Вяркудскі сельсавет
Вярку́дскі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Ушацкага раёна Віцебскай вобласці Беларусі. Адміністрацыйны цэнтр — аграгарадок (да 2008 года вёска) Вяркуды.
| Вяркудскі сельсавет | |
|---|---|
| Краіна |
 Беларусь |
| Уваходзіць у | Ушацкі раён |
| Уключае | 37 населеных пунктаў |
| Адміністрацыйны цэнтр | Вяркуды |
| Дата ўтварэння | 20 жніўня 1924 |
| Насельніцтва (2019) | 707 |
| Часавы пояс | UTC+03:00 |
| Код аўтам. нумароў | 2 |
| Афіцыйны сайт | |
Утвораны 20 жніўня 1924 года як Гарбаціцкі сельсавет у складзе Ульскага раёна Полацкай акругі БССР. Цэнтр — вёска Гарбацічы. Пасля скасавання акруговай сістэмы 26 ліпеня 1930 года ва Ульскім раёне БССР. З 8 ліпеня 1931 года ў складзе Ушацкага раёна БССР, з 21 чэрвеня 1935 года — Лепельскай акругі, з 20 лютага 1938 года — Віцебскай вобласці, з 20 верасня 1944 года — Полацкай вобласці, з 8 студзеня 1954 года — Віцебскай вобласці. З 25 снежня 1962 года сельсавет у складзе Лепельскага раёна, з 30 ліпеня 1966 года — у складзе адноўленага Ушацкага раёна. На 1 студзеня 1974 года ў складзе Гарбаціцкага сельсавета 15 населеных пунктаў[1]. 22 красавіка 1980 года цэнтр сельсавета перанесены ў вёску Вяркуды, сельсавет перайменаваны ў Вяркудскі[2]. 18 чэрвеня 1985 года ў склад сельсавета з Дубраўскага сельсавета перададзена вёска Косаўшчына[3]. 8 красавіка 2004 года да сельсавета далучана тэрыторыя скасаванага Дубраўскага сельсавета (21 населены пункт: вёскі Баброва, Горы, Дубраўка, Залужэнне, Зарэчча, Калкі, Крывушчына, Кугоні, Любжына, Малінаўка, Навасёлкі, Пола, Салаўёўка, Слабодка, Стаі, Старына, Старыя Турасы, Турасполле, Усая, Цянюгі і Ягадкі), таксама ў склад сельсавета з Сарочынскага сельсавета перададзены 15 населеных пунктаў (вёскі Альшаны, Бутава, Гвазды, Жывалака, Забалацце, Івахнава, Казьяне, Калужчына, Латышова, Ляхі, Мажэйчына, Пілатоўшчына, Пяскі, Слабада і Чарсцвяды)[4]. 23 чэрвеня 2005 года ў склад Сарочынскага сельсавета вернуты 15 населеных пунктаў (вёскі Альшаны, Бутава, Гвазды, Жывалака, Забалацце, Івахнава, Казьяне, Калужчына, Латышова, Ляхі, Мажэйчына, Пілатоўшчына, Пяскі, Слабада і Чарсцвяды)[5].
Насельніцтва сельсавета паводле перапісу 2009 года — 1163 чалавекі[6], з іх 94,2 % — беларусы, 4,0 % — рускія, 1,0 % — украінцы[7]; паводле перапісу 2019 года — 707 чалавек[8].
Крыніцы правіць
- ↑ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление. На 1 января 1974 года. (руск.). — Выданне 5-е. — Мн.: Беларусь, 1974. — С. 62. — 248 с. — 10 000 экз.
- ↑ Рашэнне выканкома Віцебскага абласнога Савета народных дэпутатаў ад 22 красавіка 1980 г. // Збор законаў Беларускай ССР, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1980, № 20 (1646).
- ↑ Рашэнне выканаўчага камітэта Віцебскага абласнога Савета народных дэпутатаў ад 18 чэрвеня 1985 г. // Збор законаў Беларускай ССР, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1985, № 23 (1829).
- ↑ Решение Витебского областного Совета депутатов от 8 апреля 2004 г. № 55 Об изменении административно-территориального устройства районов Витебской области Архівавана 5 кастрычніка 2021.
- ↑ Решение Витебского областного Совета депутатов от 23 июня 2005 г. № 132 Об изменении границ сельсоветов Россонского и Ушачского районов(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 10 жніўня 2021. Праверана 12 жніўня 2021.
- ↑ Колькасць насельніцтва населеных пунктаў Віцебскай вобласці Беларусі паводле перапісу 2009 года
- ↑ Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года
- ↑ Насельніцтва населеных пунктаў Віцебскай вобласці Беларусі паводле перапісу 2019 года
Літаратура правіць
- Административно-территориальное устройство БССР: справочник: в 2 т. / Главное архивное управление при Совете Министров БССР, Институт философии и права Академии наук БССР. — Минск: «Беларусь», 1985―1987.
- Административно-территориальное устройство Республики Беларусь (1981—2010 гг.): справочник. — Минск: БелНИИДАД, 2012. — 172 с.