Арафурскае мора
Арафу́рскае мо́ра[1] (англ.: Arafura Sea, індан.: Laut Arafura) — мора ва ўсходняй частцы Індыйскага акіяна[1][2][3] (па іншых дадзеных адносіцца да Ціхага акіяна) паміж Аўстраліяй і астравамі: Танімбар, Кай і Новая Гвінея. З усходу, праз праліў Торэса злучаецца з Каралавым морам, з захаду мяжуе з марамі Тымор, Банда і Серам, з поўдня з залівам Карпентарыя.
- Плошча паверхні 1290 (1017[1][4], 1037[3]) тыс. км²
- Сярэдняя глыбіня каля 200 м[1] (глыбіня ў большай частцы да 200 м[3])
- Найбольшая глыбіня 3680 м[1][4][3]
- Тэмпература вады ад 25 °C да 28 °C
- Салёнасць 35—35 ‰
- Прылівы да 7,6 м (Новая Гвінея)
| Арафурскае мора | |
|---|---|
 | |
| Плошча | 1 290 000 км² |
| Найбольшая глыбіня | 3680 м |
| Сярэдняя глыбіня | 50—80 м |
  Арафурскае мора |
|
 Катэгорыя на Вікісховішчы | |
Большая частка дна мора — гэта шэльф пакрыты пяском і вапняком. У глыбінных частках мора (паўночна-заходніх), знаходзяцца сейсмічна актыўныя зоны. Арафурскае мора з’яўляецца мелкім трапічным морам, у яго водах часта нараджаюцца трапічныя тайфуны. У мора ўпадае рака Дыгул[5].
Назва мора паходзіць ад племені Алфула (людзі лесу).
Зноскі
правіць- ↑ а б в г д БелЭн 1996.
- ↑ БСГН 2003.
- ↑ а б в г ВСЭ 1970.
- ↑ а б ГЭС 1989.
- ↑ Дигул // Словарь современных географических названий : (ru) / Рус. геогр. о-во. Моск. центр; Под общ. ред. акад. В. М. Котлякова. Институт географии РАН. — Екатеринбург : У-Фактория, 2006. (руск.)
Літаратура
правіць- Арафу́рскае мо́ра // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — С. 455. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).
- Арафу́рское мо́ре // Большой словарь географических названий (руск.) / Гл. ред. В. М. Котляков. — Екатеринбург: У-Фактория, 2003. — С. 49. — 832 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-94799-148-9.
- Арафу́рское мо́ре // Географический энциклопедический словарь: Географические названия (руск.) / Гл. ред. А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев (зам. гл. ред.) и др. — 2-е изд., исправл. и дополн. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 37. — 592 с. — 210 000 экз. — ISBN 5-85270-057-6.
- Арафу́рское мо́ре // Т. 2. Ангола — Барзас. — М. : Советская энциклопедия, 1970. — С. 161—162. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)