Джавані Гронкі
Джавані Гронкі (італ.: Giovanni Gronchi, 10 верасня 1887 — 17 кастрычніка 1978) — італьянскі палітык, прэзідэнт Італіі з 1955 па 1962 год. Яго прэзідэнцкі тэрмін адзначыўся няўдалым укараненнем у італьянскі ўрад левых партыйных плыняў.
| Джавані Гронкі Giovanni Gronchi | |||
 | |||
| |||
|---|---|---|---|
| 11 мая 1955 — 11 мая 1962 | |||
| Папярэднік | Луіджы Эйнаўдзі | ||
| Пераемнік | Антоніа Сеньі | ||
| |||
| 8 мая 1948 — 29 красавіка 1955 | |||
| Папярэднік | Умберта Тэрачыні | ||
| Пераемнік | Джавані Леонэ | ||
| |||
| 29 красавіка 1955 — 17 кастрычніка 1978 | |||
| Партыя | Хрысціянска-дэмакратычная партыя Італіі | ||
| Адукацыя | |||
| Навуковая ступень | laurea[d][1] | ||
| Прафесія | выкладчык | ||
| Дзейнасць | палітык | ||
| Веравызнанне | каталік | ||
| Нараджэнне | 10 верасня 1887[2][3][…] | ||
| Смерць | 17 кастрычніка 1978[2][3][…] (91 год) | ||
| Жонка | Карла Бісаціні[d] | ||
| Ваенная служба | |||
| Род войскаў | Royal Italian Army[d] | ||
| Бітвы | |||
| Аўтограф | 
| ||
| Узнагароды | |||
ПрэзідэнцтваПравіць
Яго дзейнасць на пасадзе прэзідэнта адзначылася імкненнем паступова адкрыць ўрад для левых партыі, калі сацыялісты і камуністы маглі ўвайсці ў яго склад. Таксама праводзілася актыўная палітыка супраць ўступлення Італіі ў НАТА. Аднак гэтыя праекты сустрэла жорсткая апазіцыя з боку ліберальных партыяў.
У спробе пазбегнуць тупіку, у 1959 годзе Гронкі прасунуў у прэм'ер-міністры даверанага члена сваёй ўласнай каталіцкай левай фракцыі Фернанда Тамброні, які сутыкнуўся з вялікім супрацівам і ўтрымаўся ў парламенце толькі дзякуючы галасам неафашыстаў. У выніку ўсё левая палітыка Гронкі прывяла да сур'ёзных наступстваў. У 1960 годзе ў многіх гарадах Італіі прайшлі масавыя беспарадкі, асабліва сур'ёзныя з іх былі ў Генуі, Лікаце і Рэджа-Эміліі, дзе паліцыя адкрыла агонь па дэманстрантах, забіўшы пяцёх чалавек.
Зноскі
- ↑ https://storia.camera.it/deputato/giovanni-gronchi-18870910 Праверана 8 мая 2019.
- ↑ 2,0 2,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых дадзеных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
- ↑ 3,0 3,1 Giovanni Gronchi // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ 4,0 4,1 Giovanni Gronchi // Munzinger-Archiv — 1913. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Гронки Джованни // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
ЛітаратураПравіць
- (it) Igino Giordani, Alcide De Gasperi il ricostruttore, Rome: Edizioni Cinque Lune, 1955.
- (it) Giulio Andreotti, De Gasperi e il suo tempo, Milan: Mondadori, 1956.
- Paul Ginsborg, A History of Contemporary Italy, Penguin Books, 1990 (lengthy account of post-war events in Italy from a rather heavily biased left-wing point of view; Gronchi's election and its peculiar political circumstances are not covered; the Tambroni affair is narrated, but Gronchi's role in it is glossed over).
- (it) Indro Montanelli and Mario Cervi, L'Italia del Novecento, Rizzoli, 1998 (in Italian; a somewhat journalistic account of twentieth-century Italy, from a liberal point of view).
- (it) S. Bertelli (ed.) Scritti e discorsi su Giovanni Gronchi a vent'anni dalla morte (1998), Giardini, 2000 (in Italian; mostly eulogies by old friends).
- (it) Nico Perrone, Il segno della DC, Bari: Dedalo Libri, 2002, ISBN 88-220-6253-1.
СпасылкіПравіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Джавані Гронкі- Біяграфія Джавані Гронкі(італ.)
