Дыгу́л (яв.: Kali Digul) — рака ў Інданезіі, на востраве Новая Гвінея, у правінцыі Папуа.

Дыгул
яв. Kali Digul
Характарыстыка
Даўжыня каля 600 км
Басейн каля 23 000 км²
Расход вады каля 1 600 м³/с
Вадацёк
Выток  
 • Месцазнаходжанне ў гарах Джаявіджая
 • Каардынаты 04°40′56″ пд. ш. 140°20′03″ у. д.HGЯO
Вусце Арафурскае мора
 • Каардынаты 7°14′20″ пд. ш. 138°45′21″ у. д.HGЯO
Размяшчэнне
Водная сістэма Арафурскае мора
Краіна
Рэгіён Папуа
physical
Дыгул (рака)
Дыгул (рака)
— выток, — вусце
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Даўжыня ракі каля 600 км. Плошча вадазбору каля 23 000 км². Сярэдні расход вады каля 1600 м³/с, аб’ём сцёку каля 50[1] км³/год. Выток ракі знаходзіцца ў гарах Джаявіджая. Працякае па забалочанай нізіне. Упадае Арафурскае мора. Рэчышча звілістае. Рака паўнаводная, суднаходная амаль да вярхоўяў.

Зноскі

  1. Словарь современных географических названий : (ru) / Рус. геогр. о-во. Моск. центр; Под общ. ред. акад. В. М. Котлякова. Институт географии РАН. — Екатеринбург : У-Фактория, 2006. (руск.) (руск.)

Літаратура

правіць
  • Дигу́р // Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
  • Дигур // Словарь современных географических названий : (ru) / Рус. геогр. о-во. Моск. центр; Под общ. ред. акад. В. М. Котлякова. Институт географии РАН. — Екатеринбург : У-Фактория, 2006. (руск.) (руск.)
  • Дигул (руск.) — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі

Спасылкі

правіць