Вульф Абрамавіч Нодэль

<img src="//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a2/Nuvola_apps_kview.svg/30px-Nuvola_apps_kview.svg.png" decoding="async" width="30" height="30" class="mw-file-element" data-file-width="128" data-file-height="128"> Вонкавыя выявы
<img src="//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/61/Searchtool.svg/16px-Searchtool.svg.png" decoding="async" width="16" height="16" class="mw-file-element" data-file-width="512" data-file-height="512">	Дети Вульфа Ноделя: Михаил и Виктор

Вульф Абрамавіч Нодэль
Вульф Абрамавіч Нодэль
Народны камісар працы БССР[d]
	18 снежня 1922 — 1924
Нараджэнне	15 снежня 1897; Дзвінск, Дзвінскі павет, Віцебская губерня, Расійская імперыя;
Смерць	2 красавіка 1938 (40 гадоў); Бутаўскі палігон[d], Дрожжына[d], Ленінскі раён[d], Маскоўская вобласць, РСФСР, СССР;
Жонка	Соня Фрай
Дзеці	Міхаіл і Віктар
Грамадзянства	СССР
Адукацыя	Petrovsky Commercial School[d]; Санкт-Пецярбургскі навукова-даследчы псіханеўралагічны інстытут[d];
Месца працы	Полымя; Звязда; All-Union Institute of Journalism[d];
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вульф Абрамавіч Нодэль (15 снежня 1897(1897-12-15), Дзвінск, Віцебская губерня — 2 красавіка 1938(1938-04-02), Бутаўскі палігон^[d], Маскоўская вобласць) — савецкі партыйны і дзяржаўны дзеяч.

Біяграфія правіць

Нарадзіўся 15 снежня 1897 года ў горадзе Дзвінску Расійскай імперыі ў яўрэйскай сям’і Абрама Юдалевіча Нодэля.

Скончыў ніжэйшае гандлёвае вучылішча і Петраградскае камерцыйнае вучылішча. З 1914 года — канторшчык-прыказчык Электратэхнічнай канторы ў Дзвінску. Пачаўшы займацца палітычнай дзейнасцю, у 1914—1915 гадах быў членам бюро, старшыня Дзвінскага нелегальнага Бундаўскага прафсаюза прыказчыкаў. Член Бунда ў 1915—1920 гадах.^[1]

З 1916 года Нодэль жыў у Петраградзе, быў вольным слухачом Псіханеўралагічнага інстытута (цяпер Санкт-Пецярбургскі навукова-даследчы псіханеўралагічны інстытут). У 1917 годзе стаў сакратаром заводскага камітэта Сямяннікаўскага завода (цяпер Неўскі завод). З мая 1917 года жыў і працаваў у Дзвінску і Мінску, займаючыся партыйнай працай у Бундзе. У Дзвінску быў арыштаваны нямецкімі акупацыйнымі ўладамі і прысуджаны да двух гадоў турмы. Пасля вызвалення Дзвінска — вярнуўся да працы Бунда і быў сакратаром Віцебскага губернскага камітэта гэтай партыі. У 1919—1920 гадах — старшыня Гомельскага губкама Бунда, а таксама рэдактар яго розных газет.^[1]

З красавіка 1920 года — член УКП(б). З гэтага года знаходзіўся на партыйна-дзяржаўнай працы ў Беларусі: працаваў у прафсаюзных арганізацыях, у ЦК Саюза працаўнікоў асветы Беларусі, ЦК Беларускай Кампартыі і ў ЦК ЛКСМ Беларусі. З верасня 1922 па май 1924 года В. А. Нодэль — наркам працы Беларусі. Працаваў у рэдкалегіі часопіса «Полымя» і быў галоўным рэдактарам газеты «Звязда».

З 1925 года Вульф Абрамавіч быў накіраваны на працу ў Туркменскую ССР, дзе з’яўляўся галоўным рэдактарам газеты «Туркменская іскра», працаваў у агітацыйна-прапагандысцкім аддзеле ЦК Кампартыі Туркменістана і ў аргаддзеле Мервскага акруговага камітэта Кампартыі Туркменістана. З верасня 1926 па канец 1928 года працаваў рэдактарам газеты «Праўда Усходу» і адначасова кіраваў аддзелам друку СярэдАзбюро. Стаў кандыдатам у члены Сярэднеазіяцкага бюро ЦК УКП(б).^[1]

З 1929 года Вульф Абрамавіч Нодэль займаўся ў Маскве рэдактарскай і выкладчыцкай дзейнасцю.^[1] У 1934—1937 гадах працаваў рэктарам Усесаюзнага камуністычнага інстытута журналістыкі імя «Праўды». У 1936 годзе — член прэзідыума Цэнтрасаюза СССР. У 1937 годзе, на момант арышту, з’яўляўся рэдактарам газеты «Савецкі гандаль».

Быў арыштаваны 9 верасня 1937 года, абвінавачаны ва ўдзеле ў контррэвалюцыйнай тэрарыстычнай арганізацыі і асуджаны Ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда СССР. Расстраляны 2 красавіка 1938 года на палігоне Бутава ў Маскве. Рэабілітаваны 25 чэрвеня 1955 года.^[2]

Сям’я правіць

У Беларусі Вульф Нодэль пазнаёміўся са сваёй будучай жонкай — Соняй Фрай, з якой працаваў у Сярэдняй Азіі, дзе ў 1927 годзе ў Ташкенце нарадзілася іх першы сын — Міхаіл.^[2] У Маскве, дзе сям’я жыла ў 1-м Ніколашчапоўскім завулку^[3], у сярэдзіне 1930-х гадоў нарадзіўся другі сын Віктар.^[2]

Крыніцы правіць

Медиаобразование: теоретические основы и опыт реализации / История Московского института журналистики // И. А. Фатеева; Федеральное агентство по образованию, Гос. образовательное учреждение высш. проф. образования «Челябинский гос. ун-т». — Челябинск : Челябинский гос. ун-т, 2007. — 270 с. — С.153-224 — ISBN 978-5-7271-0853-6.

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г НОДЕЛЬ Вульф Абрамович
↑ ^а ^б ^в Нодель Вульф Абрамович (1897) (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 24 красавіка 2022. Праверана 24 красавіка 2022.
↑ Москва, 1-й Николощеповский переулок, 20/4 (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 24 красавіка 2022. Праверана 24 красавіка 2022.

Спасылкі правіць

[centrasia.org-1] а ^б ^в ^г НОДЕЛЬ Вульф Абрамович

[openlist.wiki-2] а ^б ^в Нодель Вульф Абрамович (1897) (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 24 красавіка 2022. Праверана 24 красавіка 2022.

[3] Москва, 1-й Николощеповский переулок, 20/4 (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 24 красавіка 2022. Праверана 24 красавіка 2022.

[1]

[2]

[3]