава
Вольга Вітальеўна Алейнікава (нар. 10 лістапада 1951, Ленінград) — беларускі педыятр-анкагематолаг, член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (2009), доктар медыцынскіх навук (2000), прафесар (2003), выдатнік аховы здароўя Рэспублікі Беларусь (1999), Заслужаны дзеяч навукі Рэспублікі Беларусь (2014).
Вольга Вітальеўна Алейнікава | |
---|---|
Дата нараджэння | 10 лістапада 1951 (72 гады) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | урач, вучоная |
Навуковая сфера | гемабластозы[d] |
Навуковая ступень | доктар медыцынскіх навук (2000) |
Навуковае званне |
|
Альма-матар |
|
Прэміі | |
Узнагароды |
Біяграфія
правіцьНарадзілася 10 лістапада 1951 года ў Ленінградзе ў сям’і служачых. У 1969 годзе скончыла сярэднюю школу № 64 г. Мінска. У 1975 годзе скончыла педыятрычны факультэт Мінскага дзяржаўнага медыцынскага інстытута, у 1976 годзе — інтэрнатуру па спецыяльнасці педыятрыя. У 1976—1996 гадах працавала ў 1-й гарадской клінічнай бальніцы Мінска педыятрам, з 1978 года — педыятрам-гематолагам, з лістапада 1986 года — загадчыцай дзіцячага гематалагічнага аддзялення, з 1992 года — намеснікам галоўнага ўрача па дзіцячай анкагематалогіі.
З 2 чэрвеня 1996 года па 1 ліпеня 2019 года[1] — дырэктар дзяржаўнай установы «Рэспубліканскі навукова-практычны цэнтр дзіцячай анкалогіі, гематалогіі і імуналогіі». У цяперашні час - галоўны навуковы супрацоўнік дадзенага Цэнтра [2].
У 1998 годзе ёй прысвоена вышэйшая кваліфікацыйная катэгорыя па спецыяльнасці ўрач-педыятр, а ў 2001 годзе — вышэйшая катэгорыя па арганізацыі аховы здароўя.
Навуковая дзейнасць
правіцьУ 1989 годзе абараніла кандыдацкую дысертацыю на тэму «Гарманальны статус, утрыманне калію ў міелакарыяцытах у дзяцей з вострым лімфабласным лейкозам», у снежні 1999 года — доктарскую дысертацыю на тэму «Новыя тэхналогіі ў лячэнні вострых лейкозаў у дзяцей» (у НДІ дзіцячай гематалогіі МЗ РФ, Масква). Доктарская дысертацыя з’явілася вынікам шматгадовай працы па ўкараненні новых высокаэфектыўных тэхналогій дыягностыкі і лячэння анкагематалагічных захворванняў у дзяцей у Беларусі, мела шырокі міжнародны рэзананс і паслужыла асновай для стварэння сучасных пратаколаў лячэння, у тым ліку і сумесна з НДІ дзіцячай гематалогіі Міністэрства аховы здароўя Расійская Федэрацыі і Усерасійскага анкалагічнага навуковага цэнтра РАМН.
У 2004—2011 гадах — старшыня вучонага медыцынскага савета Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь. У 2003 годзе прысвоена навуковае званне прафесар па спецыяльнасці «клінічная медыцына». З 2006 года — член экспертнага савета ВАК па спецыяльнасці «анкалогія (медыцынскія навукі)». У 2009 годзе выбрана членам-карэспандэнтам Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі[3].
З’яўляецца членам навуковых таварыстваў:
- Міжнароднае таварыства дзіцячых анколагаў (SIOP),
- Еўрапейскае грамадства дзіцячых гематолагаў і імунолагаў (ESPHI),
- Еўрапейскае грамадства трансплантолагаў касцявога мозгу (EBMT).
З’яўляецца членам рэдкалегіі часопісаў:
- «Cellular Therapy and Transplantation» (CTT) (Расія-Германія),
- «Пытанні гематалогіі / анкалогіі і імуналогіі ў педыятрыі» (Расія),
- «Анкагематалогія» (Масква),
- «Дзіцячая анкалогія» (Расійская АМН),
- «Анкалагічны часопіс» (Беларусь),
- «Весці Нацыянальнай Акадэміі Навук Беларусі»,
- «Педыятрыя і дзіцячая хірургія» (Казахстан).
- «Онкопедиатрия» (Расія)
- «Гематалогія і трансфузіялогія. Усходняя Еўропа» (галоўны рэдактар, Беларусь-Украіна-Расія).
Найбольш значныя вынікі дзейнасці: стварэнне беларускай школы дзіцячай анкалогіі/гематалогіі; стварэнне сістэмы папуляцыйнай рэгістрацыі дзіцячага рака, інтэграванай у міжнародную сетку; арганізацыя высокаэфектыўнай службы дзіцячай анкалогіі і гематалогіі, якая дазволіла дасягнуць вынікаў сусветнага ўзроўню ў лячэнні злаякасных новаўтварэнняў у дзяцей.
Падрыхтавала 12 кандыдатаў медыцынскіх навук і 3 доктара медыцынскіх навук, апублікавана больш за 500 друкаваных работ, у тым ліку 6 манаграфій, атрымана 6 патэнтаў.
Педагагічная дзейнасць
правіцьУ 2002 годзе абрана прафесарам кафедры клінічнай гематалогіі і трансфузіялогіі па курсе дзіцячай гематалогіі БелМАПА. З 2005 па 2011 — загадчык кафедры дзіцячай анкалогіі і гематалогіі БелМАПА.[4]
Узнагароды і дасягненні
правіць- Міжнародная прэмія Ота Гана (1992) — за ўклад у лячэнне дзяцей, пацярпелых ад аварыі на Чарнобыльскай АЭС;
- Ганаровая грамата Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь (1997) — за ўвядзенне ў строй Рэспубліканскага навукова-практычнага цэнтра дзіцячай анкалогіі і гематалогіі;
- Знак «Выдатнік аховы здароўя Рэспублікі Беларусь» (1999)
- Ганаровы знак «За заслугі перад Аўстрыйскай Рэспублікай» (2004) — за развіццё анкалагічнай дапамогі дзецям;
- Ганаровая грамата Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь (2006) — за асабісты ўклад у арганізацыю і развіццё службы дзіцячай анкалогіі, гематалогіі і транспланталогіі ў Рэспубліцы Беларусь і значныя поспехі, дасягнутыя ў лячэнні злаякасных новаўтварэнняў у дзяцей;
- Медаль «За працоўныя заслугі» (2009)[5] — за значны асабісты ўклад у арганізацыю і развіццё службы дзіцячай анкалогіі, гематалогіі і транспланталогіі, развіццё навуковых даследаванняў па распрацоўцы новых эфектыўных метадаў лячэння дзіцячага рака, значныя поспехі ў лячэнні злаякасных новаўтварэнняў у дзяцей;
- грамата Патрыяршага Экзарха ўсяе Беларусі (2011);
- Заслужаны дзеяч навукі Рэспублікі Беларусь (2014).
- Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь у галіне навукі і тэхнікі (2020, у аўтарскім калектыве) за цыкл прац «Новыя метады дыягностыкі і лячэння анкалагічных захворванняў у дарослых і дзяцей»[6].
У 2008 годзе калектыву Рэспубліканскага навукова-практычнага цэнтра дзіцячай анкалогіі і гематалогіі, узначаленаму В.В. Алейнікавай, была прысуджана прэмія «За духоўнае адраджэнне» за актыўную падзвіжніцкую дзейнасць у гуманітарнай галіне.
Зноскі
- ↑ [1] Архівавана 17 лістапада 2021.
- ↑ Администрация Центра(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 17 лістапада 2021. Праверана 17 лістапада 2021.
- ↑ Члены-карэспандэнты НАН Беларусі
- ↑ Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 17 лістапада 2021. Праверана 17 лістапада 2021.
- ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 21 мая 2009 года № 260 «Аб узнагароджанні дзяржаўнымі ўзнагародамі Рэспублікі Беларусь»(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 25 кастрычніка 2021. Праверана 21 сакавіка 2021.
- ↑ Указ Президента Республики Беларусь 18 января 2021 г. № 18 «О присуждении Государственных премий Республики Беларусь 2020 года» .