Даўганосікі лясныя

Даўганосікі лясныя, ці Хілёбіусы[1] (Hylobius) — род цвёрдакрылых сямейства слонікаў.

Даўганосікі лясныя

Вялікі хваёвы даўганосік (Hylobius abietis)
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Hylobius Germar, 1817


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  616891
NCBI  201998
EOL  49836
FW  71930

Апісанне правіць

Хабаток ў жукоў даволі доўгі, акруглены, трохі сагнуты, на канцы некалькі пашыраны. Вусікі прымацаваныя каля вуглоў рота так, што першы членік іх (сцяблінка) ледзь дасягае пярэдняга краю вачэй. 2 наступных ствараюць даўгаватыя, астатнія членікі жгуціка кароткія. Шчыток відавочны. Надкрыллі спераду з тупымі выбітнымі грудкамі (плечы). Ногі доўгія, галёнкі з моцным шыпом на канцы, сцёгны вышчэрбленыя, лапкі з вялікімі, далёка адзін ад аднаго адлеглымі кіпцікамі.

Арэал і экалогія правіць

Сярэдняй велічыні слонікі, даўжынёй 6-16 мм, жывуць у хвойных лясах і распаўсюджаныя ў Еўропе і Азіі. Лічынкі жывуць у паміраюць кронах хвойных дрэў. Жукі абгрызаюць кару дрэў. З 7 еўрапейскіх відаў найбольш вядомы, як вельмі шкодны ў лесаводстве жук, вялікі хваёвы даўганосік (Hylobius abietis), Hylobius abietis, Hylobius abietis.

Віды правіць

Зноскі

  1. Даўганосікі // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 2. Гатня — Катынь / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 522 с. — 10 000 экз.
  2. Беларуская навуковая тэрміналогія: слоўнік лясных тэрмінаў. — Мінск: Інбелкульт, 1926. — Т. Вып. 8. — 80 с. — (.).

Спасылкі правіць