Кароль Лір (фільм, 1970)
«Кароль Лір» — савецкі чорна-белы двухсерыйны шырокаэкранны мастацкі фільм, пастаўлены на кінастудыі «Ленфільм» у 1970 годзе па аднайменнай трагедыі Уільяма Шэкспіра. Апошні фільм, зняты рэжысёрам Рыгорам Козінцавым.
Кароль Лір | |
---|---|
Жанр | драматычны фільм |
Рэжысёр | |
Сцэнарыст | |
У галоўных ролях |
|
Кампазітар | |
Кінакампанія | Ленфільм |
Працягласць | 139 хв. |
Краіна | |
Мова | руская |
Год | 1970 |
IMDb | ID 0064553 |
Пераклад Барыса Пастарнака. Песні блазна ў перакладзе Самуіла Маршака.
Прэм’ера фільма ў СССР адбылася 8 лютага 1971 года.
Сюжэт
правіцьКароль Лір на схіле гадоў вырашае адысці ад спраў і падзяліць сваё каралеўства паміж трыма дочкамі. Для вызначэння памераў іх частак ён просіць кожную з іх сказаць, як моцна яна яго любіць. Старэйшыя дочкі — Ганерылья і Рэгана — ліслівяць каралю, каб атрымаць вялікую долю ад каралеўства, у той час як Кардэлія, малодшая дачка Ліра, адмаўляецца ліслівіць, кажучы, што яе любоў вышэй за гэта. Угневаны бацька выракаецца малодшай дачкі і праганяе графа Кента, які спрабаваў заступіцца за Кардэлію. Лір дзеліць каралеўства паміж старэйшай і сярэдняй дочкамі, пакінуўшы сабе світу са 100 чалавек і тытул Караля, кажучы старэйшым дочкам, што будзе гасцяваць у іх кожны месяц. Малодшую ж дачку ён выдае за жонку за французскага Караля, без усялякага пасагу.
Незаконнанароджаны сын графа Гластэра Эдманд, які не жадае мірыцца са сваім становішчам, агаворвае законнага сына Гластэра — Эдгара, які пасля бяжыць з дому і далучаецца да вандроўных бяздомных. Кент, які быў выгнаны каралём, маскіруецца і пад маркай вернасці далучаецца да Ліра.
Неўзабаве, пасля жудаснага прыёму, аказанага яму спачатку Ганарыльляй, а потым і Рэганай, Лір разумее, якімі крывадушнымі былі яго старэйшыя дочкі з іх «любоўю». Дочкі выганяюць караля Ліра, які з верным блазнам сыходзіць у стэп. Яны сустракаюцца з групай бяздомных і знаходзяць прытулак.
Эдманд жадае пакараць смерцю свайго бацькі, каб устаць на яго месца. Герцаг Карнуэльскі, падбухторваны дачкой Ліра Рэганай, асляпляе Гластэра. Эдгар, які прыкінуўся вар’ятам, адводзіць бацьку. Ганарыльля пасылае свайго слугу Освальда забіць аслепленага Гластэра, але суправаджаючы айца Эдгар у сутычцы забівае Освальда. Неўзабаве пасля гэтага Гластэр памірае.
Кардэлія, даведаўшыся пра ўсё, вядзе французскія войскі вайной на сясцёр. Але яе і Ліра бяруць у палон і саджаюць у турму. Эдманд аддае загад забіць палонных Ліра і Кардэлію. Герцаг Олбенскі выводзіць Эдманда на чыстую ваду, адкрываючы яго злачынствы, а Эдгар у паядынку перамагае брата. Які памірае Эдманд перад смерцю жадае зрабіць добрую справу — сарваць свой план па забойстве Ліра і Кардэліі. Але Кардэлію выратаваць не паспяваюць — яна ўжо павешана. Ганарылля і Рэгана гінуць: Рэгана атручаная Ганерылляй, Ганарылля заколвае сябе. Кароль Лір, стоячы над целам Кардэліі, памірае ад гора.
У ролях
правіць- Юры Ярвет — кароль Лір (ролю агучыў Зіновій Герт)
- Эльза Радзіня — Ганерылля
- Галіна Волчак — Рэгана
- Валянціна Шэндрыкава — Кардэлія.
- Алег Даль — блазан
- Карліс Себрыс — граф Гластэр (ролю агучыў Рыгор Гай)
- Леанхард Мерзін — Эдгар (ролю агучыў Эмануіл Вітарган)
- Рэгімантас Адамайціс — Эдманд
- Уладзімір Емяльянаў — Кент
- Аляксандр Вакач — герцаг Карнуэльскі
- Данатас Баніёніс — герцаг Олбенскі (ролю агучыў Аляксандр Дзям’яненка)
- Аляксей Пятрэнка — Освальд
- Юозас Будрайціс — кароль французскі
Зноскі
- ↑ http://www.imdb.com/title/tt0064553/ Праверана 2 ліпеня 2016.
- ↑ Česko-Slovenská filmová databáze — 2001.