Другі Усебеларускі кангрэс

Другі Усебеларускі кангрэс адбыўся 27 чэрвеня 1944 г. ў Мінску.

Стаўка Беларускай цэнтральнай рады ў будынку цяперашняга тэатра імя Янкі Купалы, чэрвень 1943 года

Кангрэс быў скліканы па прапанове прэзідэнта Беларускай Цэнтральнай Рады (БЦР) Радаслава Астроўскага з дазволу выконваючага абавязкі генеральнага камісара Беларусі Курта фон Готберга.

Прысутнічала 1039 дэлегатаў, якія прадстаўлялі розныя раёны Беларусі і беларускія згуртаванні за мяжой. Са справаздачамі і рэфератамі на кангрэсе выступілі Радаслаў Астроўскі, Іван Жарскі, Мікалай Шкялёнак, Аўген Калубовіч. Рэзалюцыя кангрэсу мела антырасійскую і антыбальшавіцкую скіраванасць. Апелюючы да пастановы Рады БНР, якая была выражана 25 сакавіка 1918 г. Трэцяй Устаўнай граматай, кангрэс адмаўляў БССР як форму беларускай дзяржаўнасці, абвяшчаў БЦР адзіным праўным прадстаўніком беларускага народу.

У сувязі з набліжэннем савецкіх войск кангрэс праходзіў у спешцы. Яго значэнне было важным у асноўным толькі для БЦР.

Рада БНР не прызнае законным Другі Ўсебеларускі кангрэс[1].

Гл. таксама

правіць

Зноскі

  1. Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 1: А — Беліца / Рэдкал.: М. В. Біч і інш.; Прадм. М. Ткачова; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1993. — 494 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-074-2. С. 390.

Літаратура

правіць