Вялікі Шантар
Вялікі Шантар (руск.: Большой Шантар - найбуйнейшы востраў архіпелага Шантарскія астравы. Адміністрацыйна ўваходзіць у склад Хабараўскага края Расіі. Плошча - 1766 км².
| Вялікі Шантар | |
|---|---|
| руск. Большой Шантар | |
 | |
| Характарыстыкі | |
| Плошча | 1 766 км² |
| Размяшчэнне | |
| 54°56′ пн. ш. 137°30′ у. д.HGЯO | |
| Акваторыя | Ахоцкае мора |
| Краіна | |
 | |
Геаграфія і прырода правіць
Востраў Вялікі Шантар размяшчаецца ў паўднёва-заходняй частцы Ахоцкага мора. Прасціраецца з захаду на ўсход на 45 км, з поўначы на поўдзень на 64 км. Сфарміраваны пераважна вапнякамі і крамяністымі пародамі.
Рэльеф узгорысты. Найвышэйшы пункт (гара Вясёлая, 701 м) знаходзіцца ва ўсходняй частцы. Узбярэжжа атачаюць пясчаныя і галечныя пляжы. На востраве ёсць маляўнічыя рэкі, вадаспады і азёры. Самае вялікае возера носіць назву Вялікае і размяшчаецца на паўночна-усходняй ускраіне.
Клімат субантарктычны, прахалодны. Лёд растае каля ўзбярэжжа толькі ў пачатку ліпеня, а ў жніўні пачынаецца восеньскае пахаладанне.
Паверхня пакрыта лісцевымі і хваёвымі лясамі. Для фаўны характэрны бурыя мядзведзі, собалі, каля 200 відаў птушак. Узбярэжжа і навакольныя воды наведваюць шматлікія ластаногія і кіты. У рэках нерастуюць ласосепадобныя.
Гісторыя правіць
Адкрыты расійскімі казакамі ў 1713 г. У XIX ст. на востраве знаходзіліся часовае паселішча Расійска-Амерыканскай кампаніі і прамысловыя базы амерыканскіх кітабояў. Пасля 1926 г. былі арганізаваны сталае паселішча і саўгас, аднак з-за стратнасці зачынены.
Інфраструктура правіць
На поўдні вострава каля заліва Губа Якшына працуе метэаралагічная станцыя. Каля яе знаходзіцца невялікая праваслаўная капліца. Сталага насельніцтва няма.