Забыццё (танга)
Забыццё (англ.: Oblivion) — адно з самых папулярных танга аргенцінскага кампазітара Астара П’яцолы.
 Вонкавыя відэафайлы
| |
|---|---|
|
|
Танга Oblivion у выкананні ансамбля Цінэ Цінг Хельсет. |
| Вонкавыя відэафайлы
| |
|---|---|
|
|
Танга Oblivion у выкананні Cello Street Quartet San Francisco. |
Гісторыя стварэння
правіцьТанга Oblivion стала шырока вядома дзякуючы саўндтрэку да фільма італьянскага рэжысёра Марка Белок’я «Генрых IV, Кароль-вар’ят» па п’есе Луіджы Пірандэла[1]. Фільм выйшаў у 1984 годзе. Досыць распаўсюджаная версія, што танга Oblivion Астара П’яцолы было напісана ў 1982 годзе для камернага ансамбля[2], а ў фільме толькі выкарыстоўвалася, іншая версія сцвярджае, што танга створана менавіта для фільма. Пажылы італьянскі арыстакрат пасля падзення з каня лічыць сябе каралём Германіі Генрыхам IV[3]. Сваякі, якія сабраліся ў яго асабняку, спрабуюць разабрацца ў тым, што здарылася, і справакаваць шок, які можа дапамагчы шалёнаму чалавеку вярнуцца ў ранейшае, нармальны стан. Арыстакрат, якога сыграў у фільме Марчэла Мастраяні, свядома (ён толькі разыгрывае вар’яцтва, хаваючы таямніцу замаху на сваё жыццё) спрабуе ўцячы ад рэчаіснасці і ахаваць свой унутраны свет ад хлуслівага і варожага грамадства[4]. Стан галоўнага героя з’яўляецца «унутранай эміграцыяй». Тэма «забыцця» і мелодыя, адпаведная ёй, становіцца ў сюжэце ключавой і неаднаразова праходзіць праз фільм.
Невялікі твор П’яцолы неўзабаве пасля выхаду фільма быў запісаны ў многіх версіях, у тым ліку для скрыпкі, трубы, кларнета, клезмер-квартэта, габоя з аркестрам. Твор быў інструментальным, але паэт Жульен Клер напісаў да яго французскі вершаваны тэкст[5]. Песня была запісаная многімі вядомымі спевакамі, у тым ліку італьянскай спявачкай Мільвай.
У лютым 1993 года ў Лос-Анджэлесе Астар П’яцола быў намінаваны на прэмію «Грэмі» 1992 года за гэты твор у катэгорыі «Лепшая інструментальная кампазіцыя».
Састаў выканаўцаў
правіцьНа першым афіцыйным дыску[6], які атрымаў назву «Oblivion», твор быў прадстаўлены для банданеона, трамбона, габоя і гітары і камернага аркестра ў чатырох версіях:
- А1 Oblivion (Bandoneon Solista, саліраваў сам кампазітар)
- А4 Oblivion (Trombone Solista)
- В1 Oblivion (Oboe E Orchestra)
- В4 Oblivion (Chitarra Solista)
Якую з гэтых версій кампазітар лічыў асноўнай — невядома.
Асаблівасці твора
правіцьСаліруючы інструмент лунае над празрыстым рытмічным і спакойным акампанементам (некаторыя мастацтвазнаўцы параўноўваюць яго з далікатным шклом[7]), выконваючы задуменную сумную мелодыю. Сярэдні раздзел прапануе кантрасную тэму, больш экспрэсіўную і хуткую. Гэта — адно з самых традыцыйных танга П’яцолы, менш джазавае, чым некаторыя яго іншыя шырока распаўсюджаныя кампазіцыі, якому ўласцівыя гарманічная вытанчанасць і светлы смутак .
Зноскі
- ↑ Гриндберг О. Э. Луиджи Пиранделло. Генрих IV. Краткое содержание пьесы. Брифли.
- ↑ Oblivion, tango for chamber ensemble. Classical Archives LLC.
- ↑ Пытаясь установить укрепить единство империи и собственную власть, он вступил с папством в борьбу, но не смог одержать в ней победу. Генрих IV был отстранён от власти своим собственным сыном. Король умер в одиночестве, осуждаемый и римским духовенством и подданными.
- ↑ Кудрявцев, Сергей. Генрих IV. Megabook.
- ↑ J’oublie (Oblivion). Тэкст Жульена Клера на французскай мове і ў англійскай перакладе. Tango Yorkshire. Архівавана 4 лютага 2016.
- ↑ Astor Piazzolla — Oblivion. EMI — 2402211. Format: Vinyl, LP, Album. Country: Italy. Released: 1984. Discogs.
- ↑ James Reel. Astor Piazzolla. Oblivion, tango. AllMusic.
Літаратура
правіцьСпасылкі
правіць- Enrico IV на сайце «Internet Movie Database» (англ.)(англ.)Enrico IV на сайце «Internet Movie Database» (англ.)