Вялікае Тока
Вялікае То́ка (руск.: Большое То́ко[3]) — возера ў Азіяцкай частцы Расіі, у Нерунгрынскім раёне Рэспублікі Саха (Якуція), на мяжы з Хабараўскім краем, у басейне ракі Алгама (басейн Алдана і Лены).
| Вялікае Тока | |
|---|---|
 | |
| Морфаметрыя | |
| Вышыня над узроўнем мора | 903[1] м |
| Даўжыня | 15 км |
| Шырыня | 7,7 (7,5[2]) км |
| Плошча | 82,6 (85,2[2]) км² |
| Аб’ём | 3,47[1] км³ |
| Найбольшая глыбіня | каля 80[1] м |
| Сярэдняя глыбіня | 42[1] м |
| Гідралогія | |
| Тып мінералізацыі | прэснае |
| Басейн | |
| Плошча вадазбору | 919 км² |
| Упадаюць | Утук |
| Выцякаюць | Мулам |
| Размяшчэнне | |
| Краіна |
 Расія |
| Рэгіён | Якуція |
  Вялікае Тока |
|
|
|
|
 Вялікае Тока |
|
 |
|
| Ідэнтыфікатары | |
| ДВР | 18030600311117300000072 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Вялікае Тока знаходзіцца на Алданскім нагор’і, у паўднёвай частцы Такінскай тэктанічнай упадзіны на вышыні 903[1] м над узроўнем мора, за 450 км ад горада Нерунгры. З’яўляецца самым буйным возерам у межах Станавога хрыбта і самым глыбокім на тэрыторыі Якуціі. Плошча паверхні возера 82,6[3][4] (85,2[2]) км². Даўжыня 15 км, найбольшая шырыня 7,7 (7,5[2]) км. Сярэдняя глыбіня 42[1], найбольшая каля 80 м. Аб’ём вады ў возеры 3,47[1] км³. Плошча вадазбору 919 км².
Катлавіна возера авальнай формы і мае тэктанічна-ледавіковае паходжанне. Берагавая лінія слаба звілістая, маецца некалькі заліваў. Берагі пакатыя. Вадой возера жывіцца за кошт атмасферных ападкаў і паверхневага сцёку. Вада возера вызначаецца малой мінералізацыяй і вялікай празрыстасцю. Замярзае возера ў кастрычніку, лёд трымаецца да чэрвеня[1]. За 3 км у напрамку на поўдзень знаходзіцца возера Малое Тока, звязанае з Вялікім Тока пратокай і ракой Утук[1]. У возера ўпадае рака Утук, у паўночна-ўсходняй частцы выцякае рака Мулам (левы прыток ракі Ідзюм).
У возеры водзяцца таймень, лянок, харыус, сіг-пыж’ян, арктычны галец, плотка, ялец, акунь, шчупак[1].
Зноскі
- ↑ а б в г д е ё ж з і Измайлова А. В. Большое Токо // Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)
- ↑ а б в г Большое Токо — самое глубокое озеро в Якутии и самое крупное на Становом хребте // Дирекция биологических ресурсов и особо охраняемых природных территорий Министерства охраны природы Республики Саха (Якутия) Архівавана 29 жніўня 2018. (руск.)
- ↑ а б Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 68. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
- ↑ Озеро Бол. Токо // Государственный водный реестр РФ (руск.)
Літаратура правіць
- Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 68. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
Спасылкі правіць
- Озеро Бол. Токо // Государственный водный реестр РФ (руск.)
- Измайлова А. В. Большое Токо // Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)
- Большое Токо — самое глубокое озеро в Якутии и самое крупное на Становом хребте // Дирекция биологических ресурсов и особо охраняемых природных территорий Министерства охраны природы Республики Саха (Якутия) Архівавана 29 жніўня 2018. (руск.)
- Озеро Большое Токо и Хребет Токинский // Государственный природный заповедник «Джугджурский» Архівавана 2 верасня 2018. (руск.)